بروکسل، بلژیک، 28 آوریل (IPS) – در اول ماه مه، نمایندگان ویژه کشورهای عضو سازمان ملل متحد در امور افغانستان در دوحه، قطر دیدار خواهند کرد تا در مورد چگونگی رسیدگی به آخرین محدودیت‌های طالبان در عملیات‌های بشردوستانه گفتگو کنند.
این نشست دو روزه به دنبال یک هفته پیام های مغشوش از سوی سازمان ملل انجام می شود که می تواند مستقیماً بر گام های بعدی برای کمک به افغان های نیازمند به کمک تأثیر بگذارد.
در 18 آوریل، آخیم اشتاینر، مدیر برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) هشدار داد که اگر طالبان ممنوعیت کار زنان افغان برای سازمان ملل را لغو نکنند، سازمان ملل “آماده است تصمیم دلخراش برای خروج از کشور را اتخاذ کند.”
روز بعد، آمنه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل متحد، به کشورهای عضو پیشنهاد کرد که از اهرم اندکی که در اختیار دارند برای کشف «گام‌های کوچک» که می‌تواند طالبان را «در مسیر شناسایی قرار دهد» استفاده کنند.
مطمئناً بین تهدید خروج کامل سازمان ملل و هویج آویزان به رسمیت شناختن راه حلی وجود دارد. و به نظر می رسد که از فرستادگان ویژه انتظار می رود آن را پیدا کنند.
متأسفانه، اختلافات میان فرستادگان ویژه در مورد رویکردها به طالبان، منعکس کننده اختلافات در شورای امنیت سازمان ملل است. چین، روسیه و ژاپن از سازمان ملل می خواهند که بر کمک ها و بحران اقتصادی افغانستان تمرکز کند. ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه موضع سختی را با طالبان در مورد حقوق بشر اتخاذ کرده اند.
در ماه مارس، زمانی که شورای امنیت قطعنامه ای را برای تمدید مأموریت مأموریت کمک سازمان ملل متحد در افغانستان تصویب کرد، قطعنامه دومی را تصویب کرد که خواستار ارزیابی مستقل از عملیات سازمان ملل با هدف یافتن “رویکردی یکپارچه و منسجم … برای رسیدگی به چالش های فعلی شد.” ”
در حالی که چین و روسیه به دنبال ارزیابی گسترده‌تری بودند، ایالات متحده و بریتانیا نسبت به ارزیابی‌هایی که ظاهر شد، علامت تردید داشتند.
در همین حال، محدودیت های اخیر طالبان برای مردم افغانستان فاجعه بار بوده است، که دو سوم آنها به کمک های غذایی وابسته هستند که بیشتر آنها زن و دختر هستند.
موضع سرکوبگرانه روزافزون طالبان مبنی بر منع کار زنان برای سازمان های بشردوستانه (به استثنای بهداشت و آموزش ابتدایی) و سازمان ملل، آژانس ها و سازمان های کمک رسانی را مجبور کرده است که بین پایان دادن به برنامه های خود یا مذاکره در مورد راه های ارائه کمک های نجات دهنده بدون به خطر انداختن اصول، یکی را انتخاب کنند. . این انتخابی نیست که آنها باید انجام دهند.
فرستادگان ویژه باید این را در دوحه روشن کنند و خط محکمی را حفظ کنند که تنها معکوس کردن سیاست‌های ظالمانه طالبان در را برای تعامل بیشتر باز می‌کند.
پاتریشیا گوسمن معاون مدیر بخش آسیایی دیده بان حقوق بشر است. دکتر گاسمن قبل از پیوستن به HRW، مدیر برنامه افغانستان در مرکز بین المللی عدالت انتقالی در افغانستان بود، و بنیانگذار و مدیر پروژه عدالت افغانستان، یک پروژه تحت تمویل OSI برای مستندسازی جنایات جنگی ارتکابی در طول جنگ افغانستان بود. ، 1978-2001.
دفتر سازمان ملل IPS
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service