طبق گزارش‌ها، صدها هزار تبتی از سال 2015 از طریق برنامه‌ای که داوطلبانه است، اما در عمل، از زندگی سنتی روستایی خود به مشاغل کم مهارت و کم دستمزد منتقل شده‌اند. مشارکت آنها داشته استگزارش شده که اجبار شده استآنها در بیانیه ای گفتند.
“تلقینات فرهنگی و سیاسی”
آنها خاطرنشان کردند که برنامه انتقال نیروی کار توسط شبکه ای از “مراکز آموزش حرفه ای” که بر “تلقین فرهنگی و سیاسی در یک محیط نظامی”.
شرکت کنندگان گزارش شده اند از استفاده از زبان اقلیت تبتی جلوگیری شدe و از بیان هویت دینی خود دلسرد می شوندکه مسئولین هر دو را از موانع فقرزدایی می دانند.
کارشناسان نگران بودند که این برنامه بتواند تبتی ها را فقیرتر کند و آنها را مجبور به کار کند.
بدون مکانیسم نظارتی
تبتی ها هستند از معیشت پایدار دور شده است که در آن به طور سنتی دارای مزیت نسبی، مانند تولید پشم و لبنیات، و به کار کم دستمزد و کم مهارت در تولید و ساخت و ساز، آنها گفتند.
تبتی‌ها مستقیماً از مراکز آموزشی به محل کار جدید خود منتقل می‌شوند و مشخص نیست که آیا آنها با این استخدام جدید موافقت می‌کنند یا خیر. هیچ نظارتی برای تعیین اینکه آیا شرایط کاری کار اجباری است وجود ندارد.
کارشناسان از چین خواستند تا تدابیر موجود برای تبتی ها را روشن کند انصراف دهید برنامه های آموزش حرفه ای و انتقال نیروی کار، برای نظارت بر شرایط کار در محل کار جدید خود، و به احترام را تضمین کنید برای هویت مذهبی، زبانی و فرهنگی تبتی.
آنها پاسخ اولیه را از دولت دریافت کرده اند و در ارتباط با این مسائل با مقامات در تماس هستند.
کارشناسان مستقل حقوق
شش کارشناس که این بیانیه را صادر کردند، همگی گزارشگران ویژه ای هستند که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو منصوب شده اند.
وظایف فردی آنها موضوعاتی مانند اشکال معاصر برده داری، قاچاق انسان، حقوق فرهنگی و مسائل اقلیت ها را پوشش می دهد.
گزارشگران ویژه و سایر کارشناسان حقوق منصوب شده توسط شورا به صورت داوطلبانه کار می کنند و از هر دولت یا سازمانی مستقل هستند. آنها کارمندان سازمان ملل نیستند و برای کارشان پولی دریافت نمی کنند.