ژنو، 07 دسامبر (IPS) – در 25 نوامبر، اخباری از آفریقای جنوبی مبنی بر یک نوع جدید COVID-19 منتشر شد. از آن زمان به‌عنوان Omicron، یک مشتق از الفبای یونانی که سازمان بهداشت جهانی (WHO) برای انواع ویروس‌های «نگران‌کننده» ذخیره می‌کند، شناسایی شد.
در حال حاضر، دانشمندان هنوز در حال رقابت برای درک بیماری زای Omicron هستند. با این حال، نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که تعداد جهش‌های آن باعث انتقال بیشتر و مقاوم‌تر شدن آن به واکسن‌های موجود (یا عفونت‌های قبلی) نسبت به انواع دیگر می‌شود.
در حال حاضر، این نگرانی‌ها بر اساس تحلیل‌های اولیه از آفریقای جنوبی است، جایی که نوع جدید برای اولین بار شناسایی شد. نظارت بیشتر بر داده‌ها برای اطلاع‌رسانی کشورها در مورد واکنش‌های سیاستی مناسب مورد نیاز است. اما صرف نظر از اینکه وحشت Omicron موجه است یا خیر، موج های شوک اقتصادی جلوتر از بیماری رخ داده است.
این ویروس قبلاً در بازارهای مالی در اقتصادهای پیشرفته نگران کننده است و موضع سیاست بانک های مرکزی در اروپا و ایالات متحده را پیچیده کرده است. در همین حال، در جنوب جهانی، برخی از مناطق احتمالاً بیشتر از سایرین تحت تأثیر قرار می گیرند. سه مشاهدات کلیدی نشان می‌دهند که ریسک‌های اقتصادی در کجا بیشترین هستند.
در اولین تهدیدی برای تجدید قرنطینه کشور است. تا به امروز، COVID-19 فضای مالی موجود برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه را تنگ‌تر کرده است. فشارهای تورمی اخیر نیز باعث کاهش بیشتر سیاست های پولی شده است.
بنابراین، از آنجایی که سیاست‌های مالی کلان در سراسر این قاره به مرز بالایی نزدیک می‌شوند، قرنطینه‌ها به ویژه در آمریکای لاتین آسیب‌رسان خواهد بود.
اگرچه Omicron هنوز در چین شناسایی نشده است، حضور آن در آنجا تقریباً مطمئناً پکن را وادار می‌کند تا استراتژی «تحمل صفر» خود را دو برابر کند و در نتیجه محدودیت‌های محلی و مصرف را کاهش دهد.
اگر مقامات تصمیم به اعمال مجدد محدودیت‌های قابل مقایسه با محدودیت‌های مشاهده شده در آگوست 2021 به دنبال شیوع بیماری در نانجینگ بگیرند، تلفات رشد قابل توجهی خواهد بود – اقتصاددانان انتظارات رشد سه ماهه چین را در آن زمان به دلیل تعطیلی‌های سراسر شهر کاهش دادند.
در حالی که سایر کشورها تمایل چین برای خفه کردن فعالیت‌های اقتصادی را ندارند، سیستم‌های مراقبت بهداشتی که بودجه کافی ندارند ممکن است دولت‌های کشورهای در حال توسعه را مجبور به اعمال فاصله اجتماعی برای محدود کردن فشار بر بیمارستان‌ها کنند.
در اینجا، کشورهای جنوب صحرای آفریقا و آسیای جنوبی کمترین آمادگی را دارند، زیرا نرخ واکسن به طور خاص پایین است (از 1 تا 30 درصد).
در دومین عامل مربوط به تجارت Omicron می تواند دستاوردهای اخیر در تجارت جهانی را کاهش دهد که پیش بینی آنکتاد به دلیل کاهش محدودیت های همه گیر و بسته های محرک اقتصادی، در سال 2021 نسبت به سال قبل 23 درصد افزایش خواهد یافت.
با این حال، پیش بینی UNCTAD شیوع Omicron را در نظر نگرفت. موج تازه ای از قرنطینه ها به ویژه در آسیای شرقی، جایی که زنجیره های ارزش درون صنعتی عمیقاً به هم مرتبط هستند، آسیب زا خواهد بود. با آسیب‌پذیری زنجیره‌های تامین جهانی، اختلالات بیشتر در عرضه در سراسر چین – که تقریباً یک پنجم صادرات کالاهای جهانی را تشکیل می‌دهد – باعث کاهش تجارت جهانی می‌شود.
اگر دولت‌ها به تعلیق مسیرهای مسافرتی ادامه دهند، گردشگری ممکن است در هفته‌های آینده ضربه بزرگی وارد کند. کاهش درآمدهای ارزی به ویژه در کارائیب، خاورمیانه و شمال آفریقا که گردشگری سهم نسبتاً زیادی از درآمد ملی را در مقایسه با سایر مناطق کشورهای در حال توسعه تشکیل می‌دهد، سخت است.
در سوم زاویه مربوط به نوسانات بازار مالی است. شاخص VIX، معیاری برای سنجش نوسانات مورد انتظار وال استریت در یک ماه آینده، از 24 نوامبر تا کنون 47 درصد افزایش یافته است. در همین حال، بازدهی اوراق بهادار 10 ساله خزانه داری ایالات متحده که مطابق با انتظارات رشد و تورم حرکت می کند، در مدت مشابه 13 درصد کاهش یافت.
تنش ها در طیف وسیعی از فشارسنج های بازار مالی آشکار شده است. قیمت ارزها و کالاهای کشورهای در حال توسعه – که هر دو دارایی های پرخطر محسوب می شوند – طی دو هفته گذشته کاهش یافته است، به طوری که معیارهای نفت در هر دو طرف اقیانوس اطلس از زمان کشف Omicron 10 تا 15 درصد کاهش یافته است.
یک دوره مداوم کاهش قیمت انرژی می تواند موقعیت خالص صادرات و تراز مالی کشورهای اوپک را تضعیف کند.
نتیجه این است که کاهش ریسک پذیری جهانی چشم انداز رشد کشورهای در حال توسعه را تضعیف می کند. علاوه بر این، هر گونه تغییر به سمت هزینه‌های بیشتر همه‌گیر منجر به افزایش بازده اوراق قرضه می‌شود و شرایط مالی را حتی بیشتر تشدید می‌کند. این امر به ویژه برای کشورهایی مانند غنا و ترکیه با هزینه های مالی خارجی بزرگ مشکل ساز خواهد بود.
از سوی دیگر، نگرانی‌هایی که ممکن است بازگرداندن اقتصادهای پیشرفته را متوقف کند، می‌تواند عادی‌سازی سیاست‌های پولی توسط فدرال رزرو ایالات متحده و بانک مرکزی اروپا را به تعویق بیاندازد، که فشار بر کشورهای در حال توسعه را برای اتخاذ سیاست‌های تهاجمی‌تر پولی کاهش می‌دهد.
بحران کووید-19 همچنان نابرابری در قدرت مالی و پولی موجود برای اقتصادهای توسعه یافته و در حال توسعه را آشکار می کند. و در حالی که شدت Omicron همچنان مورد تردید است، این آخرین نوع خطر تضعیف بیشتر همگرایی رشد جهانی را دارد.
الکساندر کوزول رایت مشاور شبکه جهانی سوم (TWN)
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2021) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service