درگیری‌ها، بلایای انسانی، رویدادهای شدید آب و هوایی و تحولات اقتصادی در جهان بسیار زیاد است که از واژه جدیدی برای توصیف وضعیت فعلی استفاده می‌شود: «چند بحران».
این کلمه در سال 2022 ظاهر شد، سالی که با امیدهای آزمایشی شروع شد که اقتصاد جهانی از اختلال بزرگ همه‌گیری کووید-19 بهبود یابد، اما به زودی تحت سلطه حمله روسیه به اوکراین قرار گرفت.
در میان همه این بحران‌های رقابتی، بسیاری از کشورها منابع لازم برای سرمایه‌گذاری در بهبود، اقدامات اقلیمی و توسعه پایدار را ندارند.
این محیط چالش برانگیزی است که در آن مجمع تامین مالی برای توسعه (FfD) 2023 در مقر سازمان ملل بین 17 تا 20 آوریل برگزار می شود و هدف آن پیشبرد سیاست هایی برای رسیدگی به مسائل توسعه جهانی، از بدهی های فلج کننده، توسعه نیافتگی، و ناامنی غذایی
در اینجا پنج چیز برای دانستن در مورد انجمن FfD امسال آورده شده است.
1) چرا انجمن امسال مهم است؟
© FAO/Mani Tese/Leonel Raimo
اعضای جامعه محلی در Quelimane، موزامبیک، جنگل های حرا را برای جلوگیری از سیل بازسازی می کنند.
سال 2023 در حال شکل گیری است که زمان مهمی برای توسعه پایدار است. امسال نقطه میانی بین سال 2015 است که شاهد راه اندازی دستور کار برای توسعه پایدار بود و 2030، آخرین مهلت تکمیل 17 هدف توسعه پایدار (SDGs) دستور کار.
سازمان ملل در نظر دارد در اجلاس بزرگ توسعه توسعه پایدار در ماه سپتامبر، شتاب تازه ای به سمت دستیابی به اهداف تزریق کند. با این حال، بدون بودجه قابل توجه هیچ پیشرفتی حاصل نخواهد شد
در فوریه، آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد اذعان کرد که اهداف توسعه توسعه پایدار بسیار دور از مسیر هستند و یک طرح محرک SDG را راه‌اندازی کرد که از کشورهای ثروتمندتر می‌خواهد هر سال 500 میلیارد دلار اضافی برای تامین مالی اهداف توسعه توسعه پایدار اختصاص دهند. او گفت: «سرمایه گذاری در SDG ها هم معقول و هم امکان پذیر است. این یک برد برد برای جهان است، زیرا نرخ بازده اجتماعی و اقتصادی توسعه پایدار در کشورهای در حال توسعه بسیار بالا است.»
طرح محرک همچنین خواستار تغییر سیستم مالی بین‌المللی است تا بار بدهی فلج‌کننده کشورهای در حال توسعه کاهش یابد و دسترسی به منابع مالی آسان‌تر شود. تحقق این تحول در دستور کار مجمع FfD امسال خواهد بود.
© FAO/Eduardo Soteras
زنانی که دانه‌های قهوه را در آدیس آبابا، اتیوپی مرتب می‌کنند.
2) مسائل اصلی چیست؟
بر اساس گزارش تامین مالی برای توسعه پایدار 2023، تعداد افرادی که با ناامنی غذایی حاد مواجه هستند، در مقایسه با سطوح قبل از همه‌گیری دو برابر شده است (از 135 میلیون در سال 2019 به 345 میلیون نفر در سال 2023 پیش‌بینی شده است). جنگ در اوکراین منجر به افزایش قیمت مواد غذایی شده است که در سال 2022 نسبت به سال 2019 50 درصد افزایش یافته است.
صنعتی شدن کشورهای کمتر توسعه یافته و بسیاری از کشورهای آفریقایی آنطور که انتظار می رفت پیش نمی رود: دستور کار 2030 خواستار دو برابر شدن ارزش افزوده تولید در کشورهای آفریقایی تا پایان دهه است. این به معنای تولید و فروش محصولات بیشتر به جای فروش مواد خام به کشورهای دیگر است.
به طور قابل توجهی، ارزش افزوده در واقع از حدود 10 درصد تولید ناخالص داخلی در سال 2000 به 9 درصد در سال 2021 کاهش یافت.
بازپرداخت بدهی کشورهای فقیرتر را نیز دچار مشکل کرده است: در سال 2022، 25 کشور در حال توسعه مجبور بودند بیش از یک پنجم کل درآمد خود را به پرداخت بدهی خارجی عمومی اختصاص دهند.
و نابرابری جنسیتی همچنان یک مشکل بزرگ برای توسعه است: در 115 کشور، زنان نمی‌توانند مانند مردان تجارت کنند.
© ILO/Marcel Crozet
کارگران اسکله بار را از یک کشتی در دارالسلام، تانزانیا تخلیه می کنند.
3) کدام راه حل های بالقوه مورد بحث قرار خواهند گرفت؟
دستور کار مجمع عمدتاً بر اساس یافته های گزارش تامین مالی برای توسعه پایدار 2023 است که در 5 آوریل منتشر شد، که خواستار سیستم های مالیاتی قوی تر، سرمایه گذاری خصوصی و دولتی بیشتر برای توسعه پایدار است. اصلاحات نظام مالی بین المللی تا امکان جمع آوری منابع بیشتر فراهم شود.
این گزارش همچنین استدلال می کند که برای سرعت بخشیدن به تحولات به سرمایه گذاری های عظیم نیاز است در زمینه هایی مانند تامین برق، صنعت، کشاورزی، حمل و نقل و ساختمان ها، برای ایجاد “عصر جدید صنعتی سبز”.
صنعتی شدن اغلب با آلودگی و زباله همراه است، اما از لحاظ تاریخی موتوری برای پیشرفت بوده است. «صنعتی‌سازی سبز» پیشنهاد شده در گزارش شامل حمایت از صنایع کم کربن، از جمله منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد و خورشید، اقتصاد دیجیتال، و توسعه سیاست‌هایی است که منجر به سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های پایدار می‌شود و در عین حال اثرات منفی زیست‌محیطی صنایع را کاهش می‌دهد. .
نشانه‌های مثبتی وجود دارد که پیام در حال انتقال است: هزینه‌های جهانی برای انتقال انرژی به رکورد 1.1 تریلیون دلار در سال 2022 افزایش یافت و برای اولین بار از سرمایه‌گذاری در سیستم سوخت‌های فسیلی پیشی گرفت و اقتصاد سبز به پنجمین اقتصاد بزرگ تبدیل شد. بخش صنعت بر اساس ارزش بازار، 7.2 تریلیون دلار در سال 2021.
© یونیسف/پاتریک براون
پسری در کمپ پناهندگان در کاکس بازار بنگلادش آب می برد.
4) خطرات عدم اقدام چیست؟
شکاف بین فقیر و غنی در حال عمیق‌تر شدن است و بدون بازنگری کامل اقتصاد جهانی، پیش‌بینی می‌شود که 574 میلیون نفر – نزدیک به هفت درصد از جمعیت جهان – در سال 2030 همچنان در فقر شدید زندگی کنند. در این سناریو انتظار می رود که نیازهای مالی خارجی برای کشورهای LDC و سایر کشورهای کم درآمد از 172 میلیارد دلار به 220 میلیارد دلار در چهار سال آینده افزایش یابد.
در میان توصیه ها یک هشدار وجود دارد. اگر اصلاحات پیشنهادی تکه‌تکه، ناقص باشد یا اهداف توسعه پایدار را در نظر نگیرد، توسعه پایدار دست نیافتنی خواهد بود و دستور کار 2030 و اهداف اقلیمی را دور از دسترس قرار می‌دهد.
© Climate Visuals Countdows/Joan Sullivan
یک تکنسین بر روی یک پره توربین بادی در شرق کبک، کانادا کار می کند.
5) بعد چه می شود؟
هیچ کس دچار این توهم نیست که وظیفه پیش رو بسیار بزرگ است و کارشناسان موافقند که توسعه پایدار بلندمدت در شرایطی که بحران های بشردوستانه ادامه دارد، گریزان خواهد بود.
در نهایت، اقتصاددانان سازمان ملل می‌خواهند که فرآیند FfD منجر به اصلاحات عمیق در نهادهای جهانی شود که نیازهای فوری کشورهای در حال توسعه را بهتر برطرف کند.