گزارش مختصر CIPHER – احتمالاً تا سه سال دیگر شخصی غیر از ولادیمیر پوتین، روسیه را اداره خواهد کرد. اما نگرانی بزرگتر، حتی برای اروپا، ممکن است بیشتر در شرق باشد.
این تحلیلی است که لئون پانتا، رئیس سابق و وزیر دفاع سیا، در آستانه یک ضد حمله مورد انتظار اوکراین و در جریان مبادله آش کارتر در مورد نوآوری و امنیت ملی در واشنگتن دی سی صحبت می کرد.
پانتا گفت: “من گمان می‌کنم که پوتین تا سه تا پنج سال دیگر حضور نخواهد داشت.”
برای زمینه، پوتین، یک افسر اطلاعاتی سابق در آلمان شرقی، از سال 1999 به عنوان رئیس جمهور یا نخست وزیر روسیه در قدرت بوده است. نارضایتی رهبران ارشد روسیه؛ نفوذ فزاینده در محافل داخلی مسکو کسانی مانند یوگنی پریگوژین، موسس شرکت نظامی خصوصی، گروه واگنر. و همچنین شایعات در مورد رو به زوال سلامتی رئیس جمهور روسیه، چهره عمومی پوتین و همچنین تصورات شخصیت قدرتمند او را از بین برده است.
با این حال، بیش از 80 درصد از روس‌های شرکت‌کننده در نظرسنجی ماه گذشته ریاست‌جمهوری او را تایید کردند، در حالی که صندوق بین‌المللی پول به‌طور بحث‌انگیز انتظار دارد روسیه از رکود اقتصادی در سال جاری با رشد 0.3 درصدی، علیرغم تأثیرات تحریم‌های گسترده غرب اجتناب کند – چیزی که کرملین به دنبال آن است. استرس در آغاز آماده سازی برای مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری روسیه در سال 2024.
انتظار می رود پوتین که اکنون 70 سال دارد به قدرت بازگردد.
Cipher Brief میزبان جلسات توجیهی در سطح متخصص در مورد مسائل امنیت ملی است مشترک + اعضا که به ارائه زمینه پیرامون مسائل امنیت ملی امروزی و معنای آنها برای تجارت کمک می کند. وضعیت خود را به ارتقا دهید مشترک + امروز.
پانتا خاطرنشان کرد، با این حال، ظرفیت او – یا جانشین او – برای ایجاد نفوذ گسترده‌تر روسیه، حتی در اروپا، دیگر دغدغه اصلی غرب نیست.
“من فکر می کنم اروپا تحت تاثیر چه چیزی قرار خواهد گرفت [Chinese President Xi Jinping] پانتا گفت. “من فکر می کنم هدف اساسی شی این است که اروپا را از ایالات متحده جدا کند. این چیزی است که شی در مورد آن است. بازدید با [French President Emanuel Macron] و تلاش های مستمر چین در اروپا اساساً برای ایجاد شکاف بین اروپا و ایالات متحده طراحی شده است. من فکر می کنم که این تهدید بزرگتر از نظر رابطه با اروپا و رابطه اروپا با خودش خواهد بود.
پس از سفر سه روزه ماکرون به چین، ماکرون از اروپا خواست وابستگی خود به آمریکا را کاهش دهد و گفت: «خطر بزرگ» گرفتار شدن در «بحران‌هایی است که مال ما نیستند، که مانع می‌شود». [Europe] از ایجاد خودمختاری استراتژیک» – اشاره ای به تنش های فزاینده چین و آمریکا بر سر تایوان، که پکن آن را متعلق به خود می داند.
این اظهارات با واکنش‌های گسترده‌ای مواجه شد، اگرچه با تنش روابط بین ایالات متحده و چین نیز همراه بود، که اروپا اغلب در وسط آن قرار گرفته است.
در همین حال، تلاش‌های دیپلماتیک چین در اروپا در حال افزایش است. در ماه فوریه، وانگ یی، مشاور ارشد سیاست خارجی چین، از فرانسه، آلمان، ایتالیا و مجارستان بازدید کرد و قصد داشت «تقویت مبادلات سطح بالای چین و اتحادیه اروپا را تشدید کند». تمرکز بر “ترویج ثبات و توسعه بلندمدت روابط چین و اتحادیه اروپا” بود که طبق گزارش‌ها یی در نسخه ژانویه آن را توضیح داد. کیوشی، یک مجله تئوریک رسمی چینی.
سفر او به دنبال یک سری تبادلات دیپلماتیک و اقتصادی طولانی مدت در حال توسعه چین در این قاره بود که بیشتر آن برای کشورهای سابق شوروی پس از نشست سال 2012 در لهستان آغاز شد که در آن چین چیزی را توسعه داد که به عنوان ابتکار 16+1. در آنجا، پکن عمدتاً تلاش‌ها را در اروپای مرکزی و شرقی از طریق سرمایه‌گذاری و معاملات زیرساختی متمرکز کرد، که در آن زمان توسط تحلیل‌گران غربی به‌عنوان نوعی «اسب تروا» برای نفوذ چین در منطقه مورد انتقاد قرار گرفت.
این دیگر فقط برای رئیس جمهور نیست. آیا شما گزارش روزانه امنیت ملی خود را دریافت می کنید؟ مشترکین+اعضا دسترسی انحصاری به خلاصه روزانه مجموعه منبع باز دارند و شما را در جریان رویدادهای جهانی که بر امنیت ملی تأثیر می گذارند، به روز نگه می دارد. مشترک+عضو بودن ارزش دارد.
با این حال، علیرغم نگرانی‌ها، در سال 2018، فدریکا موگرینی، نماینده عالی اتحادیه اروپا در امور خارجی و سیاست امنیتی، طرحی 500 میلیارد یورویی را با هدف اتصال اروپا و آسیا با مجموعه‌ای از پروژه‌ها، از حمل‌ونقل و انرژی گرفته تا اقتصاد دیجیتال، تشریح کرد.
و با این حال اخیرا، این تلاش ها متوقف شده است. سال گذشته، لتونی و استونی از مجمع مورد حمایت چین خارج شدند و عملاً دو عضو این انجمن را کاهش دادند و بنابراین نام آن را به ‘ابتکار 14+1.’
در این میان مشکلات برای باشگاه انحصاری اروپای شرقی همچنان ادامه دارد.
در اوایل ماه جاری، پس از دیدار یان لیپاوسکی، وزیر امور خارجه چک و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده، لیپاوسکی از همتای آمریکایی خود به دلیل «رهبری استراتژیک در مورد چین» تشکر کرد و سپس به او اطمینان داد که «14+1 نه ماهیت دارد و نه آینده. احتمالاً به دلیل روابط «بدون محدودیت» پکن با مسکو پیچیده شده است.
علیرغم بیانیه ماه مارس رئیس جمهور شی در مورد “احترام به حاکمیت همه کشورها”، که به نوعی به دنبال تاکید بر بی طرفی اعلام شده چین در جنگ اوکراین بود، یوشیماسا هایاشی، وزیر امور خارجه ژاپن در آخر هفته ادعا کرد که چین و روسیه در واقع “همکاری نظامی خود را تقویت می کنند.” از جمله پروازهای مشترک بمب افکن های آنها و تمرینات دریایی مشترک در مجاورت ژاپن.”
وی خاطرنشان کرد: از زمان تجاوز روسیه به اوکراین، وضعیت امنیتی اینجا در اروپا و وضعیت امنیتی در اقیانوس آرام قابل تفکیک نیستند.
پانتا در نشست هفته گذشته در واشنگتن دی سی افزود: “شکی نیست که چین بازیگر اصلی این روابط است.” این یک چالش برای آینده خواهد بود، نه این که چگونه با پوتین یا جانشین او رفتار کنیم.»
او خاطرنشان کرد که مزیت غرب – حداقل تا حدی – در نتیجه پیامدهای جنگ اوکراین است که در آن “روابط بین ایالات متحده و ناتو قوی تر خواهد شد.”
من فکر می‌کنم که این رابطه یک پیوند حتی بزرگتر ایجاد خواهد کرد، یک پیوند امنیتی، که از نظر وحدت بین ایالات متحده و اروپا بسیار مهم خواهد بود. من ناتو را از بسیاری جهات عنصر وحدت‌بخشی می‌دانم که آینده بهتری را نه تنها برای اروپا، بلکه برای ایالات متحده و روابط بین ایالات متحده و اروپا به ما خواهد داد.»
یک بودن ارزش دارد مشترک+عضو با دسترسی انحصاری به جلسات توجیهی مجازی با کارشناسان برجسته و مقامات عالی رتبه امنیت ملی و فضای اطلاعاتی.