واشنگتن دی سی، 13 ژانویه (IPS) – در 3 ژانویه، رهبران پنج کشور دارای سلاح هسته‌ای معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (NPT) بیانیه مشترک نادری درباره جلوگیری از جنگ هسته‌ای صادر کردند که در آن برای اولین بار تأیید کردند: اصل 1985 ریگان-گورباچف که “یک جنگ هسته ای را نمی توان برد و هرگز نباید در آن جنگید.”
تلاش ایالات متحده، چین، فرانسه، روسیه و بریتانیا تا حدی برای ایجاد یک فضای مثبت برای دهمین کنفرانس بازنگری NPT طراحی شده بود که بار دیگر به دلیل همه‌گیری به تعویق افتاد. همچنین به وضوح با هدف رسیدگی به نگرانی‌های جهانی در مورد خطر فزاینده درگیری هسته‌ای میان دولت‌ها و نشانه‌ای از پتانسیل همکاری بیشتر برای مقابله با این تهدید وجودی است.
اکنون سؤال این است که آیا آنها اراده و مهارتی دارند تا قبل از اینکه دیر شود، مقاصد ستودنی خود را به عمل تبدیل کنند؟
ند پرایس، سخنگوی وزارت خارجه آمریکا این بیانیه را “فوق العاده” خواند. مطالعه دقیق‌تر نشان می‌دهد که به طرز تاسف‌باری از تعهد این پنج نفر به سیاست‌ها و اقدامات لازم برای جلوگیری از جنگ هسته‌ای کوتاهی می‌کند.
در واقع، این بیانیه نشان می‌دهد که چگونه ایمان کور آنها به تئوری‌های بازدارندگی، که وابسته به تهدید معتبر استفاده از سلاح‌های هسته‌ای است، شرایطی را تداوم می‌بخشد که می‌تواند منجر به فاجعه هسته‌ای شود.
این بیانیه تاکید می کند که “سلاح های هسته ای – تا زمانی که وجود دارند – باید در خدمت اهداف دفاعی، جلوگیری از تجاوز و جلوگیری از جنگ باشند.” با این حال، چنین زبان گسترده ای نشان می دهد که آنها ممکن است از سلاح های هسته ای برای “دفاع” از خود در برابر طیف گسترده ای از تهدیدات، از جمله تهدیدات غیر هسته ای استفاده کنند.
با توجه به اثرات بی رویه و وحشتناک استفاده از سلاح های هسته ای، چنین سیاست هایی خطرناک، غیراخلاقی و از نظر قانونی غیرقابل توجیه هستند.
حداقل، اگر رهبران این کشورها در مورد جلوگیری از جنگ هسته‌ای جدی هستند، باید رسماً سیاست‌های عدم استفاده اول را اتخاذ کنند یا همانطور که جو بایدن، رئیس‌جمهور ایالات متحده در سال 2020 وعده داده بود، اعلام کنند که تنها هدف سلاح‌های هسته‌ای بازدارندگی است. یا احتمالاً به یک حمله اتمی پاسخ دهد.
حتی این رویکرد شرایطی را تداوم می بخشد که می تواند به تصادف یا اشتباه محاسباتی منجر به جنگ هسته ای شود. همانطور که پرزیدنت رونالد ریگان در سال 1984 استدلال کرد، تنها راه برای اطمینان از اینکه هرگز از سلاح های هسته ای استفاده نمی شود، “حذف کامل آنها” است.
اما در مورد خلع سلاح، این بیانیه تنها بیانگر “تمایل به همکاری با همه دولت ها برای ایجاد یک محیط امنیتی مساعدتر برای پیشرفت در خلع سلاح با هدف نهایی جهانی بدون سلاح های هسته ای با امنیت کامل برای همه است.” این وعده مبهم و نادیده گرفته شده پس از سالها توقف پیشرفت خلع سلاح و مسابقه جهانی تسلیحات هسته ای در حال شتاب، پوچ است.
یک سال پیش، روسیه و ایالات متحده معاهده کاهش تسلیحات استراتژیک جدید 2010 را تمدید کردند، اما هنوز مذاکراتی را برای توافق بعدی آغاز نکرده اند. در همین حال، هر دو سالانه میلیاردها دلار برای حفظ و ارتقای نیروهای هسته‌ای خود خرج می‌کنند که بسیار فراتر از هر مفهوم منطقی برای جلوگیری از حمله هسته‌ای است.
چین در تلاش است تا حجم نیروی موشکی راهبردی زمینی خود را در سال های آینده دو یا سه برابر کند. بدتر از آن، علیرغم وعده‌های گذشته «درگیر شدن در روند منتهی به حذف کامل تسلیحات هسته‌ای»، رهبران چین درخواست‌ها برای مشارکت در مذاکرات کنترل تسلیحات با ایالات متحده و دیگران را رد می‌کنند. در همین حال، بریتانیا سال گذشته اعلام کرد که سقف کلاهک استراتژیک مستقر خود را افزایش خواهد داد.
اظهارات جدید پنج کشور دارای تسلیحات هسته‌ای NPT که مجدداً «قصد» آنها را برای انجام تعهدات خلع سلاح NPT تأیید می‌کنند، در غیاب تعهدات محدود به زمان نسبت به اقدامات خاص خلع سلاح، به سختی قابل اعتبار است.
در عین حال، این پنج کشور به رهبری فرانسه، از تلاش‌های حسن نیت اکثر کشورهای عضو غیر هسته‌ای NPT برای پیشبرد معاهده منع سلاح‌های هسته‌ای (TPNW) در سال 2017 انتقاد کرده‌اند. برخلاف ادعای کشورهای مجهز به سلاح هسته ای، TPNW NPT و هنجار ضد داشتن، آزمایش و استفاده از سلاح های هسته ای را تقویت می کند.
مقامات ایالات متحده به جای مشارکت دادن رهبران TPNW در مورد نگرانی های اساسی خود، به کشورهای با نفوذ از جمله سوئد، آلمان و ژاپن فشار می آورند تا در اولین نشست کشورهای عضو TPNW به عنوان ناظر شرکت نکنند. چنین قلدری تنها باعث تقویت شور و شوق برای TPNW و تضعیف اعتبار ایالات متحده در مورد مسائل هسته ای خواهد شد.
رهبران پنج هسته ای، به ویژه بایدن، می توانند و باید بهتر عمل کنند. قبل از کنفرانس بازنگری NPT در اواخر سال جاری، روسیه و ایالات متحده باید متعهد شوند که تا سال 2025 مذاکرات مربوط به کاهش قابل تأیید بیشتر در نیروهای هسته ای استراتژیک و غیراستراتژیک و محدودیت های دفاع موشکی دوربرد را به پایان برسانند.
چین، فرانسه و بریتانیا باید توافق کنند که حداکثر تا سال 2025 به مذاکرات کنترل تسلیحات هسته ای بپیوندند و ذخایر خود را مسدود کنند، زیرا واشنگتن و مسکو در حال مذاکره برای کاهش عمیق تر کاهش هستند.
به جای تحقیر TPNW، پنج ایالت باید خانه های خود را مرتب کنند. اقدام مشخص برای خلع سلاح به تعویق افتاده است. این امر به ایجاد یک محیط امنیتی بین‌المللی باثبات‌تر و صلح‌آمیزتر کمک می‌کند و حرکت دگرگون‌کننده از دکترین‌های بازدارندگی ناپایدار و خطرناک به سوی جهانی عاری از ترس از آرماگدون هسته‌ای را تسهیل می‌کند.
منبع: کنترل تسلیحات امروز
داریل جی کیمبال مدیر اجرایی انجمن کنترل تسلیحات، واشنگتن دی سی است.
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2022) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service