بانکوک، تایلند، 14 دسامبر (IPS) – وزرای حمل و نقل از سراسر آسیا و اقیانوسیه این هفته برای بررسی یک دستور کار بالقوه تحول آفرین برای نحوه جابجایی افراد و کالاها در منطقه و در سراسر جهان گرد هم می آیند.
ضعف‌های اتصال حمل‌ونقل قبل از COVID-19 در منطقه آسیا و اقیانوسیه در طول همه‌گیری آشکارتر شد: کشورهای در حال توسعه محصور در خشکی، کشورهای کمتر توسعه‌یافته و کشورهای در حال توسعه جزیره‌ای کوچک به‌ویژه تحت تأثیر قرار گرفتند. بنابراین، ضروری است که ما تغییرات معنی‌دار در سیستم‌های حمل‌ونقل را تسریع کنیم، زیرا کشورها به دنبال بازگرداندن برنامه‌های توسعه خود هستند.
RAP جدید به موضوعاتی مانند افزایش حجم بار و مسافر می پردازد که منعکس کننده افزایش تقاضا برای حمل و نقل بار و تحرک است. در واقع، دو سوم تجارت دریایی جهانی در منطقه آسیا-اقیانوسیه متمرکز شده است، که همچنین میزبان 9 بندر پرتردد کانتینری جهان است. این منطقه در حال حاضر مسئول بیش از 40 درصد از جریان حمل و نقل باری سطحی جهانی است و پیش بینی می شود تا سال 2050 تقاضای این قاره برای حمل و نقل بار سه برابر شود. انتظار می رود آسیا و اقیانوسیه در سال های آینده با مبادلات تجاری بیشتر، رشد جمعیتی قابل توجه بیشتر و شهرنشینی سریع همراه با نرخ بالای موتوری شدن مواجه شوند.
برای رویارویی با چنین تغییرات و تقاضاهایی، RAP دیجیتالی شدن و نوآوری بیشتر برای حمل و نقل را تشویق می کند. با گسترش همه‌گیری، دیدیم که پذیرش سریع فناوری‌های دیجیتال به دولت‌ها و شرکت‌های خصوصی کمک کرد تا فعالیت‌های خود را در بحبوحه بسته شدن مرزها و سایر اقدامات مهاری ادامه دهند. استقرار بیشتر سیستم‌های حمل‌ونقل هوشمند برای بهبود کارایی، انعطاف‌پذیری و همچنین پایداری اجتماعی و زیست‌محیطی بدون شک یکی از اولویت‌های کلیدی برای بازسازی بهتر است.
دیگر مفاد کلیدی RAP شامل تسریع انتقال به سیستم های حمل و نقل کم کربن است. بخش حمل و نقل یکی از بیشترین سهم را در تغییرات آب و هوایی دارد و آسیا و اقیانوس آرام در میان مناطقی با بیشترین انتشار CO2 در جهان باقی مانده اند. نیاز شدیدی به کربن زدایی سریع شبکه های حمل و نقل منطقه ای و عملیات مرتبط، از جمله حمل و نقل شهری و عمومی وجود دارد. تغییر مسیر به راه آهن همچنین پایداری حمل‌ونقل بین‌المللی بار را افزایش می‌دهد و به دنیای پایدارتر پس از کووید-19 می‌رود. فراوانی انرژی های تجدیدپذیر در برخی کشورها فرصتی برای تغییر به تحرک الکتریکی در حمل و نقل عمومی است. برای حمایت از این تلاش‌ها، ESCAP ماه گذشته در کنفرانس تغییرات آب و هوایی در گلاسکو از طرح‌های ابتکاری آسیا-اقیانوسیه در زمینه تحرک الکتریکی رونمایی کرد.
در این راستا، شیوع COVID-19 نیز تأثیر عمیقی بر حمل و نقل شهری، دسترسی و تحرک داشت. این چالش‌ها حرکت جدیدی را برای حمل‌ونقل و برنامه‌ریزان شهری فراهم می‌کند تا اشکال جابه‌جایی را به‌عنوان خدماتی مقرون‌به‌صرفه، در دسترس، قابل اعتماد و ایمن بازنگری کنند. علاوه بر این، شکاف‌ها و نابرابری‌های جنسیتی از نظر دسترسی به حمل‌ونقل و فرصت‌های مرتبط با آن همچنان ادامه دارد و ظرفیت این بخش برای پرداختن به ابعاد اجتماعی توسعه پایدار را بیشتر مهار می‌کند.
در زمینه توسعه پایدار، ما نمی توانیم این واقعیت را نادیده بگیریم که 60 درصد تلفات تصادفات جاده ای جهانی در منطقه آسیا و اقیانوسیه رخ می دهد. مجمع عمومی سال های 2021 تا 2030 را به عنوان دهه دوم اقدام برای ایمنی راه ها با هدف کاهش به نصف مرگ و میر و جراحات ناشی از ترافیک جاده ای اعلام کرده است. در پاسخ، ESCAP در حال آماده سازی یک برنامه اقدام منطقه ای آسیا-اقیانوسیه است.
حمل‌ونقل بین‌المللی بار تا حد زیادی در سرتاسر همه‌گیری فعال باقی ماند، زیرا کشورها اقدامات سیاسی را برای حفظ اتصال حمل‌ونقل کالا برای حمایت از زنجیره‌های تامین انجام دادند. شبکه‌های بزرگراه آسیایی، راه‌آهن ترانس‌آسیایی و بندر خشک که تحت نظارت ESCAP ایجاد شده‌اند، به عنوان ستون فقرات اتصال زیرساخت‌های حمل‌ونقل زمینی و لجستیک در منطقه عمل می‌کنند. آنها همچنین به طور فزاینده ای با کریدورهای حمل و نقل بین منطقه ای و شبکه های بندری و کشتیرانی ادغام می شوند. در سال‌های 2020 و 2021، این پیوندها کشورها را گرد هم آورد تا واکنش‌های آنها به همه‌گیری و تأثیرات این اقدامات بر اتصال منطقه‌ای را ضبط و تحلیل کنند. با حرکت رو به جلو، می‌توان از آنها برای ارتقای زیرساخت‌ها و اصلاحات اتصال عملیاتی در حمایت از شبکه یکپارچه یکپارچه از ارتباطات حمل‌ونقل بین‌وجهی که زیربنای اقتصاد منطقه‌ای و جهانی است، استفاده کرد.
همه‌گیری کووید-19 پیشرفت را در آسیا و اقیانوسیه به سمت بسیاری از اهداف توسعه پایدار مختل کرد و در برخی موارد، سال‌های دستیابی را معکوس کرد. بخش حمل و نقل، که ابزاری برای دستیابی به اهداف توسعه پایدار است، در طول همه گیری همه گیر ضربه جدی خورد، اما کشورها توانایی حرکت سریع به سمت اتوماسیون و نوآوری را برای حفظ عملکرد و انعطاف پذیری و حمایت از دسترسی به شمول اجتماعی نشان دادند. این همچنین به ظرفیت این بخش برای برداشتن گام های جدید جسورانه به سمت توسعه کم کربن اشاره می کند. یک برنامه اقدام منطقه‌ای جدید می‌تواند در پرداختن به عملکرد عقب‌مانده منطقه و افزایش انعطاف‌پذیری در برابر بحران‌های آینده با کاهش چالش‌های ریشه‌دار اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی حیاتی باشد.
آرمیدا سالسیاه علیسجابنا معاون دبیر کل سازمان ملل متحد و دبیر اجرایی کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه (ESCAP) است.
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2021) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service