کهنه سربازان آمریکایی از افغانستان عصبانی هستند

پرزیدنت جو بایدن در جریان سخنرانی خود در کاخ سفید این هفته اعتراف کرد که “صحنه هایی که ما در افغانستان می بینیم، به ویژه برای کهنه سربازان ما، دیپلمات های ما، کارمندان بشردوستانه، و برای هرکسی که وقت خود را صرف کرده است، دلخراش است. زمین برای حمایت از مردم افغانستان کار می کند.»

با این حال، صدای جامعه جانبازان همیشه در رسانه‌های جریان اصلی شنیده نمی‌شود، رسانه‌هایی که تمایل دارند به جای تمرکز بر تأثیر چنین رویدادهایی بر افرادی که در آنجا خدمت می‌کردند، یا افرادی که عزیزانشان را از دست داده‌اند، انگشت اشاره و مشاجره‌های سیاسی را در اولویت قرار دهند. افسردگی و خشمی که در میان جامعه کهنه سربازان جاری شد – زمانی که پرچم ایالات متحده از سفارت در کابل پایین آمد و ایالات متحده نتوانست حتی یک مسیر امن برای خروج از کشور را برای مردم خود تضمین کند، بسیار کمتر از افغان هایی که حمایت کردند. تلاش تحت رهبری ایالات متحده در آنجا در 20 سال گذشته – برای بسیاری از جامعه کهنه سربازان، که اغلب با رسانه ها ارتباط برقرار نمی کنند، سریع و ویرانگر بود، اما از طریق چت روم ها برای حمایت به یکدیگر مراجعه می کنند.

در بیانیه‌ای که جورج بوش، رئیس‌جمهور سابق و لورا بوش، بانوی اول سابق آمریکا منتشر کردند، آمده است: «بسیاری از شما با زخم‌های جنگ دست و پنجه نرم می‌کنید، چه قابل مشاهده و چه نامرئی. و برخی از برادران و خواهران مسلح شما در جنگ علیه تروریسم فداکاری نهایی کردند. ما هر روز به خاطر تعهد و شجاعت شما متواضع شده ایم. شما در حین ساختن مدارس، ارسال تدارکات و ارائه خدمات پزشکی، دشمنی وحشی را بیرون کشیدید و القاعده را به عنوان پناهگاه امن محروم کردید. شما آمریکا را از حملات تروریستی بیشتر مصون نگه داشتید، دو دهه امنیت و فرصت را برای میلیون ها نفر فراهم کردید و باعث افتخار آمریکا شدید. ما از صمیم قلب از شما تشکر می کنیم و همیشه به کمک های شما ارج می نهیم.”

The Cipher Brief با دو رهبر کهنه کار، متیو گریفین و اسکات چپمن تماس گرفت، آنها نامه ای ساختگی نوشتند که آنها را “نوشتن در طالبان” به عنوان راهی برای به اشتراک گذاشتن خشم خود در مورد رویدادهای اخیر و نحوه اعتقاد آنها نوشتند – بر اساس منحصر به فرد خود. -تجربه زمینی – طالبان این “پیروزی” را به پیروان خود منتقل خواهند کرد.

---

«اگر دشمن را بشناسی و خودت را بشناسی، لازم نیست از نتیجه صد جنگ بترسی. اگر خودت را بشناسی اما دشمن را نشناسی، به ازای هر پیروزی که به دست می‌آوری، شکستی نیز متحمل می‌شوی. اگر نه دشمن را بشناسید و نه خود را، در هر جنگی تسلیم خواهید شد.»

– سان تزو، هنر جنگ

---

یادداشت نویسنده: ما هفته گذشته را صرف یافتن راهی برای انتقال افکار خود به مردم آمریکا کرده‌ایم که عمداً برخی از خشم، خشم، اقدام و درک ما را برانگیزد. نوشتن با صدای طالبان احساس درستی داشت. اگر خواندن نامه ما از طالبان شما را عصبانی، گریه یا متفکر کند، آنگاه هدف ما محقق شده است. امید ما این است که شما را تشویق کند تا با تماس با مقامات منتخب خود اقدام کنید. آنها همان کتاب بازی شکست خورده را از زمان جنگ جهانی دوم با پسران، دختران و دلارهای مالیاتی شما تکرار کرده اند. اگر می خواهید این اتفاق ادامه پیدا کند، هیچ کاری نکنید. اگر این کار را نکردید، پس کاری انجام دهید. اگر همه ما کمی انجام دهیم، با هم کارهای زیادی انجام می دهیم.

نوشته شده در طالبان

نظر/دیدگاه – اولین باری که تو را دیدم در گردنه خیبر بود. شما با فن آوری خود، جنگجویان نخبه که با انتقام جویی تغذیه می شوند، و غرور به این باور آمدید که می توانید تاریخ را رد کنید.

این جنگی بود که تو شکمش را نداشتی. اما خوشحالم که امتحان کردی

ما شما را به همان روشی که شوروی را در سرزمین مقدس خود خون کردیم. ما شما را به همان روشی که ویتنامی ها در وطن خود از شما خون کردند. ما این کار را با حوصله و عمد انجام دادیم.

صبر. چیزی که غربی ها هرگز یاد نمی گیرند.

تاریخ ما هزار ساله است. وقتی کافر سرزمین مقدس ما را ویران می کند، ما آرزوی یک پیروزی زودرس را نداریم. پیروزی ما چندین دهه بعد جشن گرفته می شود. ما تحمل کرده‌ایم، سپس هر ارتشی را که از مرزهای ما عبور کرده‌اند، ویران کرده‌ایم. چرا؟ چگونه؟ ما صبوریم

در 30 روز، ما قوی تر، ثروتمندتر خواهیم شد و بر منابع طبیعی گرانبهایی که برای زندگی رقت انگیز خود نیاز دارید کنترل خواهیم داشت. ما زنان، ثروت، زمین، اسلحه و مالکیت یکی از بزرگترین بخش‌های تاریخ نظامی را خواهیم داشت.

تو باختی.

اگر می خواهید دوباره امتحان کنید، از چالش استقبال می کنیم. شما بدون توجه به اینکه چقدر پول در بیابان های ما بسوزانید شکست خواهید خورد. برای تاسف، در اینجا مشاوره رایگان وجود دارد که ممکن است به موفقیت آینده شما کمک کند. آیا شما هرگز تصمیم به حمله دوباره.

شما جنگجویان و حامیان خود را از یک جمعیت معتاد به مواد مخدر، حواس پرت و سرخورده که به راحتی و سرگرمی وسواس دارند، استخدام می کنید. جمعیتی که وسواس زیادی برای تغییر واقعیت دنیوی خود دارند. الکل، ماری جوانا، قرص ها، و مورد علاقه جدید ما – تاید پادز. هر بار که پزشکان شما مسکن های مخدر تجویز می کنند، خزانه ما را طلا می کنید. تشنگی جمعیت شما برای هروئین بکر ما هرگز برای قبایل جنگجو ما سودآورتر نبوده است. ما تا زمانی که دستانتان را بیرون نگه دارید، به شما سم می خوریم.

اگر جمعیت شما آنقدر بی‌خاصیت، بی‌انضباط و نفرت‌انگیز از خود نبودند، ممکن است بتوانید با آنقدر سرسختی یک مهمانی هجومی ترتیب دهید که از ما بیشتر فکر کنید. رزمندگان ما در جنگ متولد شده اند. در آن پرورش یافته است. این شیوه ای از زندگی است که از کشورهای “جهان اول” شما طفره می رود. آن‌ها با چنان بدبختی و درد فراوانی زندگی می‌کنند که حاضرند پابرهنه در برف بجنگند تا فرصت شهادت خود را به دست آورند. آنها در آرزوی فرصتی برای مردن هستند. هنگامی که آنها فرصت پربرکتی برای فداکاری دارند، بالای محمد در دست راست خدا می نشینند. تا ابد در نزد خداوند مبارک باد

رزمندگان شما چه افتخاراتی کسب می کنند؟ قربانی خالی آنها به شکل “آخر هفته سه روزه” به یاد می‌آید. اکثریت جمعیت شما از این زمان مقدس برای مست شدن و چاق شدن بیشتر به عنوان راهی برای تجلیل از جنگجویان کشته شده خود استفاده می کنند. متأسفانه درگذشت ایشان را با احترام بیشتری ادای احترام می کنیم.

تکه های پارچه رنگی که روی سینه آنها سنجاق می کنید شبیه جواهراتی است که زنان ما می پوشند. اگر شکم تحمل دعوا را نداشته باشی، تمجید و غرور چه سودی دارد؟ ما بار مراقبت های بهداشتی را به مبارزان خود تقدیم نمی کنیم زیرا آنها اغلب می خواهند برای خدا بمیرند. مبارزان شما برای زندگی می جنگند. ناتوانی آنها در آشتی دادن با نتیجه اجتناب ناپذیر صبر ما آنها را به کشتن خود سوق می دهد. داروها، مشاوران و مؤسسات غیرانتفاعی شما هرگز درد و رنجی را که آنها را مجبور به تحمل کرده اید برطرف نمی کنند. این هرگز دردی را که ما برای ملت شکسته شما ایجاد کرده ایم برطرف نخواهد کرد. تو بدترین دشمن خودت هستی

ما به مبارزان شما اعتبار می دهیم. برخی خلاق، سرسخت و خشن هستند. آنها به هر نحو ممکن ما را زیر پا گذاشتند. اما باز هم، ما به سادگی منتظر آنها هستیم. خداوند صبور است. شما آنها را هر 3 تا 12 ماه یکبار برای چرخش رزمی آنها از سرزمین مقدس ما عبور می دهید. پس از اتمام تور، آنها به آسایش تخت های گرم و سرگرمی های بی پایان خود باز می گردند. اگر آنها را اینجا، در سرزمین مقدس ما، بدون هیچ راهی جز پیروزی رها می کردید، احتمالاً شانس موفقیت داشتید. هر چه بیشتر سرزمین مقدس ما را با حضور خود مسموم می کردید، «قوانین نامزدی» شما تنها موقعیت ما را تقویت می کرد. در جنگ فقط یک قانون وجود دارد و آن پیروزی است.

فرماندهان شما را با دستان بسته به جنگ وادار کردند. قوانین شما مبارزان ما را نیز گیج کرده است. ما آشکارا دشمن هستیم. چرا ما را رها می کنند؟» از دلسوزی شما سپاسگزارم زیرا به مبارزان ما اجازه داد کافران بیشتری را بکشند. احساس می کردیم که فرماندهان شما در کنار ما هستند. ما متشکریم که شرورترین سگ های شما هرگز اجازه ندادند افسارشان را بردارند.

ژنرال های ویترین شما ما را می خنداند. شما میلیون‌ها دلار را صرف پرواز آنها در سراسر کشورمان می‌کنید، و راه‌های جدیدی برای پیروزی ابداع می‌کنید، در حالی که راهنمایی‌های تواناترین دشمنان خود را نادیده می‌گیرید. ژنرال‌های شما تصمیماتی برای به حداقل رساندن خطر برای شهرت شکننده‌شان با هدف نهایی تضمین بازنشستگی پرسود – مشاغلی با تأمین‌کنندگانی که نیروی زیان‌ده شما را تقویت می‌کنند، می‌گیرند. دایره ای خودخواه که بر پشت جوان ترین و ساده لوح ترین مبارزان شما ساخته شده است.

ژنرال های بازنشسته شما با صحبت با رهبران سیاسی، صنعتی و مالی شما در مورد “تیم ها، پیروزی و نظم” ده ها هزار دلار “درآمد” می کنند. این یک تمسخر جنگی است که آنها از جنگیدن خودداری کردند. این تمسخر رزمندگان کافری است که در سرزمین ما جان باختند. ما از شما می‌خواهیم که به پیروی از شخصیت‌های خالی آنها ادامه دهید تا بتوانیم بیشتر شاهد فروپاشی ملت بزرگ شما باشیم.

دولتمردان و مقامات منتخب شما از ژنرال های شما بی نخاع، خودشیفته و ترسوتر هستند. آنها بیش از هر چیز خواهان قدرت بر شما هستند. آنها به کشور ما می آیند، پشت دیوارهای انفجاری پنهان می شوند و فقط به سخنان رهبر بومی که بر سر کار گذاشته اند توجه می کنند. من فکر می کنم که سربازان شما به این می گویند “قطع بستنی خود لیس”.

آنها میلیاردها دلار را در تلاشی بیهوده سوزانده اند تا آب پاک، برق، تجارت، آموزش، کشاورزی و صادرات را به منطقه ای بیاورند که آن را نخواسته است. شما باید در تلاش خود صرفه جویی می کردید و به سادگی پول را مستقیماً به ما می دادید. نگران نباشید؛ دوستان دیپلماتیک شما مقدار زیادی از دلارهای مالیاتی شما را به ما دادند. اگر می‌خواهید با «قدرت نرم» خود به آن ضربه بزنید، کسانی را که تجربه واقعی دارند، نه مدارک تحصیلی و زبان‌های نقره‌ای، بفرستید.

در طی چند ماه آینده، ما به دنیا خواهیم فهمید که شما بدتر از هر نیروی جنگی که تا به حال به سرزمین های ما حمله کرده شکست خوردید. امروز ما پیروزی را جشن می گیریم.

وقتی سفارت خود را تخلیه می کنید، مبارزان ما در سایه خواهند ایستاد. تیراندازان RPG ما صبور خواهند بود. ما از شما برای هدایای فراق تشکر می کنیم. موشک‌های زمین به هوا را در پشت وانت‌های تویوتا که برای ما خریده‌اید، خواهید دید. دیدیم که اخاذی 17 با ملت شما و روحیه نیروی رزمنده شما چه کرد. آیا شهروندان شما حتی آن پیروزی را به یاد دارند؟ در حالی که شهروندان و دلسوزان شما با شرمندگی از آنجا خارج می شوند، ما در پیروزی خود تکرار و بهبود خواهیم داد. هر یک از دشمنان شما در سراسر جهان دقیقاً می دانند چگونه شما را بشکنند. شما خوش آمدید که پهپادهای خالی خود را به پرواز درآورید، تلفن های همراه ما را هدف قرار دهید و جاسوسان خود را بفرستید. اما آنها نیز در نهایت شکست خواهند خورد. ما از شکست های آنها استفاده خواهیم کرد تا به جهان نشان دهیم که شما قادر مطلق نیستید. شما یک جبهه دروغین هستید – یک پوسته خالی. شما دروغ می گویید، تقلب می کنید، دزدی می کنید، و به راحتی شکست می خورید، زیرا ستون فقرات مبارزه را ندارید. این الان سابقه شماست خدا را شکر می کنیم که به ما این فرصت را داد تا به دنیا نشان دهیم چگونه کفار را شکست دهیم.

ما مشتاقانه منتظر دیدار مجدد شما در سراسر میدان جنگ هستیم.

ستایش خدا،

طالبان

---

The Cipher Brief متعهد به انتشار طیف وسیعی از دیدگاه های قدیمی در مورد این موضوع است. برای اطلاعات بیشتر با ما همراه باشید و دیدگاه‌های مختلف اطلاعات و امنیت ملی را در The Cipher Brief بخوانید