او گفت که این ترکیب مرگبار جابجایی اجباری و سختی ها را افزایش داده است، در حالی که شرایط اضطراری آب و هوا به درگیری در ساحل دامن زده است.
این مقام ارشد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل با تاکید بر اهمیت قرار دادن وضعیت اضطراری آب و هوا در “جلو و مرکز” دستور کار شورای امنیت، خاطرنشان کرد که “سیستم چندجانبه احتمالاً هرگز به این اندازه مهم نبوده است و در معرض شکست قرار نگرفته است.”
شکست چهره های زیادی دارد
آقای گراندی با اذعان به بی ثباتی، ناامنی، قحطی و بلایای طبیعی، جابجایی اجباری، دستکاری و واکنش های غیرمنطقی را به فهرست اضافه کرد.
از جمله، شکست انساندوستان را مجبور میکند در موقعیتهای پیچیده و نامطمئن کار کنند که نیازهای بشردوستانه را افزایش میدهد.
به عنوان نمونه، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به میانمار، سودان، یمن و به طور واضح افغانستان اشاره کرد.
وی به این نکته توجه کرد که از 39 میلیون نفری که در افغانستان زندگی می کنند، 23 میلیون نفر با سطح شدید گرسنگی روبرو هستنددر حالی که 3.5 میلیون نفر به دلیل درگیری آواره شده اند – 700000 فقط در سال جاری.
سیاسی کردن کار بشردوستانه و پناهندگی شکل دیگری از شکست استبه گفته آقای گراندی، که هشدار داد که تلاش های بشردوستانه به دلیل برنامه های سیاسی متضاد فلج شده است.
درک افغانستان
کمیساریای عالی گزارش شاهد عینی خود را از چگونگی افزایش کمک های بشردوستانه در افغانستان به اشتراک گذاشت و خاطرنشان کرد که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به 60,000 آوارگان داخلی در هفته ادامه می دهد.
ولی کمک های بشردوستانه “نمی تواند نقش دولت ها را تکرار کند”او یادآور شد، اقتصادها را نجات دهد یا راه حل های سیاسی را جایگزین کند.
آقای گراندی در حالی که نیاز به تعادل ظریف را تشخیص می داد، نگرانی خود را از این که پیشرفت آهسته باعث افزایش تلاش افغان ها برای خروج از کشور شده است، ابراز کرد.
و هر چه انفجار عمیقتر باشد، جریان خروجی بیشتر است. ویرایش کنید
در همین حال، کمک های افزایش یافته برای نیازهای فوری زمستان ضروری است. برای جلوگیری از خروج عمده؛ و حمایت از همسایگان خود به ویژه ایران و پاکستان را افزایش داد.
پیچیدگی های سوریه
این مقام سازمان ملل در عین حال خاطرنشان کرد که درگیری، کمبود منابع و فروپاشی آرام لبنان وضعیت انسانی در سوریه را بدتر کرده است.
آقای گراندی در جریان دیدار خود در ماه اکتبر از افزایش صف های نان و سوخت و کمبود خدمات و معیشت به ویژه در خارج از پایتخت دمشق یاد کرد.
و در میان پیچیدگی های سیاسی، پیشرفت آهسته در تامین راه حل ها به طور فزاینده ای میلیون ها نفر را به سختی های غیرضروری محکوم می کند.
اگر بازسازی باید منتظر یک توافق سیاسی باشد، او تاکید کرد که کمک های بشردوستانه باید نیازهای اساسی را در برگیرد.
برای بازگشت سوری ها به کشورشان، همکاری دولت برای رفع موانع قانونی و امنیتی و همچنین حمایت کمک های مالی از کشور و همسایگان آن، از جمله لبنان، لازم است.
بحران اتیوپی
ناتوانی در برقراری صلح، کار بشردوستانه را در درگیریهای فعال یا موقعیتهای بحرانی افزایش میدهد، در حالی که انتظارات در مورد آنچه میتوان ارائه کرد افزایش مییابد – حتی اگر گزینهها در مورد آنچه میتوان به طور واقعی انجام شود کاهش مییابد.
آقای گراندی مشاهده کرد که اتیوپی امروزی بارزترین نمونه این امر است.
به مدت 13 ماه کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد برای رساندن کمک به مردم در تیگری، عفار، آمهارا و سایر نقاط داغ تلاش کرده است، زیرا جنگجویان متمرکز بر راه حل های نظامی برخی از “بدترین شرایط بشردوستانه ممکن” را برای عملیات ایجاد می کنند.
او گفت که در همین حال میانجیگریهای سیاسی ناموفق 20 میلیون نفر را نیازمند و چهار میلیون نفر را بهعنوان کمکهای بشردوستانه آواره کرده است، که در تلاش برای دسترسی به افرادی با دسترسی نامنظم، ناکافی و خطرناک هستند و بهطور ناعادلانه متهم به جانبداری شدهاند.
برای راه حل متحد شوید
اگرچه آوارگی اجباری همچنان عمدتاً ناشی از درگیری و بحران است، کمیساریای عالی گفت که او پیچیدگی یافتن راه حل های سیاسی برای مسائل مربوط به ارسال کمک های بشردوستانه را درک می کند.
او گفت که با این حال، پاسخگویی گران شده است و در سال آینده نیازهای بشردوستانه بیش از 41 میلیارد دلار خواهد بود.
از آنجایی که کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل کانال های حمایت را از طریق پیمان جهانی پناهندگان، تعهدات داده شده در مجمع جهانی پناهندگان و مشارکت فزاینده شرکای جدید افزایش می دهد، آقای گراندی به شورا گفت که قبلاً از کمک کنندگان خواسته بود تا نزدیک به 9 میلیارد دلار در کار آن مشارکت کنند.
او گفت: “شکست در یافتن راه حل… به تحرک کمتر قابل مدیریت انسانی کمک می کند، چالشی که در بسیاری از کشورها مشهود است.”