کریم خان، دادستان دیوان کیفری بین المللی، گفت که تا به امروز، چهار حکم صادر شده است و دو حکم دیگر در مرحله درخواست هستند و این گام کلیدی را به رسمیت شناختن حقوق قربانیان برای عدالت برجسته می کند.
او گفت: «اگر قرار است ارجاعات این شورا به اثبات برسد، باید همه پیش قدم شوند. “مشارکت ها کلید عدالت هستند“
شورا در سال 2011 با اشاره به نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بشر و ابراز نگرانی عمیق از مرگ غیرنظامیان، پرونده را به دیوان کیفری بین المللی ارجاع داده بود.
“گام های محسوس رو به جلو”
او گفت که از آن زمان تاکنون، دیوان بین المللی کیفری در مسیر عدالت پیش رفته است و به روز رسانی فعالیت های خود را در شش ماه گذشته ارائه کرده است. «گامهای ملموس رو به جلو» از تعامل با مقامات لیبی تا جمعآوری بیش از این موارد را شامل میشود 500 مورد مدرکاز جمله مطالب ویدئویی و صوتی، اطلاعات پزشکی قانونی و تصاویر ماهواره ای.
تیم ICC لیبی نیز بیشتر بود تعامل خود را با قربانیان افزایش داد او گفت و سازمان های جامعه مدنی.
او با اشاره به استفاده از فن آوری پیشرفته و یک سیستم مدیریت شواهد جدید که از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی برای تسریع فعالیت های تحقیقاتی و تحلیلی استفاده می کند.
او گفت: «تکنولوژی یک «فلاش در تابه» نیست. “فناوری سرعت اجرای عدالت را افزایش می دهد“
نقاط عطف مهم
دفتر او با دفتر دادستان کل، دادستان نظامی و وزیر دادگستری دولت بینالمللی به رسمیت شناخته شده تعامل کرده است تا راههایی را شناسایی کند که از طریق آنها دیوان کیفری بینالمللی میتواند از اقدامات در لیبی برای پاسخگویی به جنایات بینالمللی حمایت و ترویج کند.
او گفت که در هفته های آینده تیمش با مقامات لیبی ارتباط برقرار خواهد کرد، همچنین در رابطه با ایجاد احتمالی یک دفتر میدانی در طرابلس.
او گفت: «امید باید این باشد که مقامات لیبی به طور فزاینده ای پشت اصل عدالت در داخل باشند.
“حقوق بازماندگان”.
او گفت که در مرکز ماجرا قربانیان و بازماندگان این حادثه هستند. او با یادآوری سفر به لیبی، گفت که دیدارهایش با بازماندگان خشونت، دلیل ارجاع شورای امنیت به دیوان بینالمللی کیفری را در بر میگیرد.
در ترحونه، شهری که در آن گورهای دسته جمعی او گفت که قربانیان برای او ظلم و تراژدی حساب شده پشت وقایعی را که در آنجا رخ داده بود، کشف کرده بودند. یک مرد 15 نفر از اعضای خانواده خود را از دست داده بود، او گفت.
او با استناد به سخنان زنی که داستان از دست دادن عزیزان خود را به اشتراک گذاشت، گفت: “او به من گفت که سازمان ملل صحبت خوبی می کند، اما زندگی ما برای تو مهم نیست.”
او گفت: «اگر احساس کنیم که میتوانیم اوضاع را بهتر کنیم، تخیلتر باشیم و با هم شراکت ایجاد کنیم، فکر میکنم این ارجاع که در شش ماه گذشته چنین پیشرفتی داشته است، میتواند عمیقتر شود.
مهمتر از همه، ما میتوانیم به قربانیان نگاه کنیم، مانند قربانیانی که در ترهونه دیدهام، و شرمنده نباشیم، اما در نهایت احساس کنیم، ما تمام تلاش خود را انجام میدهیم تا حق آنها را برای عدالت و پاسخگویی به دست آوریم.»
برای جزئیات بیشتر در مورد این نشست، به پوشش جلسات سازمان ملل مراجعه کنید.