UNCTAD – مسائل جهانی: کشورها باید “توافق آبی جهانی” را برای محافظت از اقیانوس منعقد کنند.

این بر اساس گزارش سازمان تجارت و توسعه سازمان ملل متحد UNCTAD است بازنگری تجارت و محیط زیست 2023که در روز دوشنبه منتشر شد، اقتصاد اقیانوسی جهان 3 تا 6 میلیارد دلار را تجزیه و تحلیل می کند و ارزیابی می کند که چگونه فعالیت های انسانی و بحران های متعدد جهانی به طور قابل توجهی تأثیر گذاشته است. بخش هایی مانند ماهیگیری، غذاهای دریایی، کشتیرانی و گردشگری ساحلی.

گزارش ارائه شده در سومین مجمع تجاری سازمان ملل متحد در ژنو، خواستار یک تجارت و سرمایه گذاری جهانی “معامله آبی” برای استفاده پایدار از اقیانوس – محل زندگی 80 درصد از کل زندگی است.

اقتصاد اقیانوسی فرصت های زیادی را ارائه می دهد. ما باید تعادل درستی بین بهره مندی از اقیانوس و حفاظت از منابع آن ایجاد کنیدپدرو مانوئل مورنو، معاون دبیرکل UNCTAD گفت.

فرصت در می زند

این گزارش دو بخش به ویژه امیدوارکننده برای توسعه پایدار را برجسته می‌کند – کشاورزی جلبک دریایی و جایگزین‌های پلاستیک.

بازار جهانی جلبک دریایی طی دو دهه بیش از سه برابر شده است و از 4.5 میلیارد دلار در سال 2000 به 16.5 میلیارد دلار تا سال 2020 افزایش یافته است.

UNCTAD اشاره می کند که جلبک دریایی برای رشد به آب شیرین یا کود نیاز ندارد. میتونه باشه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه برای مواد غذایی، لوازم آرایشی و سوخت های زیستی پرورش داده می شود و جایگزینی برای پلاستیک است. سالانه حدود 11 میلیون تن پلاستیک به اقیانوس ها سرازیر می شود.

UNCTAD گفت که بسیاری از مواد پایدار دیگر وجود دارند که می‌توانند برای ساختن نسخه‌های سازگار با محیط زیست از نی‌ها، بسته‌بندی مواد غذایی و سایر محصولات پلاستیکی که روزانه مصرف می‌کنیم، استفاده شوند. مواد فراوان شامل بامبو، پوسته نارگیل، گیاهان موز و ضایعات کشاورزی است.

را جهان در سال 2020 حدود 388 میلیارد دلار جایگزین پلاستیک داد – فقط یک سوم مقدار خرید و فروش پلاستیک های ساخته شده از سوخت های فسیلی.

این گزارش از دولت‌ها و کسب‌وکارها می‌خواهد تا بودجه خود را برای تحقیق و توسعه بخش‌های نوظهور پایدار در اقتصاد اقیانوسی افزایش دهند.

این شرکت‌ها را ترغیب می‌کند که در کشورهای در حال توسعه سرمایه‌گذاری کنند تا فناوری، مهارت‌ها و ظرفیت‌های تولیدی خود را تقویت کنند تا هر دو بتوانند بر توسعه پایدار دریایی سرمایه‌گذاری کنند.

صادرات را متنوع کنید

سرمایه گذاری در بخش های نوظهور اقیانوسی می تواند به کشورهای در حال توسعه کمک کند تا صادرات اقیانوسی خود را متنوع کنند. ارزش صادرات جهانی کالاهای مبتنی بر اقیانوس مانند غذاهای دریایی و تجهیزات بندری و خدماتی از جمله کشتیرانی و گردشگری ساحلی در سال 2020 1.3 تریلیون دلار برآورد شده است.

بحران COVID-19 پتانسیل و انعطاف پذیری برخی از بخش ها و آسیب پذیری شدید برخی دیگر را آشکار کرد.

گزارش می‌گوید دولت‌ها باید هدف ارتقای اقتصاد اقیانوسی متنوع و پایدار را در استراتژی‌های بازیابی بحران و کاهش آب و هوا و تلاش‌های سازگاری بگنجانند.

حفاظت از ذخایر، تنوع زیستی

تخمین زده می شود که 35 میلیارد دلار یارانه دولتی صرف فعالیت های ماهیگیری در سراسر جهان می شود.

سهم قابل توجهی – حدود 20 میلیارد دلار در سال – می تواند با افزایش ظرفیت صنعت ماهیگیری از طریق، به عنوان مثال، یارانه سوخت یا مشوق های مالی برای خرید قایق های بزرگتر، به صید بی رویه کمک کند.

با 34 درصد ذخایر ماهی جهان پایین تر از سطوحی که از نظر بیولوژیکی پایدار هستند، این گزارش از کشورها می خواهد که فوراً توافقنامه سازمان تجارت جهانی (WTO) را تصویب کنند. موافقتنامه یارانه های شیلات، در 17 ژوئن سال گذشته به تصویب رسید.

توافق نامه که الف گام بزرگی در رسیدگی به یارانه های زیان آور، حمایت از ماهیگیری غیرقانونی، گزارش نشده و غیرقانونی را ممنوع می کند، حمایت از ماهیگیری بیش از حد ماهی را ممنوع می کند و به یارانه ماهیگیری در دریاهای آزاد غیرقانونی پایان می دهد. این قانون زمانی لازم الاجرا خواهد شد که دو سوم از 164 عضو سازمان تجارت جهانی “اسناد پذیرش” خود را سپرده گذاری کنند.

به طور مشابه، این گزارش از دولت‌ها می‌خواهد که توافقنامه تنوع زیستی دریایی فراتر از صلاحیت ملی در 4 مارس سال جاری را تصویب و تصویب کنند.

بهتر به عنوان شناخته شده است معاهده تنوع زیستی دریاهای آزاد، این توافقنامه ابزارهایی را برای اشتراک عادلانه و عادلانه منافع حاصل از منابع ژنتیکی دریایی ایجاد می کند و مناطق حفاظت شده بین المللی را در اقیانوس ما ایجاد می کند.

چهار راه حل پایدار

تخمین زده می شود که سرمایه گذاری 2.8 تریلیون دلاری امروز در چهار راه حل اقیانوس پایدار – حفاظت و احیای حرا، کربن زدایی از کشتیرانی بین المللی، تولید پایدار مواد غذایی مبتنی بر اقیانوس و تولید باد دریایی – تا سال 2050 سود خالص 15.5 تریلیون دلاری را به همراه خواهد داشت.

بدون یک قرارداد آبی جهانی، دستیابی به چنین مزایا و اهداف هدف توسعه پایدار (SDG) 14، در مورد زندگی زیر آب، بسیار دشوارتر خواهد بود.

«اکنون زمان آن است که با سرمایه گذاری بیشتر مسیر جدیدی را تعیین کنید آقای مورنو گفت: در ایجاد اقتصاد اقیانوسی پایدار.