ملل متحد، 27 ژانویه (IPS) – یک سال پیش، با خوش بینی محتاطانه از 2021 استقبال کردیم، زمانی که واکسن های جدید توسعه یافته نوید تغییر در مبارزه با همه گیری کووید-19 را دادند. با توجه به اینکه بسیاری از کشورها شروع به بازاندیشی و بازسازی اقتصادهای از هم پاشیده خود کردند، تمرکز بر بازسازی بهتر و انجام کارها به گونه ای متفاوت بود.
با این حال، برای کشورهای آفریقایی، این بیماری همه گیر واقعیت های آشکار نابرابری جهانی را آشکار کرد. این کشورها تلاش کردند تا سیستم های غذایی متلاشی شده خود را تقویت کنند. آنها فاقد صنایع بودند تا تولید را به سمت تجهیزات حفاظت شخصی نجات دهند، حتی در شرایطی که جوانان آفریقایی به دلیل عدم دسترسی به برق و اینترنت از مدرسه باز ماندند، که تغییر به یادگیری مجازی را تقریبا غیرممکن کرد.
همه‌گیری نشان داد که چگونه آفریقا، علی‌رغم بهترین تلاش‌هایش، برای برخی از شرایط اضطراری فوری زمان ما، چه همه‌گیری یا تهدید احتمالی تغییرات اقلیمی، آماده نبود.
دفتر مشاور ویژه سازمان ملل متحد برای آفریقا از انتقال آفریقا به سال 2022 با احساس فوریت در ایجاد انعطاف پذیری این قاره حمایت می کند. ما قویاً معتقدیم که بلوک‌های اساسی این انعطاف‌پذیری در دسترسی آفریقایی‌ها به انرژی قابل اعتماد، مقرون به صرفه و پایدار نهفته است.
برای بیش از یک دهه، سازمان ملل از انرژی به عنوان “رشته طلایی که رشد اقتصادی، برابری اجتماعی و پایداری محیطی را به هم متصل می کند” برای دستیابی به دستور کار 2030 برای توسعه پایدار تبلیغ کرده است. انرژی کلید باز کردن قفل آینده آفریقا است که در دستور کار 2063 اتحادیه آفریقا پیش بینی شده است.
چه برای دگرگونی اقتصادی، تضمین امنیت غذایی، دیجیتالی کردن آموزش، انقلابی کردن سیستم‌های بهداشتی، ایجاد ظرفیت‌های تولیدی و صنعتی‌سازی، یا حفظ صلح با ایجاد مشاغل با کیفیت و ارائه خدمات، هیچ کشوری در جهان بدون دسترسی فراوان و مقرون به صرفه به این اهداف دست نیافته است. انرژی.
با این حال، آفریقایی‌ها در رقابت جهانی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی در مورد انرژی، نقطه کوتاهی را به دست می‌آورند.
اولاً، تأمین مالی وعده داده شده برای سرمایه‌گذاری در سیستم‌های انرژی قابل اعتماد و سازگاری، به آرامی به جایی می‌رسد که بیشتر مورد نیاز است.
ثانیاً، اگر سیاست‌های سطح جهانی که برای محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای طراحی شده‌اند و زمان‌بندی پیشنهادی برای انتشار خالص صفر، شرایط منحصربه‌فرد و ظریف این قاره را در نظر نگیرد، ممکن است دچار معلولیت شود.
با نگاهی به آینده سال 2022 برای تلاش آفریقا برای دسترسی عادلانه به انرژی، نادیده انگاشتن سه رویداد مهمی است که در سال 2021 رخ داد، یعنی گفتگوی سطح بالا در مورد انرژی (HLDE)، اجلاس سیستم های غذایی و سازمان ملل. کنفرانس تغییرات آب و هوا (COP 26).
در میان عوامل دیگر، انرژی برای اجرای کامل وعده های داده شده در این رویدادها حیاتی است. در نقشه راهی که پس از HLDE ایجاد شد، آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان ملل متحد، تاریخ هدف گذاری را سال 2025 تعیین کرد تا اطمینان حاصل شود که 500 میلیون نفر بیشتر به برق دسترسی خواهند داشت و یک میلیارد نفر دیگر به راه حل های آشپزی تمیز دسترسی خواهند داشت.
اجلاس سیستم‌های غذایی خواستار تحول در سیستم‌های غذایی جهانی شد «به روش‌هایی که به تغذیه، سلامت و رفاه مردم کمک می‌کند، طبیعت را احیا می‌کند و از آن محافظت می‌کند، آب‌وهوای خنثی، سازگار با شرایط محلی، و ایجاد مشاغل مناسب و اقتصاد فراگیر است».
سند نتیجه COP 26 خواستار اهداف جسورانه و تقویت‌شده توسط کشورها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای از طریق مشارکت‌های بلندپروازانه‌تر تعیین‌شده ملی (NDCs) برای COP 27 است.
اینها چه معنایی برای کشورهای آفریقایی دارد؟ این پیشنهادات بلندپروازانه مستلزم سرمایه‌گذاری گسترده در ظرفیت‌سازی، توسعه زیرساخت‌ها و مقررات است. در واقع، مقادیر مورد نیاز بسیار بیشتر از هر چیزی است که در حال حاضر روی میز است.
در حالی که تعهدات مالی قابل توجهی در این اجلاس ها داده شده است، کشورهای آفریقایی نسبت به تحقق آنها محتاط هستند و به درستی چنین است. کشورهای توسعه‌یافته همچنان در حال «پیشرفت» به سوی رسیدن به هدف ۱۰۰ میلیارد دلاری تأمین مالی آب‌وهوایی تا سال ۲۰۲۰ هستند (یک وعده شکست‌خورده) و اکنون امیدوارند تا سال ۲۰۲۳ به آن برسند.
علاوه بر وعده‌های شکست‌خورده قبلی، اعتماد با سرعت قابل توجهی متفاوت و نابرابر بهبود پس از همه‌گیری کووید-19 کاهش یافته است، به عنوان مثال، در عدم تطابق بین وعده‌های وعده داده شده توزیع واکسن کووید-19 با آنچه که برای کشورهای آفریقایی تحویل داده شده است. .
درخواست‌های فزاینده‌ای برای بخش خصوصی برای پر کردن این شکاف‌های مالی وجود دارد. با این حال، بخش خصوصی ذاتاً بر اساس یک مدل سودآوری عمل می کند که با مدل مطلوب عمومی مورد انتظار از بخش دولتی متفاوت است. این نیاز به انگیزه‌های مناسب، فناوری‌های بی‌خطری دارد که می‌توانند حاشیه سود مشخصی را تضمین کنند، و مدل‌های به حداقل رساندن ریسک برای این بخش که در مقیاس کافی وارد شود.
علاوه بر این، رویکرد ظریف و جدول زمانی طولانی مورد نیاز آفریقا برای دستیابی به یک ترکیب انرژی متعادل در حال گم شدن است. کشورهای آفریقایی نباید محدود به گزینه‌های محدود شوند یا در مسیرهای غیرقابل دفاع برای دسترسی به انرژی قرار بگیرند، به‌ویژه با درخواست مؤسسات مالی عمومی برای توقف حمایت بین‌المللی از بخش انرژی سوخت‌های فسیلی در سال 2022.
خطرات زیادی برای آفریقا وجود دارد که آن را به درستی انجام دهد، از این رو این درخواست فوری برای اقدام برای ساختن سیستم های انرژی این قاره است. انرژی یک اثر چند برابر قانع کننده برای رنسانس آفریقا ارائه می دهد. این سنگ بنای تضمین امنیت غذایی با بهبود کارایی در تولید، ذخیره سازی، حمل و نقل و ایجاد شغل از طریق ارزش افزوده است.
کاهش تلفات پس از برداشت، همراه با راه‌حل‌های پخت و پز بهبودیافته، مزیت بیشتری برای به حداقل رساندن جنگل‌زدایی خواهد داشت. انقلاب صنعتی آفریقا و دستیابی به پتانسیل منطقه تجارت آزاد قاره آفریقا به دسترسی به انرژی قابل اعتماد، مقرون به صرفه و کافی بستگی دارد.
در نهایت، دسترسی به انرژی یکی از بلوک های ساختمانی اصلی برای ارائه خدمات، سازگاری با خطرات آب و هوایی و تامین معیشت پایدار، تضمین صلح، امنیت و توسعه قاره برای نسل بعدی است.
همانطور که برای COP 27 آماده می شویم، نمی توانیم راضی باشیم. ما باید به طور مشترک از آینده عادلانه آفریقا از طریق ترکیب انرژی متعادل و جدول زمانی واقع بینانه دفاع کنیم. ما به همه آفریقایی ها – گذشته، حال و آینده – مدیون هستیم که برای حداقل ها از مذاکره فراتر برویم.
منبع: تجدید آفریقا، ژانویه 2022
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2022) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service