دیدگاه تخصصی – در 16 ژوئن، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، کمتر از چهار ساعت در ژنو ملاقات کردند. این اولین دیدار آقای بایدن با آقای پوتین در دوران ریاست جمهوری وی بود و بایدن پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده است که پوتین با او دیدار کرده است.
انتظارات از این اجلاس از قبل از سوی هر دو طرف کم توصیف شده بود و پس از پایان جلسه کمی مثبت ارزیابی شد. این جلسه فرصتی را برای هر دو رهبر فراهم کرد تا نارضایتی ها و هشدارهای خود را به دیگری ارائه کنند (و سرسختی را به حوزه های داخلی خود نشان دهند). به غیر از ارائه فرصتی برای از بین بردن قدرت، نتایج این نشست متواضعانه به نظر می رسد: توافق برای بازگرداندن سفیران به پست های خود، از سرگیری بحث های کنترل تسلیحات دوجانبه، انجام بحث ها در مورد “ثبات استراتژیک” و برگزاری رایزنی های نامشخص در مورد سایبری. به طور معمول، آقای پوتین تمام اظهارات آقای بایدن در مورد اقدامات روسیه را رد کرد و با اشاره به اقدامات خصمانه ایالات متحده، اتهامات متقابلی را مطرح کرد.
از میان دستاوردهای اجلاس، بدون شک سایبری مشکل‌سازترین حوزه برای پیگیری خواهد بود. آقای بایدن ظاهراً فهرستی از 16 بخش زیرساختی حیاتی ایالات متحده را به آقای پوتین تحویل داده است که باید برای حملات سایبری «خارج از محدودیت» در نظر گرفته شوند، به عنوان مثال، «خط قرمزها» که نباید بدون خطر تلافی‌جویانه قابل عبور باشند. آقای پوتین نیز به نوبه خود تاکید کرد که این روسیه است که قربانی حملات سایبری ناشی از خاک آمریکا و شرکای آن در ناتو و همچنین قربانی تلاش برای مداخله در انتخابات روسیه است. چالش در بحث‌های سایبری در آینده حول سه حوزه متمرکز خواهد بود: تفاسیر متفاوت از ارتباط نظریه بازدارندگی در محیط سایبری امروزی، اسناد و کنترل.
اظهارات قاطعانه آقای بایدن به آقای پوتین در مورد حملات سایبری اخیر علیه ایالات متحده مانند حمله باج افزار به خطوط لوله استعماری (گفته می شود آقای بایدن از آقای پوتین پرسیده بود در صورت ضربه زدن به خطوط لوله روسیه چه واکنشی نشان می دهد؟) و تدارک او فهرستی از نهادهای زیرساختی “خارج از محدودیت” ایالات متحده حاکی از اعتقاد عمیق به این دولت است که روسیه را می توان از مشارکت در انجام عملیات سایبری آتی علیه اهداف ایالات متحده یا حملات “تحریمی” ناشی از قلمرو فدراسیون روسیه توسط گروه های جنایتکار منصرف کرد.
متأسفانه، به احتمال زیاد هم آقای پوتین و نه کسانی که اهرم های عملیات سایبری روسیه را کنترل می کنند، موافق هستند که نظریه بازدارندگی اعمال می شود. بازدارندگی تنها زمانی کار می کند که هر دو طرف بدانند که طرف مقابل قادر است – و مایل است – آسیب قابل توجهی به طرف مقابل وارد کند.
طرف روسی احتمالاً معتقد است (و ممکن است به خوبی نشان داده باشد) که ایالات متحده به طور نامتناسبی در برابر خطرات سایبری در هر سطح از زیرساخت های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آسیب پذیر است در حالی که روسیه این گونه نیست. دلیلی وجود دارد که استفاده از ابزارهای سایبری به ویژگی اصلی دکترین استراتژیک روسیه تبدیل شده است. آنها کار می کنند و ابزاری مشروع به نظر می رسند که از جنگ متعارف فاصله دارد. طرف روسی استدلال می کند که جنگ ترکیبی با استفاده از ابزارهای سایبری، تفاوتی با جنگ اقتصادی روسیه با تحریم های اعمال شده توسط متحدانش ایالات متحده ندارد.
برای دسترسی کامل به مقاله، برای عضویت در Cipher Brief فقط با 10 دلار در ماه ثبت نام کنید.
«The Cipher Brief به محبوب‌ترین رسانه برای افسران اطلاعاتی سابق تبدیل شده است. هیچ رسانه‌ای از نظر تعداد مقالات منتشر شده توسط پیشینیان، حتی در رده دوم پس از The Cipher Brief قرار ندارد. – سپتامبر 2018، مطالعات در هوش، جلد. 62 شماره
با عضویت در سطح I در Cipher Brief به همه بینش تخصصی متمرکز بر امنیت ملی The Cipher Brief دسترسی پیدا کنید.