دهلی نو، هند، 10 دسامبر (IPS) – دو زن بنیانگذار Bhartiya Muslim Mahila Andolan (BMMA) که در جامعه تبعیض آمیز بودند و نگران تبعیض زنان در خانه هایشان بودند، جنبش را برای پیشبرد رهبری و کمک به زنان مسلمان آغاز کردند. آنها حقوق خود را پس می گیرند.
دکتر نورجهان صفیه نیاز و زکیا سومان در مصاحبه ای اختصاصی با IPS می گویند که BMMA یا جنبش زنان مسلمان هندی را برای رسیدگی به تنش ها و تعصبات جمعی در داخل هند و تعصبات مردسالارانه ذاتی که در خانه هایشان و فراتر از آن با آن مواجه است، راه اندازی کردند.
نیاز و سومان هر دو می‌گویند تنش‌های «اجتماعی»، تعصب و خشونت علیه اقلیت مسلمان در هند، درک آنها از جنسیت و هویت را شکل داده است. این باعث شد که آنها محکم بر اصول عدالت جنسیتی و اصلاحات بایستند – که منجر به تشکیل BMMA شد. از سال 2007 این جنبش به بیش از 50000 زن افزایش یافته است.
سومان می‌گوید هنگام تعامل با زنان بازماندگان شورش‌های گجرات در سال 2002 در احمدآباد، از هویت مسلمان خود آگاه شد. در جریان این شورش ها، بسیاری از زنان مسلمان مورد خشونت قرار گرفتند و مورد خشونت جنسی قرار گرفتند.
«پیش از شورش های گجرات 11 سپتامبر (حمله به مرکز تجارت جهانی در نیویورک در سال 2001) و به اصطلاح جنگ علیه تروریسم رخ داد. بار بزرگی بر هویتم احساس کردم. سومان می‌گوید که نام مسلمان من هرجا می‌رفتم کنجکاوی را برمی‌انگیخت.
او متوجه شد که تنها نیست و بسیاری از زنان مسلمان نیز احساسات او را به اشتراک می گذارند.
«از یک سو، کمونالیسم و خشونت جمعی همراه با بی توجهی دولت وجود داشت. از سوی دیگر، در خانه و خانواده به اشتباه به نام دین با تبعیض مواجه شدیم.»
سومان می گوید که او در یک “رابطه توهین آمیز” بود و او و سایر زنان مسلمان “تصمیم گرفتند دست به دست هم بدهند و وضعیت ما را به دست بگیرند.”
BMMA از این احساسات برای تغییر یک جهان جمعی و مردسالار متولد شد.
برای نیاز، سفر در سال 1992، درست پس از تخریب مسجد بابری، مسجدی در آیودیا، آغاز شد. آنچه در پی آن رخ داد خشونت جمعی در سراسر کشور بود. هجده مسلمان در آیودیا در پی تخریب و آتش زدن خانه ها و مغازه ها به قتل رسیدند. در سراسر کشور، از جمله در بمبئی، حدود 2000 نفر کشته شدند.
او گفت که این خشونت و ناامنی اجتماعی دلایل ظهور زنان مسلمان به عنوان رهبران جامعه بود.
نیاز می‌گوید: «در این زمان، درک عمیق‌تری از همه مسائل، به‌ویژه نیاز اساسی به آموزش، معیشت، بهداشت، امنیت وجود داشت. علاوه بر این، ما همچنین از نزدیک شاهد تبعیض قانونی زنان مسلمان به دلیل فقدان قانون مدون خانواده مسلمان بودیم.
این به خواسته اصلی BMMA تبدیل شد زیرا «می دانستیم که اگر آن را مطالبه نکنیم، هیچ کس دیگری نخواهد کرد. “مبارزه ما، رهبری ما” شعار ما شد. زنان مسلمان باید بر اساس ارزش های قرآن کریم و قانون اساسی هند رهبری کنند. نیاز در مصاحبه ای اختصاصی با آی پی اس می گوید (او باید) حقوق خود را که ناشی از مذهب و هویت او به عنوان شهروند این کشور است مطالبه کند.
زکیه با ایده یک پلتفرم ملی به من نزدیک شد و همه چیز از این طریق شروع شد. ما به مدت دو سال روی چشم انداز، مأموریت، اهداف، ارزش ها و اصول حاکم بر جنبش با سایر رهبران زن کار کردیم.»
پس از صحبت با دیگر رهبران زن مسلمان در ایالت های مختلف و پس از دو سال مشورت، در سال 2007، BMMA به طور رسمی راه اندازی شد.
از زمان شکل گیری، BMMA رهبری تغییرات را از درون در جبهه های مختلف داشته است.
سومان و نیاز پیروزی‌های مختلف را به یاد می‌آورند و این پیروزی‌ها را با مبارزه بی‌امان اعضایی مرتبط می‌دانند که علیرغم منابع کم یا نداشتن به مبارزه برای حقوق خود ادامه دادند و اغلب خشم جامعه را به خاطر «جرأت مطالبه حقوق خود» احساس می‌کردند.
یکی از این پیروزی ها، قضاوت حاجی علی بود که ممنوعیت ورود زنان به حرم مطهر حرم مذهبی، درگاه / حرم را لغو کرد. BMMA برای توقف این عمل تبعیض آمیز، دعوای حقوقی منافع عمومی یا PIL را تشکیل داده بود. این یک پیروزی بود که توسط دادگاه عالی هند تایید شد و راه را برای زنان جوامع دیگر هموار کرد تا خواستار پایان دادن به تبعیض در اماکن مذهبی شوند.
یکی دیگر از دستاوردهای مهم، تشکیل پرونده صیغه ای علیه طلاق سه گانه، تعدد زوجات و حلاله بود. BMMA گروه قابل توجهی بود که عمل طلاق سه گانه را داشتند، روشی که در آن مردان مسلمان می توانستند زنان خود را صرفاً با تلفظ عبارت «طلاق» یا طلاق سه بار برای آنها طلاق دهند و در سال 2019 لغو شد.
تشکیل دارالعلوم نسوان و تربیت 20 زن برای قاضی شدن یا علمای دینی اولین بار در هند است و هر دو آن را دستاورد بزرگی می دانند.
نیاز می افزاید: «برخی از زنانی که ما آنها را آموزش داده ایم، حتی نکاح (عروسی مذهبی) انجام داده اند که هنجارهای مردسالارانه را به چالش می کشد.
علیرغم کمبود منابع و انتقادها، رهبران ایالت ها و اعضا همچنان به کار با زنان به حاشیه رانده شده ادامه می دهند و به مسائلی از اعمال طرح های بورسیه تحصیلی برای فرزندانشان و آموزش مهارت های معیشتی تا توانمندسازی آنها با اطلاعات در مورد حقوق اساسی و قرآنی رسیدگی می کنند.
اکثر رهبران مراکزی را از خانه های خود اداره می کنند، بسیاری از آنها در محله های یهودی نشین فقیر هستند تا به کسانی که بیشتر نیاز دارند دسترسی پیدا کنند.
جنبش و رهبران آن به دلیل پرداختن به حقوق زنان در زمانی که اسلام هراسی و خشونت جمعی در حال افزایش است مورد انتقاد قرار گرفته اند.
به گفته سومان، تغییر و اصلاحات کند است و نیازمند تلاش و حمایت مستمر جامعه بزرگتر و نیروهای مترقی است.
به راحتی نمی توان با نهاد دینی پدرسالاری که دهه هاست بر ذهنیت های جامعه حکمرانی کرده است. سومان می‌گوید: همچنین مبارزه با نظم اجتماعی تبعیض‌آمیز در مواجهه با بی‌تفاوتی دولتی آسان نیست.
“من به نظرات منافع شخصی اهمیت نمی دهم. سامان می‌گوید، وقتی به این موضوع نگاه می‌کنم که چگونه ده‌ها زن بازمانده از شورش در دو دهه اخیر به فعالان آتشین تبدیل شده‌اند، راضی هستم. BMMA رهبرانی را در سراسر کشور ایجاد کرده است.
«این زنان در بدگوئی مردان محافظه‌کار مذهبی بی‌صدا بودند. (رهبران) اکنون به تمام دنیا نشان داده اند که عدالت جنسیتی ذاتی اسلام است. او می‌گوید: آنها نگرش را نسبت به مذهب خود در چشم هندی‌های معمولی تغییر داده‌اند.
مسیر انتخاب شده هرگز آسان نبود. از آنها پرسیده شد که چرا دولت باید در مسائل شرعی دخالت کند؟ آنها مورد توهین قرار گرفتند و به عنوان دستفروشان راستگرای هندوتوا نامیده شدند. این انتقاد هم از سوی گروه‌های مذهبی و هم از سوی فمینیست‌های به اصطلاح سکولار-لیبرال صورت گرفت
نیاز با چالش اضافی COVID-19 مطمئن است که مسیر انتخاب شده درست است.
از آنها پرسیده شد: «در میان تشدید اسلام‌هراسی، لینچ و فراخوان‌های آشکار برای نابودی جامعه توسط دولت و نیروهای هندوتوای مورد حمایت دولت، چگونه BMMA می‌تواند برای اصلاح قانون خانواده به نفع زنان مسلمان صحبت کند؟»
پاسخ نیاز قاطع است.
زیرا اگر ما به صحبت کردن و برجسته کردن موضوع ادامه ندهیم، هیچ کس دیگری این کار را نخواهد کرد.»
این دو زن و رهبران ایالت‌های هند، با اهداف مشترک توانمندسازی و ارتقای زنان مسلمان، در یکدیگر قدرت می‌یابند. نیاز به این رابطه فکر می کند.
ما در BMMA با یکدیگر پیوند داریم. من می خواهم باور کنم که ما جفت روحی هستیم که با یک هدف مشترک الهی متولد شده ایم. فقط با هم بودن، صحبت کردن با هم به ما قدرت می‌دهد.»
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2021) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service