گزارش مشترک منتشر شده توسط برنامه جهانی غذا (WFP)، موسسه سیاست مهاجرت (MPI) و آزمایشگاه طراحی داده های مدنی در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) همچنین نشان داد که هزینه های انسانی و اقتصادی زیادی از جمله هزینه های انسانی پرداخت شده است. سالانه 2.2 میلیارد دلار برای سفرهای منظم و نامنظم.
افزایش دادن
این نشریه از یک نظرسنجی منحصر به فرد از هزاران خانوار آمریکای مرکزی در السالوادور، گواتمالا و هندوراس استخراج شده است.
این گزارش نشان داد که تنها در دو سال، درصد افرادی که قصد مهاجرت بین المللی را داشتند بیش از پنج برابرجهش از هشت درصد در سال 2019 به 43 درصد در سال 2021.
با این حال، تنها سه درصد، برنامه های مشخصی را انجام داده بودند. جدایی خانواده و هزینه های بالای مهاجرت به عنوان عوامل بازدارنده ذکر شد.
© WFP/Julian Frank
یک مهاجر در کاروانی در هندوراس، نزدیک مرز کورینتو با گواتمالا نشسته است.
گفته می‌شود که اکثر مهاجران، 55 درصد، یک قاچاقچی را با هزینه متوسط 7500 دلار برای هر نفر استخدام کرده‌اند، در حالی که عبور از مجاری قانونی با هزینه 4500 دلاری همراه بوده است.
برای 89 درصد از مردم، ایالات متحده کشور مقصد مورد نظر آنها بود.
از آنجایی که بسیاری از خانواده‌ها ترجیح می‌دهند در خانه بمانند، برنامه‌های WFP از معیشت پایدار حمایت می‌کنند و به مردم امید و فرصت در روستاهای خود ارائه می‌دهند.
دیوید بیزلی، مدیر اجرایی WFP، گفت: «اما ما برای رسیدن به میلیون‌ها نفری که قصد خروج از کشور را دارند، در صورتی که به زودی کمکی دریافت نکنند، نیاز داریم.»
انگیزه ها
بر اساس این گزارش، احتمال دارد افراد ناامن غذایی سه برابر بیشتر از افرادی که چنین برنامه‌ای برای مهاجرت ندارند برنامه‌ریزی کنند.
ناامنی غذایی در آمریکای مرکزی افزایش چشمگیری داشته است زیرا پیامدهای اقتصادی همه‌گیری کووید-19 و فقر ادامه می‌دهد که تغذیه خانواده‌ها را سخت‌تر می‌کند.
تا ماه گذشته، WFP تخمین می‌زند که تعداد افراد ناامن غذایی در السالوادور، گواتمالا و هندوراس سه برابر شده و از 2.2 میلیون نفر در سال 2019 به 6.4 میلیون نفر رسیده است.
جریان های مهاجرت نیز تحت تأثیر خشونت و ناامنی و همچنین شوک های مرتبط با آب و هوا، مانند خشکسالی های شدید در کریدور خشک آمریکای مرکزی و طوفان های مکرر و قوی تر در اقیانوس اطلس قرار گرفتند.
© WFP/Julian Frank
خانواده های مهاجر در هندوراس با پای پیاده به سمت مرز گواتمالا می روند.
به علل ریشه ای رسیدگی کنید
این گزارش همچنین طرحی را برای مقابله با این مشکل به دولت ها ارائه کرد.
گسترش برنامه های ملی حمایت اجتماعی می تواند به کاهش فقر و ریشه کن کردن گرسنگی برای جمعیت های در معرض خطر کمک کند.
به عنوان مثال، حواله های نقدی یک راه نجات برای افراد نیازمند است و به خانواده ها اجازه می دهد تا نیازهای ضروری خود را برآورده کنند. برنامه های تغذیه مدارس نیز از کشاورزی محلی حمایت می کند و نشان دهنده پس انداز خانواده های فقیر است.
این گزارش ابتکارات توسعه اقتصادی و سرمایه گذاری را که متناسب با نیازهای جامعه است، توصیه می کند، از جمله برنامه های کشاورزی برای ایجاد مقاومت در برابر شوک آب و هوایی، تنوع محصولات و تقویت تولید و برنامه های آموزشی شغلی برای جوانان و زنان در مناطق روستایی و شهری.
ایجاد انگیزه برای دیاسپورا برای سرمایه گذاری در کارهای عمومی در جوامع محلی پیشنهاد دیگری بود.
این گزارش همچنین توصیه می‌کند که ایالات متحده و سایر کشورهای مقصد مهاجر مسیرهای قانونی را برای آمریکایی‌های مرکزی گسترش دهند، مانند افزایش دسترسی به ویزای کار موقت.