در میان قطع برق در زیمبابوه، نگهداری غذا توسط مادربزرگ‌ها آسان شد – مشکلات جهانی

قطع مکرر برق به این معنی است که زیمبابوه‌ها مجبور شده‌اند به روش‌های قدیمی بازگردند تا مطمئن شوند غذایشان فاسد نمی‌شود. اعتبار: Allen Meki/Unsplash
  • توسط ایگناتیوس باندا (bulawayo)
  • سرویس مطبوعاتی اینتر

و این در زمانی است که زیمبابوه‌های بیشتری در میان ترکیبی از کاهش درآمد و افزایش قیمت گرسنه می‌شوند.

برای مادربزرگ 79 ساله تابث چیسال، غذا و مواد فاسدشدنی، مانند گوشت گاو تهیه شده توسط فرزندانش، یخچال را پر می کند، اما او به طور فزاینده ای از قطعی برق بی امان ناامید می شود.

چیسال گفت: «اخیراً هفت روز بدون برق رفتیم.

او گفت: «به ما اطلاع دادند که این به دلیل قطع برق نبوده است، بلکه برخی از سارقان منبع برق را خراب کرده بودند.

شرکت برق کشور، تامین برق نامنظم را عامل خرابکاری زیرساخت های برق عنوان کرده است.

با این حال، در میان چنین عرضه انرژی آشفته و نامنظمی، مادربزرگ‌هایی مانند چیسال باید راه‌هایی برای بهترین استفاده از یک موقعیت بد پیدا کنند یا پیدا کرده باشند.

او گفت: “وقتی شک می‌کنم گوشت بد می‌شود، گوشت را روی آتش تفت می‌دهم، سپس امیدوارم که برق به موقع برقرار شود. سپس گوشت بریان شده را خورش می‌کنم. شما نمی‌توانید بد شدن گوشت را در این زمان‌های سخت تماشا کنید.” راز آشپزی او برای بسیاری در اینجا یک راز آشپزی است که درک آن سخت است: ابتدا گوشت را کباب می‌کنیم، سپس آن را می‌جوشانیم.

دود کردن گوشت روی آتش برای حفظ آن قرن‌هاست که وجود داشته است، اما بحران انرژی زیمبابوه این روش را به نسل‌های قدیمی‌تر یادآوری می‌کند، در زمانی که شرکت‌های بزرگی مانند قصابی‌ها مجبورند درباره نحوه تجارت خود تجدیدنظر کنند.

دانشمندان محلی درباره مصرف مواد غذایی بد یا فاسد نگرانی‌های خود را مطرح کرده‌اند و خاطرنشان کرده‌اند که این موضوع دستاوردهای کوچکی را که کشور در جهت رفع کمبودهای تغذیه در میان کودکان و سالمندان به دست می‌آورد معکوس می‌کند.

تحلیلگران محلی می گویند در کشوری که قفسه های سوپرمارکت ها مملو از مواد غذایی تاریخ مصرف گذشته است، شیوه های Chisale نشان دهنده ناامیدی مصرف کنندگان است.

برای Desmond Mugadza، رئیس بخش علوم غذایی در دانشگاه ایالتی میدلندز، پاسخ ساده است: “از انبار کردن بیش از حد مواد فاسد شدنی خودداری کنید.”

موگادزا گفت: “غذا باید عاری از خطرات زیستی باشد تا اطمینان حاصل شود که خوردن آن برای مصرف کنندگان ایمن است زیرا تمام مواد غذایی ماندگاری دارند.”

وی افزود: «ما باید به علم تکیه کنیم که آیا غذا برای مصرف بی خطر است یا خیر.

با این حال، ناامیدی مصرف‌کنندگانی مانند Chisale به این معناست که آنها به دنبال راه‌هایی برای نجات غذای خود بدون حمایت علم هستند.

در میان مشکلات اقتصادی که شکارچیان به دلیل افزایش منظم قیمت‌ها، مواد غذایی و سایر کالاهای اساسی را ذخیره می‌کنند و در غیاب برق، مشکلاتی را در نحوه ذخیره‌سازی مواد غذایی ایجاد می‌کند، در اینجا یک رویه طولانی بوده است.

با این حال، روش‌های نگهداری مواد غذایی موجود در Chisale یک جنبه منفی نیز دارد: «گوشتی که من سعی می‌کنم پس انداز کنم طعم آن‌طور که باید نیست، اما همچنان گوشت است».

در زیمبابوه، جایی که تجارت طیور در حیاط خلوت به منبع درآمد مطلوب برای بیکاران تبدیل شده است، قطع برق برای افرادی مانند Nelisiwe Mudimba ویرانی به بار آورده است.

مودیمبا گفت: «وقتی پرندگان خود را سلاخی می‌کنید، دعا می‌کنید که قبل از خراب شدن در یخچال فروخته شوند.

او می‌گوید که سعی کرده است مرغ‌ها را روی آتش دود کند و به سگ‌هایش غذا بدهد، اما: “من نمی‌توانم همه این جوجه‌ها را بخورم. پس فایده‌ای از راه‌اندازی چنین تجارتی چیست؟”

این نگرانی ها در حالی مطرح می شود که آژانس های جهانی از تداوم هدر رفتن مواد غذایی در زمانی که میلیون ها نفر گرسنه می شوند ابراز تاسف می کنند.

به گفته سازمان خواربار و کشاورزی، “یک سوم مواد غذایی تولید شده برای مصرف انسان در سطح جهان از بین می رود یا هدر می رود. این میزان به حدود 1.3 میلیارد تن در سال، به ارزش تقریبی 1 تریلیون دلار آمریکا می رسد.”

در حالی که فائو می‌گوید بیشترین تلفات مواد غذایی در کشورهای در حال توسعه در دوره‌های پس از برداشت و فرآوری است، در کشورهایی مانند زیمبابوه، قطع برق تنها بر بحران ضایعات غذایی افزوده است.

گروه‌های محلی حقوق مصرف‌کننده می‌گویند تورم به چالش‌ها افزوده است، زیرا کسانی که از قبل توانایی خرید وسایل اولیه را ندارند با تلاش برای ذخیره مواد غذایی کم موجود در خانه‌هایشان با دردسرهای بیشتری مواجه می‌شوند.

افی انکیوب، سخنگوی یک گروه محلی حقوق مصرف‌کننده، گفت: «مصرف‌کنندگان به دلیل شکاف فزاینده بین قیمت‌ها و درآمد، قادر به خرید کالاهای اساسی نیستند که شدیداً به آنها نیاز دارند».

وی افزود: برای جلوگیری از فروش غیرقانونی کالاهای تاریخ مصرف گذشته، دو چیز لازم است: اولی اطمینان از اجرای کامل قانون حمایت از حقوق مصرف کننده. Ncube گفت: درآمد و نوسانات عمومی قیمت.

در حال حاضر، Chisale و همتایانش همچنان به دنبال راه‌های قدیمی برای مقابله با چالش‌های جدید هستند و تلاش‌های مذبوحانه محلی خود را برای دور انداختن غذا، هر چند برخلاف میلشان، انجام می‌دهند.

گزارش دفتر IPS UN


IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید

© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service