نایروبی، کنیا، 16 دسامبر (IPS) – کسب و کار فروش کفش Rahab Munene در اوج شیوع کووید-19 در سال 2020 از بین رفت. او این شرکت را با یک خواربار فروشی سیار در امتداد بزرگراه Thika، شهرستان Kiambu معامله کرد.
من و پسرم میوه، سبزیجات و غلات را مستقیماً از کشاورزان می خریم. این در ابتدا بسیار خوب عمل کرد زیرا مردم از ترس ویروس کرونا نمی خواستند خانه های خود را ترک کنند. امروز، قیمت مواد غذایی بسیار بالا است و بسیاری از خانوارها مستقیماً از کشاورزان خرید می کنند زیرا ارزان تر است.
یک کیسه 90 کیلوگرمی ذرت در حال حاضر حداقل 27 دلار قیمت دارد – از 23 دلار در ماه قبل. کسب و کار ما دیگر به هم نمی خورد.»
در اکتبر 2021، اداره ملی آمار کنیا نشان داد که هزینه غذا در کنیا نسبت به ماه مشابه در سال 2020 افزایش بی سابقه 10.6 درصدی را نشان می دهد.
سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو) نشان می‌دهد که افزایش بی‌سابقه مشابه، بیش از 60 درصد، ناامنی غذایی حاد در آفریقا در سال گذشته.
در آفریقا، نیاز به بازنگری اساسی در سیستم‌های غذایی برای گنجاندن محصولات مغذی و رژیم‌های غذایی مقاوم به آب و هوا و آب‌وهوای سخت وجود دارد.
مرکز غذا و تغذیه باریلا (BDFN) می‌گوید: «سیستم‌های جهانی غذا مجموعه‌ای پیچیده و چندوجهی از چالش‌ها را از مزرعه تا چنگال ارائه می‌دهند. BCFN با استفاده از علم و بهترین عملکرد، سیستمی را برای قرار دادن اهرام بهداشت و آب و هوا در کنار هم ایجاد کرده است. هرم دوگانه به طور مستقیم یک رژیم غذایی متعادل، سالم و پایدار را نشان می دهد.
BCFN در مواجهه با ناامنی غذایی که توسط همه‌گیری COVID-19 تشدید شده است، خواستار راه‌حل‌های غذایی پایدار شده است.
دزموند کیپکوریر، تحلیلگر سیستم بذر اهل کنیا در شرق و جنوب آفریقا، می‌گوید یکی از این راه‌حل‌ها، تضمین می‌کند که کشاورزان بذرهای پرمحصول را برای مطابقت با چالش‌های بی‌شمار پیش روی کشاورز آفریقایی داشته باشند.
شاخص دسترسی به دانه‌ها در سال 2019 اشاره می‌کند که «کمتر از 10 درصد از کشاورزان خرده‌مالک جهان به دانه‌های بهبودیافته و باکیفیت دسترسی دارند که می‌توانند تأثیرات تغییرات آب و هوایی را متوقف کرده و تحمل کنند».
کیپکوریر به IPS می‌گوید که جدیدترین داده‌ها نشان می‌دهد با وجود رشد بخش خصوصی بذر برای تقویت بخش‌های عمومی بذر و فروشندگان گسترده کشاورزی روستایی، کشاورزان هنوز نمی‌توانند به دانه‌های باکیفیت و به موقع خود دسترسی پیدا کنند.
سیستم‌های بذر بسیار بیشتر از تولید بذر هستند. شامل تمامی عواملی است که منجر به تحویل به موقع بذر تولیدی به کشاورزان با قیمت مناسب می شود. تا سال 2016، 90 درصد کشاورزان آفریقا به سیستم‌های بذر غیررسمی متکی بودند.
او می‌گوید که بذرهای تایید نشده نمی‌توانند با تهدیدات ناشی از تغییرات آب و هوایی و آب و هوای شدید، تخریب زمین و کاهش زمین‌های کشاورزی، محدودیت‌های آب و انرژی، و تقاضای روزافزون برای غذا در کنار جمعیت رو به رشد مقابله کنند.
«سیستم‌های بذر غیررسمی خارج از کنترل سازمان‌های دولتی هستند. کیفیت بذرهای کنترل نشده و گواهی نشده برای رفع چالش های امروزی بسیار ضعیف است. بذرهای ذخیره شده از برداشت های قبلی، قرض گرفته شده از همسایگان و آنهایی که از بازارهای محلی خریداری شده اند، در بسیاری از جنبه ها فاقد هستند.» Chelangat Ochieng از وزارت کشاورزی به IPS می گوید.
بذرهای تایید نشده اغلب در دسترس، در دسترس و مقرون به صرفه برای کشاورزان هستند. اما آنها سازگار نیستند. آنها فاقد قدرت جوانه زنی و مقاومت در برابر بیماری هستند.
کارشناسانی مانند کیپکوریر هشدار می‌دهند که شکاف بازدهی موجود تنها بیشتر می‌شود و همراه با آن، قیمت مواد غذایی افزایش می‌یابد.
اوچینگ می گوید که شاخص قیمت کالاهای کشاورزی در سه ماهه سوم سال 2021 تثبیت شد. با این حال، شاخص قیمت 14 درصد بیشتر از ژانویه 2021 است.
این شاخص نشان می دهد که قیمت ذرت و گندم به ترتیب 44 درصد و 38 درصد بیشتر از سطح قبل از همه گیری، ژانویه 2020 است.
این شاخص با تأیید چالش‌های پیش روی خواربارفروش سیار Munene، قیمت‌های خرده‌فروشی بالایی را نشان می‌دهد. به طور مشابه، سایر شاخص ها تورم بالای قیمت مواد غذایی را در سطح خرده فروشی در سطح جهانی تایید می کنند.
شاخص قیمت مواد غذایی فائو، معیاری برای تغییر ماهانه قیمت‌های بین‌المللی سبدی از کالاهای غذایی، که در نوامبر 2021 منتشر شد، چهارمین افزایش ماهانه متوالی را در ارزش شاخص قیمت مواد غذایی نشان داد.
قیمت غلات و لبنیات به طور قابل توجهی افزایش یافت و به دنبال آن شکر قرار گرفت و شاخص نوامبر 2021 در بالاترین سطح خود از ژوئن 2011 قرار داشت.
«تغییر آب و هوا با ما همراه است و رشد جمعیت فشار زیادی را بر زمین‌های کشاورزی موجود وارد می‌کند. کیپکوریر به IPS می گوید: دولت ها و بخش خصوصی باید سه ستون امنیت غذایی، کیفیت بذر، نهاده و اقدامات خوب کشاورزی را تقویت کنند.
در مقابل این پس‌زمینه، شاخص دسترسی به بذر آفریقا، یک ابتکار تحقیقاتی در صنعت بذر، نشان می‌دهد که سیستم‌های بذر ملی در این قاره در مراحل مختلف توسعه هستند.
کنیا، آفریقای جنوبی، زیمبابوه و زامبیا مکانیسم هایی را برای بازرسی بذر ایجاد کرده اند و موزامبیک، مالاوی، غنا، نیجریه و تانزانیا در مسیر درست قرار دارند.
کیپکوریر می‌گوید که این گامی در مسیر درست است، اما هزینه‌های به طور کلی بالای بذرهای گواهی شده را محکوم می‌کند. او از دولت ها می خواهد که به قیمت بذر یارانه بدهند تا اطمینان حاصل شود که کشاورزان بذرهایی را می کارند که می تواند در برابر آب و هوا، خطرات آب و هوا و بیماری های محصول مقاومت کند.
او خواستار یارانه بذر ذرت در این منطقه است. او هشدار می‌دهد که اگر کشاورزان به دانه‌های ذرت با محصول با کیفیت و بامحصول دسترسی نداشته باشند، ناامنی غذایی شدیدتر می‌شود.
بر اساس گزارش فائو، ذرت یک محصول اساسی و حیاتی در امنیت غذایی در جنوب صحرای آفریقا است و بیش از 40 میلیون هکتار از زمین‌های کشاورزی حداقل در 32 کشور در این منطقه به کشاورزی ذرت اختصاص دارد.
شاخص دسترسی به بذر آفریقایی نشان می‌دهد که آفریقای غربی و مرکزی از نظر حضور شرکت بذر و سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های تجاری بذر محلی، از جمله اصلاح، تولید و فرآوری بذر، از سایر مناطق آفریقا عقب‌تر هستند.
به طور کلی، این شاخص پیشرفت قابل توجهی را در کنیا، آفریقای جنوبی، زامبیا و زیمبابوه نشان می دهد.
کشورهای دیگر مانند جمهوری دموکراتیک کنگو، لیبریا و ماداگاسکار به‌طور قابل‌توجهی عقب مانده‌اند، زیرا مشخصه آنها «سازمان‌های بذر دولتی با بودجه کم، قوانین بذر ضعیف اجرا شده و انواع بخش خصوصی ضعیف» هستند.
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2021) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service