پورتو نووو، بنین، 24 مه (IPS) – این آخر هفته آینده، در 28 می، روز جهانی گرسنگی را گرامی می داریم. این روز یادآور این است که بیش از 800 میلیون نفر در سراسر جهان با گرسنگی و سوء تغذیه زندگی می کنند. این عدد خیره کننده است، اما امید وجود دارد.
روز جهانی گرسنگی همچنین این واقعیت را جشن می گیرد که گرسنگی می تواند پایان یابد. ما می‌توانیم سیستم‌های غذایی پایدار ایجاد کنیم تا اطمینان حاصل کنیم که همه چه در حال حاضر و چه در آینده به غذای مقرون به صرفه و مقرون به صرفه دسترسی دارند.
من هر روز آن را در نقشم به عنوان مدیر کشوری پروژه گرسنگی-بنین می بینم. بنابراین، چه چیزی لازم است؟ در تجربه من، بزرگترین تغییری که یک جامعه می تواند برای پایان دادن به گرسنگی و بهبود تغذیه ایجاد کند، تغییر ذهنیت در مورد برابری جنسیتی است.
در بنین، در غرب آفریقا، دولت سیاست های بسیاری را برای بهبود دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشت، بهبود مراقبت های بهداشتی و افزایش دسترسی به مواد غذایی مغذی اعمال کرده است.
با این حال، نرخ بالای مرگ و میر کودکان و عوارض ناشی از آن وجود عوامل اساسی مهمی را نشان می دهد که سوءتغذیه را تسریع می کنند، اما به طور کلی در سیاست گذاری به حداقل می رسند. یکی از این عوامل نابرابری جنسیتی است.
با نگاهی به توزیع منابع و مسئولیت ها در خانواده، به ویژه بین مردان و زنان، تأثیر منفی نابرابری جنسیتی بر تغذیه خانوار کاملاً مشهود می شود.
در جامعه مردسالار ما مردان به عنوان سرپرست خانوار دیده می شوند. آنها مسئولیت اجتماعی در دسترس قرار دادن منابع در اختیار خانواده برای تهیه وعده های غذایی را دارند. انتظار می رود پس از آن زنان از این منابع برای اطمینان از تغذیه خانگی استفاده کنند.
در دنیای امروز، که قیمت مواد غذایی و محصولات کشاورزی به شدت افزایش یافته است، تغذیه یک خانواده برای بسیاری چالش برانگیز شده است. پیدا کردن منابع درآمد اضافی برای تضمین غذای خانواده‌شان اغلب بر عهده زنان است، اگرچه بسیاری از آنها با موانعی مانند کمبود آموزش، کمبود منابع و زمان کم به دلیل کارهای خانگی مانند مراقبت از کودکان، آوردن آب و مراقبت از دام مواجه هستند. .
اگرچه ممکن است او باشد که شکاف را از بین می‌برد و اطمینان می‌دهد که خانواده غذا روی میز دارد، اما در سرویس غذا، هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت، اولویت با مردان است. زنان معمولاً مطمئن می شوند که دیگران ابتدا غذا خورده اند.
آنها سپس آنچه را که باقی مانده می خورند، که اغلب نیازهای غذایی روزانه آنها را برآورده نمی کند، به ویژه برای زنان باردار یا شیرده. سوءتغذیه و گرسنگی پنهان عواقب خاصی برای سلامت و ایمنی زنان و دختران دارد، زیرا خطر عوارض تهدید کننده زندگی در دوران بارداری و زایمان را افزایش می دهد، ایمنی آنها را در برابر عفونت ها ضعیف می کند و پتانسیل یادگیری آنها را کاهش می دهد. اینگونه است که سوء تغذیه چند نسلی می شود.
اینها چالش هایی است که ما در کارمان برای پایان دادن به گرسنگی با آن روبرو هستیم. آنها هنجارهای اجتماعی عمیقاً ریشه دار هستند اما می توانند تغییر کنند. در پروژه گرسنگی، ما با زنان و مردان، دختران و پسران کار می کنیم تا این طرز فکرها را شناسایی کرده و آنها را تغییر دهیم. یک راه اثبات شده برای غلبه بر بسیاری از موانع سیستماتیک برای موفقیت زنان، افزایش مشارکت زنان در قوانین محلی، منطقه ای و ملی به عنوان عوامل تغییر توانمند است.
بنابراین، ما با زنان کار می کنیم تا نقش های رهبری را در جامعه به عهده بگیریم و صدای آنها را در محیط های عمومی برای تقاضای تغییر و پاسخگویی بلند کنیم. بیش از 38600 زن و 28000 مرد در 22 جامعه در بنین تحت آموزش توانمندسازی زنان قرار گرفته اند.
بیش از 3000 رهبر جامعه (حدود 50/50 زن تا مرد) آموزش دیده اند تا کارگاه های توانمندسازی زنان THP را در جوامع خود برگزار کنند، که تضمین می کند که کار برای تغییر طرز فکر می تواند حتی پس از خروج پروژه گرسنگی از جامعه ادامه یابد. همچنین دوره‌های کارآفرینی و سوادآموزی زنان را تسهیل می‌کنیم تا زنان آژانس و اعتماد به نفس لازم برای راه‌اندازی و مدیریت کسب‌وکار را داشته باشند. از سال 2008، بیش از 32500 زن در بنین آموزش THP را در زمینه درآمد زایی گذرانده اند. از طریق این آموزش‌ها، زنان می‌توانند درآمد خود را افزایش داده و برای خود و خانواده‌شان غذاهای مقوی خریداری کنند.
ما با این رهبران محلی کار می کنیم تا سیستم غذایی محلی را مجدداً تجسم کنیم تا آن را برای میلیون ها زن که با گرسنگی و سوء تغذیه مزمن زندگی می کنند کارآمد کند تا بتوانند چرخه سوء تغذیه را در میان زنان و دختران بشکنند.
این شامل کار با جوامع برای کاشت باغ های متنوع خانگی با غذاهای اصلی مغذی، سرمایه گذاری در زیرساخت ها برای پردازش این غذاها به اندازه کافی برای حفظ ارزش غذایی آنها، و کانال های توزیع محلی قوی است که در دسترس بودن غذاهای مغذی را در طول سال تضمین می کند.
زنان کلید پایان دادن به گرسنگی و شکستن چرخه سوء تغذیه هستند. برای انجام این کار، آنها به محیطی توانمند در اطراف خود نیاز دارند و به خود باور دارند که می توانند آینده ای برای خود و خانواده خود بسازند.
الودی ایکو در سال 2022 مدیر کشور پروژه گرسنگی-بنین شد. او بیش از 15 سال تجربه حرفه ای در زمینه توسعه و مدیریت پروژه ها و منابع انسانی با تمرکز ویژه بر جنسیت و توانمندسازی زنان دارد. الودی به تیم پلن بین‌المللی بنین به عنوان مشاور جنسیت و گنجاندن کار می‌پیوندد. قبل از آن، الودی از سال 2013 تا 2020 برای The Hunger Project-Benin ابتدا به عنوان افسر برنامه جنسیت کار کرد، سپس به امور مالی فراگیر، هماهنگی برنامه «انتخاب او» علیه ازدواج کودکان و «رهبری و حکمرانی» اضافه کرد. کانون های THP-Benin» به مسئولیت های او. خلاقیت و همکاری او در این پروژه‌ها و پروژه‌های دیگر برای بهبود وضعیت و موقعیت زنان/دختران، و در نتیجه، تقویت شمول جنسیتی و برابری در سراسر بنین کار کرده است.
The Hunger Project که در سال 1977 تأسیس شد، یک سازمان غیرانتفاعی جهانی است که ماموریت آن پایان دادن به گرسنگی و فقر با پیشگامی راهبردهای پایدار، جامعه محور، زنان محور و حمایت از پذیرش گسترده آنها در کشورهای سراسر جهان است. پروژه گرسنگی در 23 کشور فعال است و دفتر مرکزی آن در شهر نیویورک مستقر است.
دفتر سازمان ملل IPS
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service