کراچی، پاکستان / نایروبی، کنیا / شهر لوکزامبورگ، لوکزامبورگ، 3 می (IPS) – نقش بخش مالی در بحران‌های کنونی جهانی – به ویژه آب و هوا، تنوع زیستی و امنیت غذایی – قابل توجه است. فعالیت‌های آلوده‌کننده و اقدامات مخرب زیست‌محیطی برای دستاوردهای کوتاه‌مدت اقتصادی، ما را به وضعیت غیرقابل دفاع فعلی‌مان رسانده است. ما با فدا کردن خدمات اکوسیستم حیات بخش برای کسب سود، “شاخه ای را که روی آن نشسته ایم اره می کنیم” و آن شاخه زیر وزن ما فرو می ریزد و می شکافد.
در حالی که ما از یک بحران آب و هوایی به بحران دیگر می رویم و میلیون ها نفر از آسیب پذیرترین افراد – به ویژه زنان و سایر هویت های به حاشیه رانده شده را ترک می کنیم – در تلاش برای زنده ماندن از سیل های بزرگ، دمای شدید و امواج گرمای سوزان که زندگی و معیشت را نابود می کند، ما باید به طور اساسی نحوه ی ما را بازنگری کنیم. موفقیت را تعریف کنید امور مالی می تواند به طور قدرتمندی تغییری را که ما به دنبال آن هستیم هدایت کند. تعهدات مهمی مانند تعهدات برای رسیدن به انتشار خالص صفر کربن تا سال 2050 توسط ده ها هزار کسب و کار و مؤسسه از طریق کمپین مسابقه تا صفر کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییر آب و هوا (UNFCCC) انجام شده است. تعهد صنایع غذایی به جنگل زدایی صفر در کنفرانس تغییرات آب و هوایی UNFCCC امسال (COP27). اهداف جدید مرتبط با امور مالی در چارچوب جدید تنوع زیستی جهانی (GBF) کنوانسیون تنوع زیستی (CBD) برای افزایش تامین مالی برای طبیعت و تنوع زیستی؛ پیشرفت در طبقه بندی مالی پایدار اتحادیه اروپا؛ و ابتکارات در حال ظهور مانند کسب و کار برای طبیعت. شکاف تامین مالی پایدار همچنان بسیار زیاد است: جریان های مالی به راه حل های مبتنی بر طبیعت (NbS) در حال حاضر کمتر از نیمی از آنچه تا سال 2025 نیاز است – و تنها یک سوم از آنچه که تا سال 2030 نیاز است – برای محدود کردن تغییرات آب و هوایی به زیر 1.5 درجه سانتیگراد است. توقف از دست دادن تنوع زیستی و دستیابی به بی طرفی تخریب زمین.
به ویژه نیاز حیاتی به تامین مالی – و اقدام – برای تنوع زیستی، به عنوان یکی از با ارزش ترین دارایی های سرمایه طبیعی ما که در پرداختن به چالش هایی که با آن روبرو هستیم، حیاتی است، وجود دارد.
در همین حال، تخمین زده می شود که جریان های منفی طبیعت سه تا هفت برابر از راه حل های مبتنی بر طبیعت فراتر رود. در شش سال گذشته، سرمایه‌گذاری‌ها در صنعت سوخت‌های فسیلی با سرعت ثابتی ادامه یافته است، و همچنین تأمین مالی پروژه‌هایی که منجر به جنگل‌زدایی می‌شوند – مانند دامداری در آمازون برزیل به روشی تا حد زیادی بدون محدودیت ادامه یافته است.
علاوه بر این، علیرغم اینکه کشورهای ثروتمند سالانه 100 میلیارد دلار برای کاهش و سازگاری آب و هوا متعهد می شوند، کمتر از 3 درصد از بودجه سازگاری به کشورهای جنوب جهانی رسیده است که بیشترین نیاز را به آن دارند. این دنیا را از تعادل خارج می کند. از آنجایی که 600 میلیون کشاورز خرده‌مالک، که بخش عمده‌ای از کشورهای در حال توسعه را تغذیه می‌کنند، برای واکنش به خشکسالی، سیل یا رویداد شدید آب و هوایی تلاش می‌کنند، تعداد زیادی از افراد آسیب‌پذیر به طور فزاینده‌ای از نظر غذایی ناامن می‌شوند و می‌توانند در تله‌های فقر غیرقابل برگشت بیفتند. . ما باید بهتر کار انجام دهیم. برای تغییر این موضوع، دولت ها و نهادهای چندجانبه نقش مهمی ایفا می کنند. اما در حالی که دولت‌ها در حال حاضر حدود 83 درصد از راه‌حل‌های مبتنی بر طبیعت را تامین می‌کنند، با توجه به تلاقی بحران‌ها که توجه آن را جلب کرده است، افزایش قابل توجهی از این بخش بعید است.
بنابراین، فشار بر بخش خصوصی نیز برای افزایش تلاش‌ها – مستلزم افزایش سرمایه‌گذاری در زنجیره‌های تامین پایدار، پرداخت مناسب برای خدمات اکوسیستم، و کاهش یا حذف فعالیت‌های منفی طبیعت است. بیش از 400 شرکت بخش خصوصی درخواست کردند که در COP15 تنظیم شوند و این حسن نیت باید مهار شود. ما همچنین باید در نظر بگیریم که چگونه هجوم مورد انتظار تامین مالی را به کار بگیریم. ما می دانیم که مردم بومی و جوامع محلی نقش های کلیدی را به عنوان “محافظان” بسیاری از مناظر زمین بازی می کنند. اما بین سال‌های 2010 تا 2020، کمتر از 5 درصد کمک توسعه برای حفاظت از محیط زیست و کمتر از 1 درصد برای کاهش آب و هوا و سازگاری دریافت کردند.
هدایت مالی پایدار به این جوامع – به ویژه زنان – می تواند به طور همزمان باعث توسعه جامعه، توانمندسازی زنان و تغذیه اکوسیستم ها شود. ما باید ابزارهایی طراحی کنیم که موقعیت بهتری برای جذب سرمایه خصوصی به سمت تامین مالی کارآمد داشته باشند، از جمله با استفاده از مدل های مالی ترکیبی برای لایه بندی سرمایه توسعه ریسک پذیر و ابزارهای اعطایی با وجوه تجاری بیشتر. راه‌حل‌های پایدار و مقیاس‌پذیر زیادی وجود دارد که از قبل در سراسر آفریقا، آمریکای لاتین و آسیا وجود دارد و زمانی برای مهار آنها فرا رسیده است. بیایید شکاف‌های بین سرمایه‌گذاران و پروژه‌های تحت رهبری جامعه را پر کنیم و منابع متصدیان مناظر خود را – در تمام ظاهرشان – بسازیم تا به گونه‌های با ارزش باقی‌مانده سیاره‌مان، اکوسیستم‌ها و غرق‌های کربنی توجه کنند.
زمان هم اکنون است. بیایید با هم لحظه را ملاقات کنیم.
عایشه خان مدیر عامل منطقه ای Acumen، پاکستان است. الیان اوبالیلجو مدیر عامل جدید مرکز تحقیقات بین المللی جنگلداری و جنگل زراعت جهانی (CIFOR-ICRAF) است. یوریکو بکز وزیر دارایی لوکزامبورگ است. آنها سه نفر از 16 زن در حال احیای زمین در سال 2023 هستند و در ششمین سمپوزیوم مورد سرمایه گذاری مجمع جهانی منظره ها برای هدایت سرمایه گذاری های پایدار در استفاده از زمین در جنوب جهانی صحبت کردند.
دفتر سازمان ملل IPS
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service