نایروبی، کنیا، 12 ژانویه (IPS) – جودی وانگاری یکی از حدود 800000 کشاورز کوچک سیب زمینی است که طبق گفته شورای ملی سیب زمینی کنیا، حداقل 83 درصد از کل تولید سیب زمینی را شامل می شود.
در یک فصل خوب، دو هکتار او در مولو در منطقه دره ریفت کنیا بین 60 تا 80 کیسه 90 کیلوگرمی سیب زمینی در هر هکتار تولید می کند. به دلیل الگوهای آب و هوایی شدید و نامنظم، Wangari به IPS می گوید که فصل خوب اغلب تضمین نمی شود.
ما دو فصل کاشت سیب زمینی داریم و قبل از شروع بارندگی می کاریم. گاهی خیلی زود کاشت می‌کنیم و گاهی خیلی دیر، چون نمی‌توانیم آب و هوا را به درستی بخوانیم.»
«باران ها خیلی زود یا خیلی دیر می آیند. دو سال بعد از اینکه در سال 2018 کشاورزی سیب زمینی را شروع کردم، همه سیب زمینی هایم را به دلیل بارندگی شدید از دست دادم.
زنان 75 درصد نیروی کار کشاورزی در این کشور شرق آفریقا را تشکیل می دهند.
به طور کلی، زنان نیز تقریباً 40 درصد از مزارع خرده مالکی را مدیریت می کنند. زنان به عنوان ستون های تولید مواد غذایی و عمدتاً فاقد حمایت مالی و فنی هستند، به طور فزاینده ای در معرض اثرات تغییرات آب و هوایی و در نتیجه تخریب زمین قرار دارند.
ما ممکن است در یک طوفان باشیم، اما قطعاً در یک قایق نیستیم. پاتریشیا اسکاتلند، دبیر کل کشورهای مشترک المنافع، می‌گوید: «هیچ جا به اندازه زنان در مواجهه با تغییرات آب و هوایی صادق نیست.
گزارش مشترک المنافع با عنوان ادغام جنسیتی برای اقدام اقلیمی: مروری بر مشارکت های تعیین شده ملی کشورهای عضو مشترک المنافع (NDCs)، ارائه شده در اجلاس اخیر آب و هوای سازمان ملل متحد COP26، نشان می دهد که چگونه حضور ناکافی زنان در سیاست ها و برنامه های آب و هوایی، دسترسی ضعیف به منابع مالی آب و هوا، فناوری ها و فقدان ظرفیت برای تصمیم گیری موثر، نابرابری را تشدید می کند.
فقدان نمایندگی همچنین مانعی برای زنان ایجاد می‌کند که به طور کامل در اقدامات اقلیمی مشارکت داشته باشند، حلقه را تقویت کنند و آسیب‌پذیری را ادامه دهند.
با این حال، این گزارش همچنین نشان داد که کشورها به طور فزاینده ای آسیب پذیری و نابرابری زنان در اقدامات اقلیمی را تصدیق می کنند و گام های مشخصی برای رفع آن برمی دارند.
در مرکز این بررسی، مروری در سطح کلان از میزان ادغام جنسیتی در NDC ها – اصطلاح فنی برای برنامه های اقدام ملی اقلیم تحت توافق پاریس – در کشورهای عضو مشترک المنافع است. این مطالعه هم NDCهای «در نظر گرفته شده» و هم NDCهای جدید یا تجدیدنظر شده ارائه شده به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوا (UNFCCC) را قبل از 26 ژوئیه 2021 پوشش می دهد.
به طور کلی، 65 درصد از کشورهای مشترک المنافع جنسیت را به عنوان یک اولویت بین بخشی یا جریان اصلی در NDC های جدید یا به روز شده گنجانده اند.
اسکاتلند می‌گوید: «بدون زنان، این تعهدات برای محدود کردن گرمایش جهانی محقق نخواهد شد.
کشورها همچنین چالش‌هایی را شناسایی کرده‌اند، به‌ویژه در امور مالی، جایی که حمایت بین‌المللی به فوریت مورد نیاز است.
Duduzile Nhlengethwa-Masina، مدیر خدمات هواشناسی اسواتینی در وزارت گردشگری و محیط‌زیست، می‌گوید: «پادشاهی اسواتینی جنسیت را به‌عنوان یک موضوع فرابخشی با استراتژی توسعه ملی و سیاست توسعه ملی می‌شناسد که خواهان اصلی‌سازی برابری جنسیتی است. امور.
“در توسعه NDC، ما به طور خاص گروه های جنسیتی و زنان را درگیر کردیم. این شامل برگزاری یک جلسه با زنان در پارلمان در اکتبر 2020 و جلسه دیگری در مورد تغییر آب و هوا و جنسیت در نوامبر 2020 بود.
این فعالیت ها زنان سیاستمدار را تشویق به کاشت درخت در پایتخت کشور کرد. آنها همچنین ایده یک گروه زنان را برای افزایش مشارکت زنان در اقدامات اقلیمی و اطمینان از حساسیت جنسیتی آن آغاز کردند.
علاوه بر این، Nhlengethwa-Masina به IPS می‌گوید که یک ارزیابی جنسیتی از سیاست‌ها انجام شده و خطوط پایه و شاخص‌هایی برای کاهش و سازگاری حساس به جنسیت ایجاد شده است.
Nhlengethwa-Masina تأیید می کند: «یک سیاست ملی جنسیتی در سال 2021 ایجاد شد و تغییرات آب و هوایی از طریق پشتیبانی مرکز دسترسی مالی آب و هوای مشترک المنافع در آن گنجانده شد.
به طور مشابه، کشورهای جزیره ای کوچک مانند سنت لوسیا پیوند مهم بین اقدامات آب و هوایی، جنسیت، و توانمندسازی زنان را تشخیص می دهند.
آنت راتیگان-لئو، مدیر ارشد توسعه پایدار و محیط زیست سنت لوسیا، می‌گوید که «جنسیت و زنان در مداخلات و استراتژی‌های اقدام اقلیمی برجسته‌تر هستند».
سیاست های سراسر کشور، از جمله NDC، برنامه ملی انطباق و استراتژی های بخشی، به وضوح نیاز به در نظر گرفتن عوامل مرتبط با جنسیت را بیان می کند. در عین حال، وزارت جنسیت یک سیاست و استراتژی ملی برابری جنسیتی را برای جریان بخشیدن به این موضوع در بخش های مختلف تهیه کرده است.
سنت لوسیا در حال حاضر در حال اجرای پروژه ای برای جریان دادن به جنسیت در بازیابی بلایا و تاب آوری آب و هوا و در عین حال بهبود استقلال اقتصادی زنان است که توسط کانادا و بریتانیا حمایت می شود.
نقش زنان در شیوه های کشاورزی هوشمند، از جمله فرآوری محصولات کشاورزی، اکنون در سطح ملی پذیرفته شده است. در حالی که بخش عمده اقتصادی نیست، اما کشاورزی به طور قابل توجهی به درآمد کشور کمک می کند.
شایان ذکر است، زنان نقش کارآفرینی را بر مهارت‌های کشاورزی منظم، در گروه‌های کشاورزی فقط زنان بر عهده گرفته‌اند. در نتیجه، زنان به‌عنوان کارآفرین می‌توانند فعالانه بر الزامات تصمیم‌گیری استراتژیک لازم برای مقاوم‌تر شدن بخش کشاورزی در برابر آب و هوا تأثیر بگذارند.»
در نامیبیا، آینا-ماریا ایتتا، رئیس واحد نظارت و ارزیابی در صندوق سرمایه‌گذاری محیط‌زیست، امیدوار است تلاش‌های مستمر برای تأکید بر شمول جنسیتی در سیاست ملی تغییر اقلیم و استراتژی اجرایی کشور را تقویت کند.
وزارت محیط زیست، جنگلداری و گردشگری نامیبیا یک نقطه کانونی ملی UNFCCC در مورد جنسیت تعیین کرده است. با این حال، او به IPS می‌گوید: «هنوز باید کارهای زیادی برای ایجاد آگاهی، توسعه یک برنامه اقدام، و اطمینان از وجود بودجه برای حمایت از چنین طرح‌هایی انجام شود».
کارشناسانی مانند ایتتا سریعاً خاطرنشان می‌کنند که اگرچه این بررسی پیشرفت قابل‌توجهی به سمت نمایندگی جنسیتی در سیاست‌ها، طرح‌ها و استراتژی‌ها می‌یابد، اما به حمایت مالی و فنی بیشتری نیاز است.
«به طور کلی یک شکاف در بودجه بندی اقدامات آب و هوایی در مورد جنسیت وجود دارد. ابتکارات یا اقدامات جنسیتی همیشه بر اساس برنامه ریزی و تامین مالی می شوند و تضمین می کند که این هدف از جریان سازی جنسیتی در اقدام اقلیمی محقق شود. «مشترک‌المنافع می‌تواند دسترسی به طرح‌های اقدام جنسیتی در زمینه آب و هوا را تسهیل کند».
راتیگان-لئو اضافه می کند که سنت لوسیا به دنبال اتخاذ «بودجه بندی جنسیتی» در توسعه بودجه/برآوردهای ملی سالانه است.
ایجاد ظرفیت ویژه رویکردهای بودجه جنسیتی استراتژیک، زمینه ای است که می تواند از تخصص Commonwealth Climate Finance Access Hub بهره مند شود. با محدودیت‌های مالی موجود کشور، به‌ویژه در مواجهه با تلاش‌های بازیابی مرتبط با COVID-19، این امر به تعیین بهترین نقاط ورودی کمک می‌کند.»
Nhlengethwa-Masina همچنین از کمک های فنی بیشتر مطابق با نیازهای خاص آژانس های مربوطه و گروه های زنان در اسواتینی استقبال کرد.
برای کشاورزان محلی مانند وانگاری، کمک به این زودی ممکن نیست، زیرا آنها همچنان به مبارزه برای زنده ماندن و تأمین مخارج خانواده خود در خط مقدم تغییرات آب و هوایی ادامه می دهند.
دبیر کل اسکاتلند در پایان گفت: “اگر ما با فوریت و موفقیت کافی با تغییرات آب و هوایی مقابله نکنیم، آنهایی که در انتهای نابرابری قرار دارند، به ویژه زنان، سخت ترین بار را بر دوش خواهند داشت.”
بنابراین، اقدام اقلیمی بدون مشارکت زنان ناقص است.»
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2022) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service