این بحران باعث ایجاد فشار اضافی در منطقه شکننده ساحل آفریقا شده است، که قبلاً با بی ثباتی سیاسی، خشونت گسترده، کمبود مواد غذایی و وضعیت اضطراری آب و هوایی گرفتار شده است.
بوریس چشیرکوف، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) گفت که وضعیت اسفبار پناهندگان بورکینابه به طور فزاینده ای متزلزل می شود، زیرا افراد بیشتری بدون وسایل شخصی یا غذا به ساحل عاج می رسند.
حملات افراطی “وحشیانه”.
آنها به کارکنان کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفتند که غیرنظامیان توسط افراط گرایان کشته و خانه هایشان سوخته است. او در گفتگو با خبرنگاران در ژنو گفت.
از ماه مه گذشته، حدود 7000 بورکینابی به شمال غربی ساحل عاج رسیده اند و از حملات وحشیانه گروه های مسلح فرار کرده اند. UNHCR تاکنون بیش از 4000 نفر را ثبت کرده و کمک کرده است.
آژانس گفت که این هجوم در شش ماه گذشته تسریع شده است، اما به نظر نمی رسد که با کودتای نظامی ماه گذشته مرتبط باشد. مقامات محلی گزارش می دهند که روزانه به طور متوسط 100 نفر از مرز عبور می کنند.
بر اساس گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، سال گذشته بیش از 19000 بورکینا به ساحل عاج، مالی، نیجر و بنین گریختند که 50 درصد نسبت به سال 2020 افزایش یافته است. در حال حاضر بیش از 34000 نفر اکنون در سراسر منطقه در تبعید هستند.
بسیاری از خانواده های عاج از 30 پناهجوی بورکینابی در خانه های کوچک میزبانی می کنند. ازدحام بیش از حد باعث تشدید شرایط بهداشتی وخیم می شود و در نتیجه موارد متعددی از مالاریا، عفونت های تنفسی و سوء تغذیه ایجاد می شود.
چالش های بشردوستانه
بورکینافاسو نیز با بحران آوارگی داخلی مواجه است.
تعداد افرادی که در داخل کشور ریشه کن شده اند در سال گذشته به بیش از 1.5 میلیون نفر افزایش یافته است که 50 درصد افزایش یافته است که یکی از بالاترین نسبت های جابجایی داخلی در این قاره است.
آقای چشیرکوف گفت که در حالی که بحران منطقه‌ای طولانی‌تر می‌شود، بخش‌های بزرگی از ساحل برای انسان‌دوستانه‌ای که تلاش می‌کنند از 2.5 میلیون نفری که مجبور به ترک خانه‌های خود در بورکینافاسو، مالی و نیجر هستند، حمایت کنند، غیرقابل دسترس است – یا تبدیل شده است.
در نتیجه، مردم بیشتری در سراسر ساحل به سمت جنوب به سمت کشورهای ساحلی یا شمال آفریقا حرکت می کنند، جایی که بسیاری خود را در آنچه او به عنوان یک برزخ خطرناک توصیف می کند، می بینند.
خطرات جابجایی
منطقه ساحل با مهاجرت بی سابقه روستایی مواجه است.
افرادی که به اجبار آواره شده اند به دلیل کوچک شدن مناطق تحت کنترل دولت، کاهش دسترسی به زمین و تولیدات کشاورزی و چالش های زیست محیطی متعدد به مناطق شهری نقل مکان می کنند.
جمعیت های آواره با خطرات جدیدی در محیط های شهری مواجه می شوند.
تهدیدات علیه زنان و جوانان به ویژه شدید است، از جمله استثمار جنسی و کاری، خشونت مبتنی بر جنسیت، استخدام اجباری و قاچاق. آقای چشیرکوف گفت.
“مداخلات برای حمایت از زنان و جوانان برای کاهش رنج و جلوگیری از سوء استفاده، همراه با سرمایه گذاری در آینده مثبت تر برای جوامع ساحلی حیاتی است.”
در همین حال، ساحل همچنان در خط مقدم وضعیت اضطراری آب و هوا باقی مانده است. دما به میزان 1.5 برابر میانگین جهانی در حال افزایش است که در میان تهدیدات دیگر باعث تشدید درگیری بر سر منابع کمیاب و تسهیل تجاوز توسط گروه های مسلح غیردولتی شده است.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل به زودی درخواستی را برای منطقه ساحل آغاز خواهد کرد. بودجه 307 میلیون دلاری برای عملیات مرکزی ساحل تنها هفت درصد تامین شده است.