بوریس چشیرکوف، سخنگوی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در آخرین رویدادی که توسط گروههای مسلح انجام شد، به نقل از مقامات محلی گفت که 26 نفر در روز یکشنبه در سایت Ndjala در منطقه بهداشتی Drodro در استان ایتوری کشته شدند.
ده زن و 9 کودک در میان کشته شدگان و 11 نفر زخمی شدند. او به خبرنگاران در سازمان ملل در ژنو گفت که مهاجمان از اسلحه، قمه و چاقو استفاده کردند.
از 19 نوامبر، این چهارمین حمله به آوارگان داخلی در استان ایتوری است که میزبان 1.7 میلیون آواره است.
“شکه شده، خشمگین”
دیوید مکلاکلان کار، هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل متحد در جمهوری دموکراتیک کنگو خشم خود را ابراز کرد و گفت: «من از اینها شوکه، خشمگین و عمیقا متأسفم. حملات مکرر به غیرنظامیانی که مجبورند خانه های خود را ترک کنند تا از خشونت در امان باشند“.
حفاظت از این جمعیت ها ضروری است. وی تاکید کرد: باید به این زنان، مردان و کودکان اجازه داد تا در آرامش زندگی کنند.
این مقام سازمان ملل یادآور شد که این حملات “نقض قوانین بین المللی بشردوستانه و کنوانسیون 2009 کامپالا در مورد آوارگان داخلی” است.
آنها باید فورا متوقف شوند. من دیگر نمیخواهم تعداد حملاتی را که این افراد آسیبپذیر متحمل شدهاند بشمارم.» او گفت.
کمک های بشردوستانه برای کمک به آنها به سرعت در حال اعزام است.
در 21 نوامبر، یک گروه شبه نظامی به درودرو، مکان دیگری برای آوارگان حمله کرد و 44 کشته و بیش از 1200 پناهگاه ویران کرد. به گفته مقامات، این افراد همچنین به سایتی در تچه حمله کردند و تقریباً 1000 پناهگاه را ویران کردند.
حدود 20000 نفر از ساکنان به Rhoe گریختند و به دنبال امنیت در نزدیکی پایگاه نظامی ماموریت تثبیت سازمان ملل متحد در جمهوری دموکراتیک کنگو (مونوسکو) بودند که در کمتر از 48 ساعت از 21000 به 40500 دوبرابر شد و خانواده های تازه وارد را مجبور کرد در فضای باز بخوابند. .
نیازهای اصلی غذا، سرپناه، مراقبت های بهداشتی و کمک های روانی اجتماعی است.
ناامنی فراگیر
در 14 نوامبر، در شرق کشور، یک گروه مسلح به یک مکان آوارگان در شهر مایکنگه در جنوب کیوو حمله کردند و شش کودک و یک زن باردار را کشتند و هشت نفر دیگر را با قمه و گلوله زخمی کردند.
ساکنان فرار کردند و پناهگاه های آنها ویران شد.
این حملات که تا حدی از تنشهای بیناجتماعی سرچشمه میگیرد، مشکلاتی را که افراد آواره داخلی با آنها مواجه هستند، پیچیده میکند.
دزدی احشام، که اغلب با حملات همراه است، ناامنی اقتصادی را عمیق تر می کند و خشونت بر ناراحتی مردمی می افزاید که حداقل یک بار مجبور به ترک خانه های خود شده اند. همچنین باعث ایجاد ترس در مردم محلی می شود.
اعداد خیره کننده
5.6 میلیون نفر در جمهوری دموکراتیک کنگو مجبور به ترک خانه های خود شده اند که در مقایسه با اوایل سال 2021، 400 هزار نفر افزایش داشته است.
در حالی که اکثریت در میان جوامع میزبان زندگی می کنند، بیش از 330000 نفر در مکان های آوارگی پناه گرفته اند.
کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل از همه طرفها میخواهد که به خصوصیات غیرنظامی و بشردوستانه مکانهای آوارگی احترام بگذارند، جایی که هم آوارگان داخلی و هم مردم محلی در خانههایشان مورد حمله قرار میگیرند.[and] برای اطمینان از دسترسی به مکان ها به طوری که عوامل بشردوستانه بتوانند کمک های ضروری را ارائه دهند.» آقای چشیرکوف گفت.
آژانس پناهندگان سازمان ملل به دنبال حمایت مالی بیشتر برای عملیات های کم بودجه خود برای حمایت بهتر از آوارگان داخلی است.
سخنگوی UNCHR به خبرنگاران گفت: «ما فقط 52 درصد از 204.8 میلیون دلار مورد نیاز برای ارائه کمک های نجات جان به افراد نگران در جمهوری دموکراتیک کنگو دریافت کرده ایم.