مادرید، 18 ژانویه (IPS) – منطقه آسیا-اقیانوسیه با وجود رشد چشمگیر اقتصادی و کاهش فقر، نابرابری رو به رشدی را تجربه می کند. چنین نابرابری های شدیدی همچنان در این منطقه ادامه دارد، به طوری که تقریباً از هر 4 نفر 2 نفر هنوز توانایی پرداخت یک رژیم غذایی سالم را ندارند.
کمیسیون اقتصادی و اجتماعی آسیا و اقیانوسیه (ESCAP) گزارش می دهد: «دستاوردهای حاصل از توسعه اجتماعی-اقتصادی به نفع ثروتمندترین ها بوده است، به طوری که 5 درصد ثروتمندترین جمعیت نزدیک به 70 درصد از کل ثروت منطقه را در اختیار دارند».
به گفته کمیسیون، منطقه آسیا و اقیانوسیه، متشکل از 58 کشور و قلمرو، طی چند دهه گذشته سریعترین نرخ رشد اقتصادی را در سطح جهان به ثبت رسانده است و به دستاوردهایی در توسعه انسانی و اجتماعی دست یافته است.
و چند مثال ارائه می دهد: امید به زندگی به طور قابل توجهی افزایش یافته است. در حالی که تلاشهای ریشهکنی فقر تقریباً یک میلیارد نفر را از فقر رها کرده است، هم فقر درآمدی و هم فقر چند بعدی در کنار ثروت در داخل و بین کشورها وجود دارند.
علیرغم این دستاوردها، «نابرابریها همچنان ادامه دارد و درآمد، مصرف و ثروت در میان دهکهای بالای جمعیت متمرکز شده است. نابرابری های غیر پولی بین مناطق، جنسیت، نژاد، قومیت، جغرافیا و سن و همچنین در دسترسی به خدمات، از جمله خدمات سلامت جنسی و باروری وجود دارد.
ESCAP در گزارشی درباره این منطقه توضیح می دهد که منطقه آسیا و اقیانوسیه خانه تقریباً 4.5 میلیارد نفر است و چشم انداز جمعیتی آن از نظر رشد و اندازه جمعیت، ترکیب سن و جنس و توزیع فضایی متنوع است.
فقر چندبعدی بزرگترین منطقه جهان از عوامل متعددی تشکیل شده است که تجربه محرومیت افراد فقیر را تشکیل میدهند، مانند سلامت ضعیف، کمبود آموزش، استانداردهای ناکافی زندگی، کمبود درآمد، ناتوانی، کیفیت پایین کار و تهدید خشونت.
تداوم نابرابری
این شرایط اغلب نابرابری در درآمد و ثروت را شکل میدهند، تشدید میکنند و تداوم میبخشند.» به عنوان مثال، نتیجه می تواند تحت تأثیر تلاش های انجام شده در آموزش و پرورش یا بازار کار باشد.
آخرین دسته، نابرابری تأثیر، به تأثیر متفاوت رویدادها یا پدیده های خاص، مانند بلایای طبیعی، بر گروه های مختلف مربوط می شود.
این تأثیر اغلب بر افراد فقیر، زنان، افراد مسن، افراد دارای معلولیت و سایر گروه های به حاشیه رانده شده بیشتر بوده است.
باروری بالا
این گزارش همچنین توضیح می دهد که فقر، نابرابری و باروری بالا ارتباط تنگاتنگی دارند. خانوادههای فقیر عمدتاً به دلیل عدم دسترسی و آگاهی از وسایل پیشگیری از بارداری، استقلال پایین در میان زنان و تقاضای کودکان برای حمایت اقتصادی یا خانگی، تمایل به داشتن فرزندان زیادی دارند.
پیشگیری از بارداری برای زنانی که فقیر هستند، تحصیلات کمتری دارند و در مناطق روستایی زندگی می کنند کمتر در دسترس است. این تفاوت های باروری فقر و نابرابری بین نسلی را تداوم می بخشد.
هیچ شغل مناسبی برای جوانان وجود ندارد
ESCAP می افزاید، در کشورهایی که تعداد جوانان جویای کار نسبت به فرصت های شغلی زیاد است و مهارت های آنها با نیازهای بازار مطابقت ندارد، جوانان اغلب نمی توانند شغل مناسبی پیدا کنند.
سهم کارگران در مشاغل بدون دستمزد در آسیا برای جوانان 15 تا 24 ساله دو برابر بیشتر از بزرگسالان 25 تا 29 ساله است.
مثلا، نرخ بیکاری جوانان در سال 2016 در ارمنستان 39 درصد، در جمهوری اسلامی ایران 30 درصد و در فیجی 18.8 درصد بوده است.
قاچاق انسان
حقوق اساسی کارگران، بهویژه حقوق زنان و جمعیتهای حاشیهنشین، با افزایش مشاغل آسیبپذیر، بهویژه در بخش کشاورزی متمرکز شده است و زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار میدهد.»
گزارش هشدار می دهد که در جنوب آسیا و شرق آسیا، به ترتیب، تقریباً 40 درصد و 30 درصد از قربانیان شناسایی شده قاچاق انسان و کار اجباری را کودکان تشکیل می دهند. مشاغل آسیب پذیر شامل مشاغلی می شود که شامل دستمزد ناکافی، بهره وری پایین و شرایط نامطلوب کاری است.
مهاجرت، فرار از نابرابری ها
مهاجرت اغلب بهعنوان فرار از نابرابریها در فرصتها، از جمله کار مناسب در کشورهای خود، یا فرار از آزار و اذیت، تغییرات آب و هوایی، درگیری یا فقر رخ میدهد. مهاجرت برای ازدواج و کار خانگی نیز وجود دارد.»
با این حال، بسیاری از مهاجران با اشکال دیگری از نابرابری مانند شرایط کاری نامطمئن، نقض حقوق بشر و اشتغال نامنظم در کشورهای مقصد خود مواجه هستند. بخش قابل توجهی از مهاجرت های بین المللی در داخل و از منطقه آسیا و اقیانوسیه غیرقانونی است.
تبعیض آمیز، استثمار شده…
مهاجران همچنین در برابر اجبار، تبعیض، استثمار و شرایط و مزایای کاری غیراستاندارد آسیب پذیر هستند.
زنان مهاجر اغلب به دلیل زن بودن و مهاجر بودن قربانی می شوند. آنها با استثمار کارگری از جمله حبس، کمبود حقوق و کمبود روزهای استراحت مواجه هستند. ESCAP توضیح می دهد که مهاجران زن بدون مدرک نیز به خدمات بهداشت جنسی و باروری دسترسی ندارند.
مهاجرت داخلی
یکی دیگر از مگاترند تعیین کننده مهاجرت داخلی است که در چند دهه گذشته حجم آن افزایش یافته است.
افزایش مهاجرت داخلی به دلیل فرصت های شغلی کمتر در کشاورزی سنتی و فرصت های شغلی بهتر در مناطق شهری، تولید در مناطق شهری و کشاورزی با تولید بالا بوده است.
شهرنشینی بی سابقه
بر اساس این گزارش، در نتیجه ترکیبی از افزایش طبیعی جمعیت، مهاجرت روستا به شهر و طبقهبندی مجدد، شهرنشینی بیسابقهای رخ داده است.
انتظار می رود تا سال 2050 از هر سه نفر دو نفر در مناطق شهری زندگی کنند که حدود 10 درصد از جمعیت شهری در کلان شهرها زندگی می کنند و بقیه در شهرهای کوچک و متوسط زندگی می کنند.
در همین حال، «تقریباً نیمی از ساکنان شهری در جنوب آسیا در محلههای فقیر نشین زندگی میکنند. در کشورهای بزرگی مانند بنگلادش، چین، هند، اندونزی، پاکستان، فیلیپین، تایلند و ویتنام، 30 تا 60 درصد از جمعیت شهری در محله های فقیر نشین زندگی می کنند.
مردم در محله های فقیر نشین با چالش هایی مانند شرایط بد بهداشتی، فقدان سرویس بهداشتی و خطر قرار گرفتن در معرض آلودگی از جمله انتشار کربن بالا مواجه هستند.
عامل کووید
بانک توسعه آسیایی گزارش می دهد که الفبر اساس گزارش Outlook 2020، اقتصادهای مبتنی بر گردشگری – از جمله جزایر کوک، فیجی، پالائو، ساموآ و وانواتو – بیشترین آسیب را از همهگیری COVID-19 وارد کردند.
انتظار می رفت که منطقه آسیا و اقیانوسیه به تنهایی تقریباً 70 میلیون شغل و 1.1 تریلیون دلار تولید ناخالص داخلی را از دست بدهد – بیش از هر منطقه دیگری در جهان.
نابرابری های جنسیتی ادامه دارد
در همین حال، نابرابری های جنسیتی همچنان در آسیا و اقیانوس آرام ادامه دارد. به ویژه در اقیانوس آرام، زنان و دختران با فرصت های کمتری برای توسعه مواجه هستند.
نابرابری های جنسیتی نیز با سن، قومیت، وضعیت ثروت، و محل سکونت، از جمله، تلاقی و همپوشانی دارند. بسیاری از این نابرابریها قبلاً مورد بحث قرار گرفتهاند، مانند دسترسی متفاوت به خدمات بهداشتی مادر توسط زنان کمتر تحصیل کرده، روستایی و فقیرتر.
گرسنگی، سوء تغذیه
به نوبه خود، گزارش 2020: آسیا و اقیانوسیه – بررسی اجمالی منطقه ای امنیت غذایی و تغذیه، به روز رسانی پیشرفت به سوی اهداف 2030 را در سطح منطقه و کشور ارائه می دهد.
در این گزارش که توسط سازمان غذای سازمان ملل تهیه شده است هشدار داده است در حالی که منطقه به کار برای پایان دادن به انواع سوء تغذیه و دستیابی به گرسنگی صفر ادامه می دهد، پیشرفت در امنیت غذایی و تغذیه کند شده است و منطقه آسیا و اقیانوسیه در مسیر دستیابی به اهداف 2030 نیست. و سازمان کشاورزی (فائو)، برنامه جهانی غذا (WFP) و سازمان بهداشت جهانی (WHO).
تخمین زده می شود که حدود 350.6 میلیون نفر در منطقه آسیا و اقیانوسیه در سال 2019 دچار سوءتغذیه بوده اند که حدود 51 درصد از کل افراد مبتلا به سوء تغذیه در جهان است.
بچهها کوتاهقد، تلف شدند
تخمین زده می شود که 74.5 میلیون کودک زیر پنج سال از رشد کوتاهی برخوردار بوده و در مجموع 31.5 میلیون در منطقه آسیا و اقیانوسیه تلف شده اند. اکثر این کودکان در منطقه در جنوب آسیا با 55.9 میلیون کودک کوتاه قدی و 25.2 میلیون کودک تلف شده زندگی می کنند.
برآوردها افزایش 14.3 درصدی شیوع ضایعات متوسط یا شدید را در بین کودکان زیر 5 سال، معادل 6.7 میلیون کودک دیگر، به دلیل همه گیری کووید-19 پیش بینی می کند.
دو میلیارد نفر قادر به پرداخت یک رژیم غذایی سالم نیستند
گزارش مشترک می افزاید، با توجه به قیمت های اولیه مواد غذایی و درآمدهای قابل تصرفی که بر تصمیمات خانوار در مورد غذا و دریافت رژیم غذایی تأثیر می گذارد، برای بهبود امنیت غذایی و تغذیه در منطقه حیاتی است.
با این حال، در منطقه آسیا و اقیانوسیه، 1.9 میلیارد نفر به دلیل قیمت بالای میوهها، سبزیجات و محصولات لبنی قادر به پرداخت یک رژیم غذایی سالم نیستند و این امر باعث میشود فقرا نتوانند به رژیم غذایی سالم دست یابند.
© Inter Press Service (2022) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service