براتیسلاوا، 2 مه (IPS) – در حالی که هیچ رابطه علّی ثابتی بین تغییرات آب و هوایی و سل (TB) وجود ندارد، مطالعات برای برجسته کردن تأثیر بالقوه تأثیرات آن بر گسترش بیماری آغاز شده است.
سوءتغذیه، اچ آی وی/ایدز، ازدحام بیش از حد، فقر و دیابت همگی به عنوان عوامل خطر سل شناخته شده اند که با تغییرات آب و هوایی بدتر می شوند. نگران کننده است، بسیاری از کشورهایی که بار بالای سل دارند، از جمله، به عنوان مثال، اتیوپی، اندونزی، کنیا، و پرو خشکسالی زده، از نوع آب و هوای شدید مرتبط با یک سیاره گرما رنج برده اند.
اما علیرغم رقابت با COVID-19 برای تمایز وحشتناک مرگبارترین بیماری عفونی جهان، که جان 1.6 میلیون نفر را در سال 2021 گرفت، سل اغلب در ارتباط با تغییرات آب و هوایی صحبت نمی شود، و این ارتباط اغلب توسط سیاستگذاران نادیده گرفته می شود.
کارشناسان سل می گویند که با شتاب گرفتن بحران آب و هوا، این باید تغییر کند.
به عنوان مثال، اثرات تغییر آب و هوا، مانند تأثیر آن بر مهاجرت، مورد توجه قرار گرفته است. آنچه ما می خواهیم ببینیم این است که این توجه به اثرات آن بر سل نیز جلب شود.
در سال‌های اخیر، کارشناسان بیماری‌ها و اقلیم‌شناسان هشدارهای فزاینده‌ای درباره تأثیر بالقوه بحران آب و هوا بر گسترش بیماری‌های کشنده داده‌اند.
آخرین گزارش هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) نسبت به اثرات گرمایش جهانی، از جمله افزایش شیوع بیماری های عفونی، هشدار داد. در همین حال، تحقیقات دیگری نشان داده است که چگونه تغییرات آب و هوایی خطر صدها بیماری عفونی را در سراسر جهان تشدید کرده است.
اما بسیاری از بحث‌ها بر این موضوع متمرکز شده‌اند که چگونه دمای بالاتر و افزایش وقوع سیل و خشکسالی می‌تواند منجر به بیماری‌های ناقل، غذا و آب بیشتر شود.
بومونت و دیگران می گویند آنچه اغلب در این گفتگوها نادیده گرفته شده است، این است که چگونه اثرات بحران آب و هوا می تواند آنچه را که عملاً یک بیماری همه گیر جهانی سل است، بدتر کند.
بخشی از این به دلیل ماهیت آن اثرات در رابطه با سل است.
دکتر محمد یاسین، مشاور ارشد بیماری سل در صندوق جهانی مبارزه با ایدز، سل و مالاریا به IPS گفت: «تأثیر بالقوه تغییرات آب و هوایی غیرمستقیم‌تر از برخی بیماری‌های عفونی دیگر است».
کارشناسان سل اشاره می کنند که چگونه بلایای طبیعی مکرر و ویرانگر مرتبط با تغییرات آب و هوایی، یا به سادگی مکان های روی کره زمین که برای قابل سکونت شدن بیش از حد گرم می شوند، منجر به جابجایی انبوه می شوند که می تواند شرایط ایده آلی را برای گسترش سل ایجاد کند.
آوارگی انبوه می تواند منجر به ازدحام بیش از حد و شرایط بد زندگی آوارگان شود. اگر برخی از این افراد قبلاً علائم سل را داشته باشند، احتمال شیوع آن بیشتر است. همچنین افرادی تحت استرس زندگی می‌کنند و با سوءتغذیه مواجه می‌شوند که عواملی هستند که بر پتانسیل شیوع سل می‌افزایند.»
جابجایی همچنین مشکلاتی را در مورد دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی برای آوارگان ایجاد می‌کند، که می‌تواند بر مدیریت درمان افراد مبتلا به سل تأثیر منفی بگذارد، زیرا بیماران نیاز به درمان روزانه دارند. قطع درمان می تواند آنها را برای مدت طولانی تری عفونی کند و در معرض خطر ابتلا به سل مقاوم به دارو باشد که به نوبه خود درمان آن بسیار دشوارتر و پرهزینه تر است.
اما جابجایی همچنین بر درمان افراد مبتلا به سایر بیماری‌ها، مانند HIV و ایدز و دیابت، که سیستم ایمنی را ضعیف می‌کند و افراد را مستعد ابتلا به سل می‌کند، تأثیر می‌گذارد.
در همین حال، افراد آواره احتمالاً خود را در مناطق شلوغ زندگی می کنند که در صورت عدم وجود روش های غربالگری و تشخیصی کافی، سل می تواند گسترش یابد.
اما جابجایی تنها مشکل نیست. هم خشکسالی شدید و هم سیل می تواند بر امنیت غذایی تأثیر بگذارد، محصولات کشاورزی را ویران کند و دام ها را از بین ببرد و منجر به سوءتغذیه و سوء تغذیه شود که عوامل خطر شناخته شده برای سل هستند.
تأثیر آب و هوای شدید بر سلامت، به ویژه سل، در حال حاضر در برخی از نقاط جهان دیده شده است.
سومالی پس از پنج فصل بارانی ناموفق متوالی در چنگال خشکسالی شدید قرار گرفته است – چیزی که سازمان ملل گفته است برای چهار دهه است که دیده نشده است – با پنج میلیون نفر با کمبود شدید مواد غذایی و نزدیک به دو میلیون کودک در معرض خطر سوء تغذیه. سازمان ملل متحد
سل یکی از علل اصلی مرگ و میر در سومالی است، و در اواخر سال گذشته، با توجه به اینکه خدمات سل عمدتاً در اسکان افراد آواره وجود نداشت، صندوق جهانی 1.9 میلیون دلار برای حمایت غذایی از هزاران بیمار سل و فعالیت های کمک رسانی در شهرک ها متعهد شد. مقامات در آن زمان بر اهمیت چنین اقدامی برای کمک به دستیابی به آسیب پذیرترین افراد و جلوگیری از گسترش سل تاکید کردند.
در همین حال، سیل ویرانگر در پاکستان در سال گذشته، که حدود 33 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داد، نه تنها تهدید فوری بیماری هایی مانند مالاریا و دنگی را به همراه داشت، بلکه برنامه های واکسیناسیون حیاتی از جمله سل را متوقف کرد.
یاسین می‌گوید: «تأثیر سیل روی سل معمولاً بعداً دیده می‌شود، اما البته تأثیر فوری در اختلال در درمان دارد که می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند سل مقاوم به دارو شود».
کارشناسان سل از دولت ها و رهبران خود جامعه سل می خواهند که توجه بیشتری به این موضوع داشته باشند و شروع به فکر کردن در مورد برنامه های فعلی سل کنند و در کجا باید تغییراتی برای مقابله با این اثرات بالقوه ایجاد شود.
برخی از گروه ها، مانند اتحاد سل، به دنبال کاهش برخی از این اثرات از طریق پیشرفت های درمانی هستند. این گروه اخیراً یک رژیم درمانی جدید سل، BPaL، با طول درمان بسیار کوتاه‌تر و عوارض جانبی گاهی اوقات بسیار سمی رژیم‌های قبلی را توسعه داده‌اند.
یک رژیم فقط خوراکی که فقط شامل چند قرص در روز است، به طور گسترده توسط بیماران و متخصصان به دلیل سهولت نسبی مصرف آن مورد تحسین قرار گرفته است، به ویژه در اوکراین، جایی که اخیراً به صورت برنامه‌ریزی شده و در میان بسیاری از قرص‌ها استفاده شده است. میلیون ها نفر به دلیل تهاجم روسیه به آنجا آواره شدند.
آنچه که ما روی آن تمرکز می‌کنیم، تلاش برای یافتن راه‌حل‌هایی برای ایمن‌تر و کوتاه‌تر کردن درمان است که می‌تواند بر برخی از اثرات منفی تغییرات آب و هوایی مرتبط با سل غلبه کند، به عنوان مثال، جابجایی، زیرا احتمال قطع درمان با درمان کوتاه‌تر وجود خواهد داشت. بومونت گفت.
یاسین گفت که سرمایه‌گذاری در سیستم‌های بهداشتی، به‌ویژه در کشورهای کم‌درآمد که برخی از بالاترین بار سل در جهان را دارند و مراقبت‌های بهداشتی در حال حاضر کمبود منابع دارد، نیز بسیار مهم است.
ما از کووید یاد گرفتیم که سیستم های بهداشتی نمی توانند با یک بیماری همه گیر مقابله کنند و سل در واقع یک بیماری همه گیر است. برای کشورها بسیار مهم است که به تقویت سیستم های بهداشتی و انعطاف پذیرتر کردن آنها فکر کنند. یاسین گفت: در حال حاضر برای آماده سازی سیستم ها برای یک بیماری همه گیر، از جمله سل ناشی از تغییرات آب و هوا، باید سرمایه گذاری شود.
وی ادامه داد: در طول کووید، برخی از سیستم‌های مراقبت‌های بهداشتی فروپاشی کردند و به همین دلیل، همه منابع در برخی کشورها به سمت مقابله با آن رفتند و سل فراموش شد و بار سل آن کشورها بالا رفت. اکنون باید سرمایه‌گذاری کنیم، نه اینکه منتظر همه‌گیری دیگر باشیم. ما به منابع بیشتری نیاز داریم.»
در همین حال، برخی دیگر می گویند که در کنار این اقدامات، مداخلات فردی و غیر خاص اقلیمی می تواند کمک کند.
دکتر کریشنان راجندران از ICMR-موسسه ملی تحقیقات سل (NIRT) در هند، که بر اساس سازمان بهداشت جهانی دارای بالاترین بار سل در جهان است، به IPS گفت که درس های آموخته شده از همه گیری کووید می تواند برای کاهش استفاده شود. گسترش سل
او گفت: «مقامات ملی و محلی می‌توانند اقدامات پیشگیرانه مانند حداقل تشویق مردم به پوشیدن ماسک در فصولی که شیوع سل بالا است، انجام دهند.»
یاسین گفت: هر تلاشی برای مقابله با تأثیر تغییرات آب و هوایی بر این بیماری انجام شود، باید به زودی انجام شود.
او گفت: «ما نباید قبل از اقدام منتظر تأثیرات تغییرات آب و هوایی باشیم، ما باید اکنون کاری انجام دهیم و با سل مقابله کنیم تا از مرگ و میر و ناتوانی بیشتر جلوگیری کنیم.»
گزارش دفتر IPS UN
@IPSNewsUNBureau را دنبال کنید
IPS News Bureau UN را در اینستاگرام دنبال کنید
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service