سرمایه گذاری فوری مورد نیاز در نیروی کار سلامت – مسائل جهانی

• نظر توسط روپا دات، سوزانا شفرواشنگتن دی سی / نیویورک)
• جمعه 07 آوریل 2023
• سرویس مطبوعاتی اینتر

اما دروغگویی کافی نیست. زمان آن فرا رسیده است که رهبران بهداشت جهانی گام بردارند و این سخنان را به عمل تبدیل کنند.

در سطح جهان، زنان تقریباً 70 درصد از نیروی کار بهداشت جهانی و 90 درصد از نیروی کار بهداشتی خط مقدم را تشکیل می‌دهند و سالانه بیش از 3 تریلیون دلار به سلامت جهانی کمک می‌کنند. سیستم‌های بهداشتی که در آن کار می‌کنند نقش مهمی در دسترسی گروه‌های دوردست و حاشیه‌نشین به سلامت، به‌ویژه در مواقع بحران، ایفا می‌کنند. با وجود این، چالش‌هایی که کارکنان بهداشت اجتماعی (CHWs) با آن مواجه هستند اغلب نادیده گرفته می‌شوند.

CHW ها نقش مهمی در ارائه مراقبت به جمعیت های آسیب پذیر ایفا می کنند، اما آنها کمتر ارزش گذاری می شوند و در نیروی کار “غیررسمی” وضعیت پایین تری دارند. تخمین زده می شود که بیش از شش میلیون زن با وجود کار در نقش های اصلی سیستم های بهداشتی یا بدون دستمزد یا به شدت کم دستمزد هستند و تنها 14 درصد از CHW ها در آفریقا حقوق می گیرند.

این ناعادلانه است که سیستم‌های بهداشت جهانی به کار زنان بدون مزد متکی هستند که ارزش اجتماعی و اقتصادی بی‌شمار و بدون پاداش ایجاد می‌کنند. کار بدون مزد باعث کاهش امنیت اقتصادی زنان و افزایش فقر مادام العمر آنها می شود.

همچنین سیستم های بهداشتی را ضعیف می کند. این بیماری همه‌گیر نیاز به سیستم‌های بهداشتی قوی و انعطاف‌پذیر را نشان داده است، اما در حالی که سیستم‌های بهداشتی توسط برخی از فقیرترین زنان جهان یارانه پرداخت می‌شود، نمی‌توان امنیت بهداشت جهانی وجود داشت.

زنان کارمند صحی همچنان فداکاری های بزرگی را برای کار در خط مقدم انجام می دهند. آنها خانه به خانه رفتند و خانواده ها را در مورد ویروس COVID-19 آموزش دادند، مخاطبین را ردیابی کردند و واکسن را تحویل دادند.

در مجمع جهانی بهداشت سال گذشته، یک میلیون نفر از زنان کارمند بهداشت جامعه هند که به عنوان فعالان معتبر سلامت اجتماعی (ASHAs) شناخته می‌شوند، به دلیل محافظت موفقیت‌آمیز از سلامت میلیون‌ها نفر در طول این همه‌گیری تجلیل شدند.

با این حال، در آغاز همه‌گیری، گزارش‌هایی از هند در مورد خطر غیرقابل قبولی که کارگران ASHA با آن مواجه بودند منتشر می‌شد که بدون کنترل عفونت به جوامع فرستاده می‌شدند و با انگ و سوء استفاده به‌عنوان ناقلین درک شده از ویروس مواجه بودند.

در سال 2020، آنها اعتراضات خیابانی و اعتصابات گسترده ای را برای خواستار حقوق بهتر، حفاظت و شرایط کاری راه اندازی کردند. کارگران ASHA ممکن است به عنوان رهبران بهداشت جهانی شناخته شوند، اما همچنان با جوایز کوچک مبتنی بر عملکرد دستمزد کمتری دریافت می کنند. آنها هنوز هم برای دستمزد منصفانه و منظم و مزایایی که با نقش‌های بخش رسمی همراه است، مبارزه می‌کنند.

پیش از همه‌گیری، سازمان جهانی بهداشت (WHO) کمبود جهانی 10 میلیون کارمند بهداشتی را تا سال 2030 پیش‌بینی کرده بود که اکنون COVID-19 عمیق‌تر شده است. کارکنان بهداشتی جان خود را بر اثر این ویروس از دست دادند و تعداد قابل توجهی قادر به کار نیستند که تحت تأثیر «کووید طولانی مدت» قرار دارند. گزارش‌هایی از خشونت علیه زنان کارکنان بهداشتی در طول همه‌گیری – از سوی همکاران و همچنین بیماران و خانواده‌هایشان گزارش شده است.

در گزارشی در سال 2018 در مورد سیاست های بهداشتی و پشتیبانی سیستم برای بهینه سازی برنامه های CHW، یکی از توصیه های اولیه WHO شامل دستمزد منصفانه برای CHW ها بود، اما این هنوز با هنجار فاصله دارد. هنگامی که CHW ها غرامت دریافت می کنند، اغلب با توصیه های WHO مطابقت نمی کند، که نیازمند بسته های مالی متناسب با نیازهای شغل، سطح پیچیدگی، آموزش مورد نیاز و ساعات کار است.

در این هفته جهانی کارکنان بهداشت، ما با شرکای خود گرد هم می آییم تا از رهبران بهداشت جهانی، دولت ها و سیاست گذاران بخواهیم تا وضعیت موجود را مختل کنند. ما معتقدیم که هر فرد، صرف نظر از جنسیت، باید به سلامت و مراقبت با کیفیت و فرصت‌هایی برای پیشرفت دسترسی داشته باشد.

ما می دانیم که نیروی کار بهداشتی با حقوق نسبتاً جبران شده – در کنار آموزش، نظارت و محیط های کاری ایمن – منجر به بهبود بهره وری، دسترسی گسترده تر به مراقبت های بهداشتی و نتایج بهتر برای بیماران می شود.

شکاف 24 درصدی دستمزد جنسیتی در بخش سلامت یکی از بزرگ‌ترین بخش‌ها است. ما از رهبران می‌خواهیم که اقداماتی برای رفع این شکاف اتخاذ کنند. ما با شرکای خود در فراخوان و تمرکز بر تغییرات دگرگون کننده، از جمله رهبری برابر جنسیتی در سلامت جهانی و یک قرارداد اجتماعی جدید برای زنان کارمند بهداشت با محوریت نیاز به دستمزد منصفانه و برابر و کار ایمن و شایسته، ایستاده ایم.

در کشورهای پردرآمد و با درآمد کم و متوسط ​​ضرورت فزاینده ای برای اولویت بندی تغییرات در دستورالعمل ها، بودجه و سیاست ها وجود دارد. پس از سه سال از ابتلا به کووید-19، زنان کارمند بهداشت، که اکثریت نقش‌های مواجهه با بیمار را تشکیل می‌دهند، دچار سوختگی و آسیب می‌شوند.

قابل درک است که زنان بخش بهداشت را در تمام سطوح در یک «استعفای بزرگ» ترک می‌کنند، که تهدیدی برای عمیق‌تر کردن بحران کمبود کارکنان بهداشتی در جهان است.

رسیدگی به این بی عدالتی ها یک الزام اخلاقی و یک ضرورت اقتصادی است. سرمایه گذاری بر روی کارکنان بهداشتی یک پیشنهاد برد-برد است و پیامی را ارسال می کند که ما آنها را به عنوان حرفه ای می شناسیم و برای آنها ارزش قائل هستیم.

نه تنها می‌توانیم عدالت را به سیستم‌های بهداشتی جهانی که مورد غفلت قرار گرفته‌اند بازگردانیم، بلکه می‌توانیم شرایط کار و دستمزد کارکنان بهداشتی را بهبود بخشیم و از مزایای اقتصادی گسترده‌تری برخوردار شویم.

ما می‌خواهیم پیام روشنی ارسال کنیم که به عنوان روسای سازمان‌های جهانی بهداشت، متعهد به ایجاد سیستم‌های بهداشتی قوی‌تر و جهانی عادلانه‌تر هستیم. دستیابی به عدالت واقعی سلامت شامل مراقبت با کیفیت برای همه کارکنان بهداشتی از جمله کارکنان است.

دکتر روپا دات مدیر اجرایی و یکی از بنیانگذاران زنان در سلامت جهانی است، جنبشی که به رهبری زنان به سرعت در حال رشد است و دارای 47 بخش در سراسر جهان است.

سوزانا (“سوزی”) شفر معاون اجرایی، رئیس، و مدیر اجرایی (مدیر عامل) Smile Train، بزرگترین سازمان متمرکز بر شکاف در جهان با مدلی پایدار و محلی برای حمایت از جراحی و سایر اشکال مراقبت جامع شکاف است.

دفتر سازمان ملل متحد IPS

© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service