هامبورگ، آلمان، 7 آوریل (IPS) – زمین شناسان این منطقه را شبیه ترین منطقه به مریخ روی زمین توصیف کرده اند. چه طوفان‌های شن و چه یخ‌هایی که در سطح آن یافت می‌شوند، اخبار بیشتری از سیاره سرخ دریافت می‌کنیم تا از بلوچستان.
من هنوز نمی فهمم که چگونه سرزمینی که توسط مرزهای ایران، پاکستان و افغانستان تقسیم شده است برای بقیه جهان ناشناخته مانده است. مارتین آکسمن به IPS گفت: من نمی توانم به مردمی فکر کنم که به اندازه بلوچ ها مورد توجه قرار نگیرند.
این دکترای علوم سیاسی و نویسنده یکی از مرجع ترین کتاب های اخیر درباره مسئله بلوچ – بازگشت به آینده (آکسفورد، 2008) – به یک قلمرو استراتژیک به اندازه فرانسه اشاره می کند که دارای ذخایر عظیم طلا، گاز و اورانیوم است.
آکسمن یکی از سخنرانان کنفرانسی است که توسط جنبش برای بلوچستان آزاد – یک سازمان سیاسی با پروژه “سکولار و دموکراتیک” – در هفتاد و پنجمین سالگرد الحاق اجباری بلوچستان به پاکستان برگزار شد.
امروز این استان خالی از سکنه است، استانی که بالاترین میزان بی سوادی و مرگ و میر نوزادان را دارد و بیشترین آسیب را از خشونت می بیند. همچنین هرمتیک ترین است.
این کارشناس آلمانی اگر به عنوان روزنامه نگار سفر می کرد نمی توانست به این منطقه دسترسی داشته باشد. تعداد معدودی که تلاش کرده اند از کشور اخراج و ممنوع الخروج شده اند یا حتی بدتر از آن.
کارلوتا گال خبرنگار بود مجله نیویورک تایمز هنگامی که او در سال 2006 در کویته – مرکز استان، در 900 کیلومتری جنوب شرق اسلام آباد – توسط گروهی از مردان که خود را “عضو بخش ویژه پلیس پاکستان” معرفی کردند، مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
آنها به او گفتند که اجازه حضور در کویته را ندارد.
پس از نه سال به عنوان خبرنگار اسلام آباد برای روزنامه گاردین و مجله نیویورک تایمز، دکلن والش در سال 2013 به دلیل “فعالیت های نامطلوب” از کشور اخراج شد. او مقاله ای درباره بلوچ مفقود شده در پاکستان نوشته بود.
با توجه به این دیوار آتش در برابر مطبوعات خارجی، مسئولیت گزارش منحصرا بر عهده روزنامه نگاران داخلی است. روزنامه نگار پاکستانی و نویسنده پرفروش در این مورد توضیح می دهد:
«خبرنگاران روی زمین با تهدیدهای مداوم از سوی سرویس های مخفی پاکستان، جنبش های بلوچ و گروه های فرقه ای مواجه هستند. ما اغلب هرگز نمی‌توانیم بفهمیم چه کسی در پشت بسیاری از حملات است.»
او ادعا می کند که بسیاری از همکارانش به “خودسانسوری” متوسل می شوند:
«به سادگی گزارش نشده است. و اگر بلوچستان در چشم رسانه ای پاکستان نباشد، به دنیای خارج نیز نخواهد رسید، زیرا بیشتر رسانه های غربی توسط آژانس های مطبوعاتی تغذیه می شوند.
گزارشگران بدون مرز در آخرین گزارش خود درباره آزادی مطبوعات در سراسر جهان، پاکستان را در رتبه 157 قرار داده و آن را “یکی از خطرناک ترین کشورهای جهان برای خبرنگاران” توصیف کرده است.
اتحادیه روزنامه نگاران بلوچستان به کشته شدن بیش از 40 روزنامه نگار در بلوچستان در بین انفجارهای بمب و کشتارهای هدفمند اشاره می کند که برخی از آنها در خارج از کشور انجام شده اند.
جسد ساجد حسین بلوچ در رودخانه ای در حومه اوپسالا (سوئد) پیدا شد. RSF سپس به این احتمال اشاره کرد که کار آژانس های پاکستانی بوده است.
“هشت ماه بعد، جسد کریمه بلوچ، فعال و مدافع حقوق بشر بلوچ، از آب های دریاچه انتاریو (کانادا) نجات یافت. بی بی سی او را در فهرست “100 زن الهام بخش و تاثیرگذار” قرار داده بود. 2016.
در “زمین صفر”
زمانی که در بلوچیستا روزنامه نگار هستید، این سازمان های امنیتی هستند که مستقیماً با شما تماس می گیرند: آنها با شما تلفنی تماس می گیرند، زمانی که شما یک کنفرانس مطبوعاتی، یک اعتراض در خیابان را پوشش می دهید، با شما تماس می گیرند.
بدین ترتیب داستان احمد، یک روزنامه نگار بلوچ تبعیدی آغاز می شود که ترجیح می دهد نام کامل یا کشور محل سکونت خود را به آی پی اس فاش نکند تا از انتقام گیری خانواده اش در خانه جلوگیری کند.
یکی از حساس ترین داستان ها مربوط به ناپدید شدن های اجباری است. این مرد بلوچ در یک کنفرانس ویدئویی تاکید می کند که از نظر آژانس ها، صحبت کردن با بستگان آنها به این معناست که شما علیه دولت کار می کنید.
تنها در سال 2022، سازمان عفو بین الملل بیش از 2000 مورد در پاکستان گزارش شده است، پدیده ای که سازمان غیردولتی آن را “مکرر” در استان بلوچستان توصیف می کند.
احمد به یاد می‌آورد که پوشش خبری بلوچستان و همچنین آن تماس تلفنی در زمانی که ماجرای یک همکار کشته شده را پوشش می‌داد، چقدر سخت بود:
ما می دانیم که شما و برادرانتان چه کسانی هستید. ما هم می دانیم که تو دو تا بچه داری، چه مدرسه ای می روند… می خواهی زنده بمانند؟» تلفنی به او گفته شد
احمد خیلی زود متوجه شد که او را تعقیب می کنند. چند روز بعد در حالی که با موتور سیکلت خود به محل کار می رفت زیر گرفته شد.
من خوش شانس بودم که سالم بیرون آمدم و افراد زیادی در اطراف بودند. ماشین دور زد و رفت.
همین تهدیدها بود که کیه بلوچ را به تبعید سوق داد. او یک خبرنگار باتجربه با چندین نشریه است روزنامه گاردین ، تلگراف یا بی بی سی .
این فشار روی خانواده من تأثیر گذاشت. این خبرنگار که ترجیح می‌دهد مختصات فعلی خود را فاش نکند، از طریق تلفن به IPS گفت: آنها نمی‌توانستند از فکر کردن من دست بردارند.
او قبل از اشاره به سایر اقدامات قهری عذرخواهی می کند: «حتی در این کشوری که الان هستم، تهدید می شوم».
دولت همچنین به رسانه ها فشار می آورد که شما را استخدام نکنند یا اخراج شوید. آنها شما را از نظر مالی غرق می کنند تا بال های شما را به عنوان یک روزنامه نگار کوتاه کنند. بلوچ می افزاید: در نهایت، شما کشور را ترک می کنید.
گوش دادن به بی بی سی و صدای آمریکا پخش رادیویی در خانه از سنین بسیار پایین چیزی بود که جرقه زینپ را برانگیخت. او برای محافظت از خود یک نام تصادفی انتخاب می کند.
او از «زمین صفر» و از موقعیت «بسیار شکننده‌تر» نسبت به همکاران مردش صحبت می‌کند.
خبرنگار در تماس تلفنی به IPS گفت: “ما با آنها ترس از نظارت دولتی را به اشتراک می گذاریم، اما پس از آن موانع فرهنگی وجود دارد که فقط ما، زنان، با آنها روبرو هستیم.”
او توضیح می دهد که نمونه ای از آن این است که چگونه زنان در آن «اعتراضات همه مردانه» درک می شوند.
“شما می خواهید کار خود را انجام دهید، اما در عین حال، می خواهید به فرهنگ احترام بگذارید، بنابراین در پایان، به شدت به منابع تکیه می کنید. او توضیح می دهد که حتی اگر از مکانی که در حال تحقیق هستید خیلی دور نباشید، به جای اینکه خودتان به محل بروید، تماس تلفنی برقرار می کنید و از دیگران سوال می کنید.
زینپ به مسائل «انسانی» فراتر از مسائل صرفاً سیاسی اشاره می کند. «آیا می‌دانستید که بیش از نیمی از دختران اینجا به مدرسه نمی‌روند؟ چند موضوع برای من مهمتر از این یکی به نظر می رسد.» او تأکید می کند.
چگونه می توان آن و داستان های دیگر را از بلوچستان به جهان خارج گفت؟
گزارشگر وتوی سازمان های غیردولتی بین المللی را به یاد می آورد و همچنین هیچ تغییری در سیاست های دولت در قبال روزنامه نگاران پیش بینی نمی کند.
زینپ می گوید: «جامعه بین المللی و سازمان های حقوق بشر باید وارد عمل شوند. “من راه دیگری را نمی بینم.”
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service