مقداری 1.6 میلیون نفر در ایالت های راخین، چین، ماگوی، ساگاینگ و کاچین پس از وزش باد با سرعت 250 کیلومتر در ساعت موکا که خانه ها، زمین های کشاورزی و دام ها را ویران کرد، به شدت به کمک نیاز دارند.
تیتون میترا، نماینده مقیم برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) در میانمار، از سیتو، پایتخت ایالت راخین که به شدت آسیب دیده است، گفت که زمان بسیار مهم است. ذخایر غذایی “به طور کامل از بین می رود”منابع آب باید فوراً بیآلودگی میشدند و بارانهای موسمی فقط «چند هفته دیگر» بود.
نیاز شدید به دسترسی
جامعه بین المللی باید به جوامع آسیب دیده دسترسی گسترده داشته باشد. و این یک نیاز بسیار فوری است.
ماه گذشته، سازمان ملل درخواستی به ارزش 333 میلیون دلار برای میانمار آغاز کرد. در حالی که مقداری کمک در حال انجام است، آقای میترا گفت که اینطور بوده است “هیچ جا کافی نیست” در حال حاضر به دلیل عدم دسترسی و حمایت در مناطق روستایی “بسیار کافی” باقی مانده است.
آقای میترا گفت: “برخی از کمک کنندگان منطقه ای قبلاً برخی از حمایت ها را ارائه کرده اند و از طریق لجستیک نظامی هدایت شده است زیرا سازمان های مدنی (سازمان های جامعه مدنی) و سازمان های ملل متحد در حال حاضر دسترسی محدودی دارند.”
“سیاسی زدایی، غیرنظامی کردن” کمک ها
این مقام سازمان ملل تاکید کرد که یک طرح توزیع به مقامات نظامی ارائه شده است و تاکید کرد که “این طرح باید خیلی زود پاک شود تا سازمان های بین المللی با شرکای CSO خود بتوانند آزادانه حرکت کنند”.
آقای میترا بیش از دو سال از زمانی که ژنرال های میانمار کودتای نظامی را به راه انداختند و باعث ناآرامی ها و خشونت های مدنی گسترده شد، اصرار داشت که «این واقعاً زمانی است برای غیرسیاسی کردن و غیرنظامی کردن کمک ها، زیرا نیازها کاملاً بسیار زیاد است».
معیشت روستایی در خطر است
او افزود که بهبودی ممکن است سال ها طول بکشد، و اشاره کرد که اکثر افراد آسیب دیده از قبل “فقیرترین افراد فقیر” بودند.
نگرانی ها در مورد آینده معیشت روستایی نیز به سرعت در حال افزایش است، زیرا حدود 1200 کیلومتر مربع از زمین به دلیل موکا دچار سیل شد، در حالی که باران همراه با طوفان، کشاورزی و شیلات را ویران کرد.
بحران امنیت غذایی
آقای میترا هشدار داد که تدارک امداد به خودی خود «کافی نیست» و اگر مردم نتوانند ظرف چند هفته آینده محصولات غذایی بکارند، ممکن است مشکلی ایجاد شود. “بحران بزرگ غذایی” در ماه های آینده ظهور می کند.
خانوارها ذخایر بذر خود را به طور کامل از دست داده اند. بنابراین، ما پیشبینی میکنیم، مگر اینکه پاسخ مؤثری وجود داشته باشد، در دسترس بودن و مقرون به صرفه بودن غذا به مسائل بزرگی تبدیل خواهد شد.»
اوایل این هفته، سازمان ملل، میانمار را در فهرستی از 18 «نقطه داغ گرسنگی» قرار داد که پیشبینی میشود ناامنی غذایی بحرانی در آنها تشدید شود.
“چرخه رنج”
قبلا، پیش از این قبل از حمله موکا، 80 درصد مردم راخین در فقر زندگی می کردند و 200000 نفر آواره داخلی بودند.. بر اساس داده های UNDP، در سال 2022، نیمی از جمعیت این ایالت به دلیل بحران اقتصادی، وعده های غذایی خود را کاهش دادند.
آقای میترا هشدار داد که اگر اقدام سریع جامعه بین المللی محقق نشود، “ما در خطر تداوم یک چرخه بی پایان رنج هستیم.”