OHCHR مجدداً از دو کشور خواست تا به این موضوع در راستای تعهدات خود تحت قوانین بین المللی رسیدگی کنند.
این به دنبال بازدید یک تیم حقوق بشر سازمان ملل از لهستان از 29 نوامبر تا 3 دسامبر صورت می گیرد. به اعضا اجازه دسترسی به منطقه مرزی محدود داده نشد، در حالی که بلاروس درخواست بازدید را رد کرد.
شرایط را بگویید
لیز تروسل، سخنگوی OHCHR به خبرنگاران در ژنو گفت که این تیم با خانواده ها و افرادی که بین ماه های اوت و نوامبر از طریق بلاروس وارد لهستان شده بودند، مصاحبه کرد.
مصاحبه شوندگان شرایط وخیم را در دو طرف مرز، با دسترسی محدود به غذا، آب تمیز و سرپناه، در میان دمای انجماد توصیف کردند.
اکثریت گفتند که در زمانی که در بلاروس بودند، توسط نیروهای امنیتی مورد ضرب و شتم یا تهدید قرار گرفتند و همچنین ادعا کردند که نیروهای امنیتی بلاروس آنها را مجبور به عبور از مرز کرده و به آنها راهنمایی میکنند که چه موقع و کجا عبور کنند و از خروج مردم از مرز جلوگیری میکنند. منطقه ای برای بازگشت به (پایتخت) مینسک، خانم تروسل که در ژنو صحبت می کرد، گفت.
“ادعاهای نگران کننده”
او افزود که چندین مصاحبه شونده گزارش دادند که نیروهای امنیتی بلاروس “مبلغ اخاذی برای غذا و آب” خواسته اند. OHCHR از مقامات خواست تا درباره این “ادعاهای نگران کننده” تحقیق کنند.
تیم سازمان ملل همچنین گزارشهای متعددی درباره بازگرداندن فوری و خودکار افراد به بلاروس شنیده است، از جمله کودکان و افرادی که بنا بر گزارشها درخواست حمایت بینالمللی کردهاند.
خانم تروسل گفت: «روشهای مکرر دو کشور برای راندن مردم به سمت مرز یا آن سوی مرز به این معنی بود که بسیاری از مهاجران و پناهندگانی که تیم مورد مصاحبه با آنها مصاحبه کرد چندین بار در هر دو جهت از مرز عبور کرده بودند».
او توضیح داد که بر اساس قوانین فعلی لهستان، افرادی که از طریق گذرگاههای غیررسمی مرزی وارد کشور میشوند میتوانند فوراً بازگردانده شوند.
نیازهای حفاظتی را تعیین کنید
OHCHR از لهستان خواست تا قوانین را بازنگری کند و به جای آن “ارزیابی های فردی معنی دار” را برای تعیین نیازهای حفاظتی مطابق با قوانین بین المللی انجام دهد.
از آنجایی که لهستان همچنین به طور سیستماتیک آن دسته از مهاجران و پناهندگانی را که به بلاروس بازنگشته است، بازداشت میکند، دفتر حقوق سازمان ملل یادآور شد که بازداشت باید “آخرین اقدام استثنایی” و فقط برای مدت محدود باشد.
بسیاری از مصاحبه شوندگان گفتند که در بازداشت از مراقبت های بهداشتی جسمی و روانی مناسبی برخوردار نبوده اند و ارتباط محدودی با دنیای خارج از جمله با وکلای مستقل، ناظران حقوق بشر و سازمان های جامعه مدنی داشته اند.
مرز محدود “عمیقا نگران کننده” است
منطقه مرزی همچنان محدود است و خانم تروسل گفت که این عدم دسترسی برای گروه های حقوق بشر، سازمان های بشردوستانه، وکلا و رسانه ها “عمیقا نگران کننده” است.
علاوه بر این، کسانی که از پناهندگان و سایر مهاجران حمایت می کنند، و همچنین خبرنگارانی که وضعیت را پوشش می دهند، چالش هایی را در انجام کار خود از جمله موارد آزار و اذیت و ارعاب گزارش کرده اند.
خانم تروسل گفت: «در فضایی که تمرکز بر امنیت حاکم است و روایتهای ضد مهاجرتی بر آن دامن میزند، شیوهها و انتخابهای سیاستی از هر دو طرف انجام میشود که حقوق بشر پناهندگان و مهاجران را نقض میکند.»
بنابراین ما بار دیگر از بلاروس و لهستان میخواهیم اطمینان حاصل کنند که حقوق بشر پناهندگان و مهاجران در مرکز اقدامات آنها قرار دارد.»