«در همه محلههای خودمان، زنان و دخترانی در خطر زندگی میکنند. او گفت که در سراسر جهان، درگیری، بلایای طبیعی مرتبط با آب و هوا، ناامنی غذایی و نقض حقوق بشر خشونت علیه زنان را تشدید می کند.
و به گفته زنان سازمان ملل، بیش از 70 درصد در برخی شرایط بحرانی خشونت جنسی را تجربه کرده اند.
خشونت پنهان
هم در کشورهای ثروتمند و هم در کشورهای فقیر، تعصب جنسیتی به اعمال خشونت علیه زنان و دختران دامن زده است.
این مقام ارشد زنان سازمان ملل توضیح داد که این نوع خشونت “اغلب گزارش نشده، با انگ، شرم، ترس از عاملان و ترس از سیستم قضایی که برای زنان کار نمی کند، خاموش می شود.”
علاوه بر این، COVID-19 باعث ایجاد یک بیماری همه گیر در سایه شده است که خشونت غیرقابل مشاهده را امکان پذیر می کند. او به افزایش گزارشهای مربوط به خطوط کمکی برای خشونت علیه زنان و دختران (VAWG) در تمام نقاط جهان اشاره کرد.
امید در افق
با وجود این، خانم باهوس گفت که امید وجود دارد و فرصت های جدیدی در حال باز شدن است.
تابستان گذشته، به عنوان بخشی از تعهد 40 میلیارد دلاری به زنان و دختران جهان، انجمن برابری نسل ها ائتلاف اقدام در مورد خشونت مبتنی بر جنسیت را برای جرقه زدن اقدام جمعی، سرمایه گذاری و ارائه نتایج ملموس راه اندازی کرد.
رئیس زنان سازمان ملل اطمینان داد: «تعهدات مالی و سیاستی ملموس، و ابتکارات گستردهای در زمینههای حیاتی وجود خواهد داشت: خدمات حمایت از بازماندگان، چارچوبهای قانونی و منابع بیشتر برای سازمانهای مردمی».
“تغییر ممکن است”
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، گفت: «خشونت علیه زنان اجتنابناپذیر نیست».
«سیاستها و برنامههای درست نتیجه میدهند»، از جمله راهبردهای بلندمدتی که با علل ریشهای خشونت، حمایت از حقوق زنان و دختران، و ترویج جنبشهای قوی و مستقل حقوق زنان مقابله میکند.
سازمان ملل این مدل را از طریق مشارکت خود با اتحادیه اروپا در طرح Spotlight ساخته است.
کشورهای همکار در سال گذشته شاهد افزایش 22 درصدی در پیگرد قانونی عاملان بوده اند. 84 قانون و سیاست تصویب یا تقویت شد. و بیش از 650000 زن و دختر توانستند به خدمات GBV دسترسی داشته باشند – علیرغم محدودیت های مربوط به بیماری همه گیر.
او گفت: «تغییر ممکن است و اکنون زمان آن است که تلاشهای خود را مضاعف کنیم تا با هم بتوانیم تا سال 2030 خشونت علیه زنان و دختران را از بین ببریم».
GBV هیچ مرزی نمی شناسد
عبدالله شهید، رئیس مجمع عمومی، گفت که یکی از ویژگی های خشونت مبتنی بر جنسیت این است که هیچ مرز اجتماعی یا اقتصادی نمی شناسد و زنان و دختران را با هر زمینه اجتماعی-اقتصادی تحت تأثیر قرار می دهد.
وی گفت: «این موضوع هم در کشورهای در حال توسعه و هم در کشورهای توسعه یافته باید مورد توجه قرار گیرد».
خشونت فراوان است
بر اساس آخرین برآوردهای جهانی، تقریباً از هر سه زن 15 ساله و بالاتر، یک نفر حداقل یک بار در طول زندگی خود توسط یک شریک جنسی یا غیر جنسی یا هر دو مورد خشونت فیزیکی و/یا جنسی قرار گرفته است.
این اعداد در دهه گذشته تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده اند و تأثیر COVID-19 را منعکس نمی کنند.
با این حال، از زمان شیوع همهگیری، دادههای در حال ظهور نشان دادهاند که همه انواع خشونتهای خشونتآمیز، بهویژه خشونت خانگی، تشدید شدهاند – در حالی که جهان برای واکنش به تشدید سریع آن آماده نیست.
و این شامل تداوم کامل خشونت، از جمله آزار جنسی، خشونت در زمینه های دیجیتال، اعمال مضر و استثمار جنسی در زمینه ها و مکان های جغرافیایی مختلف نمی شود.
پاندمی
بر اساس گزارش جدید منتشر شده توسط زنان سازمان ملل، از ابتدای همه گیری، احساس امنیت در میان زنان نیز کاهش یافته است و به طور قابل توجهی بر سلامت روانی و عاطفی آنها تأثیر می گذارد.
این گزارش که یک روز قبل از روز جهانی و آغاز 16 روز فعالیت علیه خشونت مبتنی بر جنسیت منتشر شد، نشان داد که در 13 کشور، تقریباً نیمی از زنان گزارش دادهاند که خود یا زنی که میشناسند، خشونت مبتنی بر جنسیت را در طول همهگیری تجربه کردهاند. .
و تقریباً یک چهارم درگیریهای خانگی مکرر را گزارش کردند و به نسبت مشابهی گفتند که احساس امنیت کمتری در خانه داشتند.
امسال، کمپین UNiTE «جهان را نارنجی کن: اکنون به خشونت علیه زنان پایان دهید!» تنظیم کرد. به عنوان موضوع رسمی