شاهپیرای 30 ساله تنها تامین کننده همسر و سه فرزندش است.
“با حقوق من به عنوان معلم، من فقط می توانستم اجاره بپردازم و برای خانواده ام غذا بخرم، اما نه برای درمان فرزندم“، او گفت.
یک چرخش
وضعیت او در ژوئیه گذشته تغییر کرد، زمانی که هنگام قدم زدن در روستای خود متوجه شد که مردم در مقابل خانه یک سالمند جمع شده اند.
پرسیدم چه خبر است و متوجه شدم که برخی از پزشکان در حال درمان زنان و کودکان بیمار هستند.
این پزشکان بخشی از یک تیم بهداشتی سیار بودند که توسط صندوق جمعیت سازمان ملل متحد (UNFPA) پشتیبانی میشد و خدمات پزشکی را به کسانی که در غیر این صورت دسترسی نداشتند یا دسترسی محدودی نداشتند، ارائه میکردند. در دورافتاده ترین نقاط افغانستان، نزدیکترین مرکز صحی می تواند بیش از دو ساعت پیاده روی فاصله داشته باشد، با جوامعی که در این مناطق هستند بیشتر بیماری ها و مرگ و میرهای مادران و کودکان در کشور را تشکیل می دهند.
حتی قبل از بحران کنونی، سوءتغذیه یک نگرانی حیاتی در افغانستان بود: بر اساس آخرین داده های صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف)، پیش بینی می شود که تا پایان سال 2018 حدود 3.2 میلیون کودک زیر پنج سال دچار سوءتغذیه حاد شوند. .
از اورژانس تا بهبودی
شاهپیرای به سرعت پسر 15 ماهه خود را به تیم سیار آورد و در آنجا متوجه شد که او به شدت سوءتغذیه دارد و نیاز به مراقبت فوری دارد.
زن جوان یادآور شد: دکتر مقداری دارو تجویز کرد و پسرم را با یادداشتی مبنی بر درخواست فوری درمان به مرکز بهداشت نجم جهاد معرفی کرد.
در مرکز بهداشت، کودک نوپا به طور کامل معاینه شد، لوازم پزشکی و تغذیه ای به او داده شد، و در برنامه ای برای کودکان مبتلا به سوء تغذیه حاد ثبت نام شد تا بتواند مراقبت های مستمر دریافت کند و از نزدیک تحت نظر باشد.
من به طور منظم به مرکز برمی گشتم و بعد از سه ماه دکتر گفت پسرم بهتر شده و دیگر نیازی به تغذیه درمانی ندارد. همچنین به من آموزش داده شد که چگونه در خانه تغذیه مناسبی برای او فراهم کنم.
یک بحران آشکار
در حالی که پیامدهای کامل رویدادهای اخیر در افغانستان به مرور زمان مشخص می شود، دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل گزارش می دهد که نیازهای بشردوستانه در این کشور به شدت افزایش یافته است و سیستم مراقبت های صحی به زانو در آمده است.
از ماه اوت گذشته، صندوق جمعیت ملل متحد تعداد تیم های سیار صحی را که در سراسر افغانستان پشتیبانی می کند، افزایش داده است تا به وضعیت اضطراری صحی بشردوستانه پاسخ دهند.
این تیمها برای ارائه خدمات ضروری بهداشت باروری، سلامت مادر، نوزاد و کودک و خدمات حمایتی روانی اجتماعی به مادران و کودکان در مناطق صعب العبور که در غیر این صورت به طور مخاطرهآمیزی تحت مراقبت هستند، مخالفت کردهاند.
در میان وخامت اوضاع امنیتی، تنها در ماه گذشته، تیمها و کلینیکهای اورژانس ساکن تحت حمایت صندوق جمعیت ملل متحد به نزدیک به 50000 نفر با خدمات فوری پزشکی رسیدند..
شاهپیرای میگوید که از این حمایت نجاتبخش سپاسگزار است.
“پیدا کردن درمان حرفه ای برای پسرم برای من غیرممکن بود، بنابراین سپاسگزارم که تیم بهداشت سیار مرتباً برای ارائه خدمات پزشکی به ویژه برای زنان و کودکان به روستای ما می آیند.”