موباسا، 9 مه (IPS) – در امتداد ساحل کنیا، مکان‌های تاریخی و بناهای تاریخی به دلیل تأثیرات تغییرات آب و هوایی در معرض تهدید هستند – سازه‌های در امتداد اقیانوس هند به دلیل جزر و مد بالا در حال تخریب یا فروریختن در اقیانوس هستند.
یکی از مکان‌های تاریخی در معرض تهدید، قلعه عیسی ساخته پرتغالی‌ها بود که در جزیره مومباسا قرار دارد. در سال 2011، این قلعه توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد، یونسکو، به عنوان یکی از برجسته ترین و به خوبی حفظ شده ترین نمونه های استحکامات نظامی پرتغال، به عنوان میراث جهانی معرفی شد. اما متأسفانه این قلعه که بیش از 500 سال است در معرض خطر جزر و مد و بادهای شدید اقیانوس هند قرار گرفت که در حال فرسایش سنگی عظیم آن بود.
خوشبختانه سه سال پیش، پس از اینکه دولت با همکاری موزه‌های ملی کنیا، دیوار دریایی را در ضلع شرقی قلعه که رو به اقیانوس هند قرار داشت، از فرسایش ناشی از جزر و مد شدید مصون ماند.
فاطما تواهر، متصدی اصلی قلعه عیسی، می گوید که قبل از ساخت دیوار دریایی، پایه مرجانی قلعه عیسی به شدت فرسایش یافته بود.
پایگاه فورت عیسی به شدت آسیب دیده بود و این نگرانی وجود داشت که ثبات آن را از دست بدهد. ما مهندسانی را آوردیم که تحقیق کردند و آنها ترس ما را تأیید کردند و گفتند که اگر سریع عمل نکنیم، ممکن است قلعه به اقیانوس هند سقوط کند. ما به دولت ملی اطلاع دادیم و دولت وارد عمل شد. تواهر گفت: ساخت و ساز در ژوئن 2017 آغاز شد و در فوریه 2019 به پایان رسید.
جنیفر فیچت، دانشیار جغرافیای فیزیکی دانشگاه ویتواترزاند، در مقاله‌ای در گفتگو می‌گوید یکی از مسائلی که منطقه ساحلی کنیا تجربه می‌کند چیزی است که به دوقطبی اقیانوس هند معروف است. این باعث بارندگی شدید می شود. او خاطرنشان می کند که «تحت تغییر آب و هوا، فراوانی و شدت رویدادهای شدید آب و هوایی در حال افزایش است. بنابراین می‌توان انتظار داشت که در سال‌ها و دهه‌های آینده دوقطبی‌های قوی ۲ درجه سانتی‌گراد اقیانوس هند را بیشتر تجربه کنیم.
USAid همچنین خاطرنشان می‌کند که «بیشتر سواحل کشور پست است، با دشت‌های ساحلی، جزایر، سواحل، تالاب‌ها و مصب‌های رودخانه در معرض خطر افزایش سطح دریا. افزایش 30 سانتی متری سطح دریا 17 درصد (4600 هکتار) مومباسا را با طغیان تهدید می کند.
در بیست کیلومتری مومباسا، در شمال نهر متواپا در شهرستان کیلیفی، ویرانه‌های جومبا لا متوانا قرار دارند. جومبا لا متوانا یک کلمه سواحیلی به معنای “خانه بزرگ برده” است. اگرچه هیچ گزارش تاریخی مکتوبی از ویرانه‌ها وجود ندارد، شواهد سرامیکی در حفاری‌ها نشان می‌دهد که شهر در قرن چهاردهم ساخته شده است و قبل از متروکه شدن در اوایل قرن پانزدهم به یک بندر مهم برای بردگان تبدیل شده است.
این ویرانه‌ها در نزدیکی اقیانوس هند شامل مقبره‌ای است که گمان می‌رود متعلق به یکی از سلاطین حاکم بر منطقه باشد. همچنین چهار مسجد و چهار خانه از تاثیر تغییرات اقلیمی جان سالم به در برده و همچنان در وضعیت خوبی هستند. ساکنان ویرانه های جومبا عمدتاً مسلمان بودند که تعداد مساجد ویران شده گواه آن است.
این مساجد هنوز هم برای نماز توسط ماهیگیران، مردم محلی و بازدیدکنندگان استفاده می شود.
کتیبه عربی روی ستون مجاور مقبره می گوید: «هر روحی طعم مرگ را خواهد چشید».
خرابه‌های جومبا نیز تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می‌گیرند، زیرا بسیاری از سازه‌های ساختمان در اثر بادهای شدید آسیب دیده‌اند یا در اثر جزر و مد اقیانوس فرسایش یافته‌اند و بر دیوارهای مرجانی خرابه‌ها تأثیر می‌گذارند.
چنگو کالومه یک ساکن و یک ماهیگیر است که بیش از 25 سال در این منطقه کار می کند. او می گوید جزر و مد شدید اقیانوس بخش بزرگی از خرابه ها را از بین برده است. سی سال پیش، زمانی که او جوان بود، ویرانه ها وضعیت خوبی داشتند.
زمانی که من بزرگ می‌شدم، این خرابه آسیبی ندیده بود و جزر و مد اقیانوس به آن نزدیک نمی‌شد، اما وقتی دما شروع به تغییر کرد، جزر و مد اقیانوس قوی‌تر می‌شد و امواج اقیانوس قوی‌تر به شدت به خط ساحلی برخورد می‌کردند، آب‌ها شروع به بالا رفتن کردند. و شروع به رسیدن به سازه های خرابه کرد. در آن زمان بود که دیوارها شروع به شکستن و فروریختن کردند.
او نگران است که اگر اقدام عاجل صورت نگیرد، ویرانه‌ها جارو می‌شوند و فراموش می‌شوند. من نگران هستم که اگر خرابه‌ها زودتر حفظ نشوند، نسل‌های آینده نتوانند آنها را ببینند. آنها فقط از طریق کتاب ها در مورد آن خواهند خواند.
برای کالومه، طوفان‌های اقیانوسی غیرقابل پیش‌بینی و بادهای شدید باعث شد او از شغل ماهیگیری خود دست بکشد و او را مستعد حوادثی مانند واژگونی قایقش در آب و هوای نامساعد کند. همچنین، تغییر آب و هوا در اقیانوس به ناپدید شدن برخی از گونه های ماهی کمک کرد.
او به یاد می‌آورد: «در چندین مورد، زمانی که به ماهیگیری می‌رفتم، هوا آرام و امیدوارکننده بود، در حالی که در اعماق دریا، امواج اقیانوس تغییر می‌کرد و قوی‌تر و قوی‌تر می‌شد، این موضوع کشتی ماهیگیری ما را ضعیف می‌کرد و همچنین باعث شد. برخی از ماهی ها مانند باراکودا، تن ماهی و طوطی ناپدید می شوند. من همیشه با یک صید کوچک به ساحل برمی گشتم.»
با این حال، ساخت دیوارهای دریایی گزینه ای برای این منطقه نیست.
هاشم مزومبا، متصدی ویرانه های جومبا لا متوانا، می گوید که خط ساحلی محل لانه سازی خوبی برای لاک پشت های دریایی است.
از آنجایی که این خط ساحلی لانه پرورش لاک پشت های دریایی است، ما ترجیح می دهیم درختانی بکاریم که بتوانند بادها را بشکنند. این همچنین تأثیر جزر و مد قوی اقیانوس را کاهش می دهد.»
ستون واسکو داگاما در مالیندی، در حدود 120 کیلومتری شمال شرق مومباسا، نیز در پی ضعیف شدن پایه سنگ مرجانی خود که به دلیل جزر و مد شدید اقیانوس ایجاد شده بود، در وضعیت خرابی قرار گرفت. این ستون یکی از قدیمی ترین بناهای باقی مانده در آفریقا است و در سال 1498 توسط کاشف پرتغالی واسکو داگاما به نشانه قدردانی از استقبال سلطان مالیندی از وی ساخته شد.
تغییر اقلیم ستون را برای مدت طولانی تضعیف کرد. عمر عبدالرحیم عبدالله، متصدی اصلی ستون واسکو داگاما، گفت: دو سال پیش، دولت وارد عمل شد و یک دیوار دریایی دور این ستون ساخت.
گزارش دفتر IPS UN
© Inter Press Service (2023) – کلیه حقوق محفوظ استمنبع اصلی: Inter Press Service