اکوسیستم های زمین و آب، “تا نقطه بحرانی تحت فشار” – مسائل جهانی

تحت عنوان، وضعیت منابع زمین و آب جهان برای غذا و کشاورزی – سیستم‌های در نقطه شکست (SOLAW 2021)، این گزارش چالش‌هایی را که برای تغذیه جمعیت جهانی که تا سال 2050 نزدیک به ده میلیارد خواهد بود، نشان می‌دهد.

کیو دونگیو، مدیر کل فائو، در آغاز این نشریه گفت:الگوهای فعلی تولید محصولات کشاورزی پایدار نیستند”

با این حال، او افزود، این سیستم‌ها می‌توانند نقش مهمی در کاهش این فشارها و کمک مثبت به اهداف آب و هوایی و توسعه ایفا کنند.

یافتههای اصلی

اگر جهان به مسیر فعلی ادامه دهد، تولید 50 درصد غذای بیشتر مورد نیاز، می تواند به معنای افزایش 35 درصدی برداشت آب مورد نیاز برای کشاورزی باشد.

این می تواند فاجعه های زیست محیطی ایجاد کند، رقابت برای منابع را افزایش دهد و چالش ها و درگیری های اجتماعی جدید را دامن بزند.

در حال حاضر، تخریب خاک ناشی از انسان بر 34 درصد (حدود 1660 میلیون هکتار) از زمین های کشاورزی تأثیر می گذارد.

حتی با وجود اینکه بیش از 95 درصد از کل مواد غذایی در خشکی تولید می شود، فضای کمی برای گسترش منطقه ای وجود دارد که بتوان آن را تولید بیشتری کرد.

در واقع، مناطق شهری کمتر از 0.5 درصد از سطح زمین را اشغال می کنند، اما رشد سریع شهرها به طور قابل توجهی باعث کاهش منابع، آلودگی و تجاوز به زمین های کشاورزی برتر شده است.

تنها در 17 سال، بین سال های 2000 تا 2017، کاربری سرانه زمین 20 درصد کاهش یافت.

کمبود آب اکنون 3.2 میلیارد نفر را تهدید می کند که در مناطق کشاورزی زندگی می کنند.

راه حل های موجود

فائو معتقد است که افزایش سریع فناوری و نوآوری برای مقابله با این چالش ها حیاتی است.

جهان نیاز به تقویت سیستم های دیجیتالی دارد که داده های اساسی، اطلاعات و راه حل های مبتنی بر علم را برای کشاورزی ارائه می کنند.

حاکمیت زمین و آب باید فراگیرتر و سازگارتر باشد تا به نفع میلیون‌ها کشاورز خرده‌مالک، زن، جوان و مردم بومی باشد که آسیب‌پذیرترین آنها هستند و با بزرگترین ناامنی غذایی مواجه هستند.

این گزارش می گوید همچنین باید برنامه ریزی یکپارچه تری در همه سطوح وجود داشته باشد و سرمایه گذاری ها در کشاورزی باید به سمت دستاوردهای اجتماعی و زیست محیطی هدایت شود.

در نهایت، فائو استدلال می کند که استفاده پایدار از این منابع کلیدی برای دستیابی به اهداف کاهش آب و هوا و سازگاری است.

عاقل به عنوان مثال، استفاده از خاک می تواند به طور بالقوه یک سوم از انتشار گازهای گلخانه ای را از زمین های کشاورزی جدا کند.